Estera

Estera, właśc. Hadassa – postać biblijna ze Starego Testamentu, główna i tytułowa protagonistka Księgi Estery, Żydówka zaślubiona królowi Persji Aswerusowi (Ahaszweroszowi).

Jeżeli znalazłam łaskę w twych oczach, o królu, i jeżeli król uzna to za dobre, niech na mą prośbę będzie mi darowana moja dusza i na me życzenie – mój lud. Sprzedano nas bowiem, mnie i mój lud, by nas unicestwić, zabić i zgładzić. Gdyby nas sprzedano po prostu jako niewolników i jako służące, milczałabym. Lecz udręka ta nie jest stosowna, gdyż wiąże się ze szkodą dla króla.
- Opis: podczas uczty, na której miała wydać architekta planu zagłady Żydów w Persji – Hamana.
- Źródło: Est. 7:1–5

O Esterze

Będąc mężczyzną, ofiarowałaby Pani swe życie godnej i słusznej sprawie Ojczyzny, będąc kobietą nie może jej Pani służyć w ten sposób. Pani natura na to nie pozwala. Ale istnieją inne rodzaje ofiar, na które stać Panią i które powinna Pani sobie narzucić, gdyby nawet były przykre. Czy Pani sądzi, że Estera oddała się Ahaszweroszowi z miłości? (…) Estera poświęciła się, aby ratować swój naród, zyskała sławę dzięki temu, że go uratowała. Obyśmy mogli powiedzieć to samo na chwałę Pani i na nasze szczęście…
- Autor: Napoleon Bonaparte
- Opis: w liście do Marii Walewskiej.
- Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2000, ISBN 8371631537, s. 214.

Estera zyskiwała łaskę w oczach każdego, kto ją ujrzał.
- Źródło: Est. 2:15

I gdy tylko król ujrzał królową Esterę, stojącą na dziedzińcu, zyskała ona łaskę w jego oczach, tak iż król wyciągnął do Estery złote berło, które miał w ręce. Estera więc zbliżyła się i dotknęła końca berła.
- Źródło: Est. 5:2

I król pokochał Esterę bardziej niż wszystkie inne kobiety, tak iż zyskała u niego więcej łaski oraz lojalnej życzliwości niż wszystkie pozostałe dziewice. I włożył na jej głowę królewskie nakrycie głowy, i uczynił ją królową w miejsce Waszti.
- Źródło: Est. 2:17