[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Język (mowa): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
J: +1
Mtarch11 (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycję użytkownika 46.113.0.20 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Zero.
Znacznik: Wycofanie zmian
 
(Nie pokazano 25 wersji utworzonych przez 15 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
==A==
==A==
* A Ziemia była jednego języka i tejże mowy.
* A Ziemia była jednego języka i tejże mowy.
** Źródło: ''[[Biblia Jakuba Wujka]]'', [[Księga Rodzaju|Rdz]] 11:1
** Źródło: ''[[Biblia Jakuba Wujka]]'', [[Księga Rodzaju|Rdz]] 11, 1

* Autonomiczność języka pojawia się (…) dopiero na pewnym etapie rozwoju umysłowego. Jest chyba – w pełnym swym wymiarze – cechą typowo ludzką.
** Autorzy: Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, ''Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia'', wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 14.

==B==
* Bez względu na to, jak bardzo wyrafinowany byłby język, nasz mózg zamienia go na obrazy. Obraz wpływa w nasze doświadczenie wielką falą, tekst – cieniutką stróżką. Wiedzieli o tym wielcy powieściopisarze, stąd te wszystkie podpórki i subtelne sugestie dotyczące obrazu, te „powiedziała, a jej oczy zalśniły gniewem”, „odpowiedział obojętnie, moszcząc się na obitej głęboko niebieskim pluszem kanapie”, które doczepia się do dialogów. Język, słowa tylko wtedy mają moc, kiedy stoją za nimi obrazy.
** Autor: [[Olga Tokarczuk]], ''Wizyta'', [w:] tejże, ''Opowiadania bizarne'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 2018, s. 73–74.
** Zobacz też: [[obraz]]


==D==
==D==
* Dopomóż mi, Panie, aby język mój był miłosierny, bym nigdy nie mówiła ujemnie o bliźnich, ale dla każdego miała słowo pociechy i przebaczenia.
** Autor: [[Faustyna Kowalska]]
** Źródło: [https://www.milosierdzieboze.pl/modlitwyfaustyny.php ''Modlitwy świętej siostry Faustyny''], milosierdzieboze.pl
** Zobacz też: [[miłosierdzie]]

* Dusza kobiety – dla mnie otwarta księga, napisana w niezrozumiałym języku.
* Dusza kobiety – dla mnie otwarta księga, napisana w niezrozumiałym języku.
** Autor: [[Ephraim Kishon]]
** Autor: [[Ephraim Kishon]]
Linia 21: Linia 34:
* Język jest głównym składnikiem tego złożonego pojęcia, które obejmujemy wspólnym mianem: Ojczyzna.
* Język jest głównym składnikiem tego złożonego pojęcia, które obejmujemy wspólnym mianem: Ojczyzna.
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka języka polskiego'', PWZN, Lublin 1997.
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka języka polskiego'', PWZN, Lublin 1997.

* Język jest matką, a nie służebnicą myśli.
** Autor: [[Karl Kraus]], ''Aforyzmy''


* Język jest najdoskonalszym środkiem porozumiewania się ludzi między sobą.
* Język jest najdoskonalszym środkiem porozumiewania się ludzi między sobą.
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', ''op. cit.''
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', op. cit.


* Język jest nie tylko składnikiem kultury narodu, ale zarazem najlepszym odbiciem tej kultury. W języku jak w zwierciadle odbijają się doświadczenia społeczne jednostki i narodu.
* Język jest nie tylko składnikiem kultury narodu, ale zarazem najlepszym odbiciem tej kultury. W języku jak w zwierciadle odbijają się doświadczenia społeczne jednostki i narodu.
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', ''op. cit.''
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', op. cit.


* Język jest systemem znaków, którego istota polega wyłącznie na związku znaczenia i obrazu akustycznego.
* Język jest systemem znaków, którego istota polega wyłącznie na związku znaczenia i obrazu akustycznego.
Linia 32: Linia 48:


* Język jest zasadniczym składnikiem kultury narodu.
* Język jest zasadniczym składnikiem kultury narodu.
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', ''op. cit.''
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', op. cit.


* Język ma ogromne znaczenie nie tylko dla pisarzy, ale dla całych narodów i państw. Wojny są w pewnym względzie błędami składni.
* Język ma ogromne znaczenie nie tylko dla pisarzy, ale dla całych narodów i państw. Wojny są w pewnym względzie błędami składni.
** Autor: [[Curzio Malaparte]]
** Autor: [[Curzio Malaparte]]
** Źródło: ''O wojnie, wojsku i żołnierzach – dla żołnierzy…(myśli-aforyzmy-sentencje)'', wybór Bogdan M. Szulc, wyd. Adam Marszalek, 1995, s. 64.
** Źródło: ''O wojnie, wojsku i żołnierzach – dla żołnierzy… (myśli-aforyzmy-sentencje)'', wybór Bogdan M. Szulc, wyd. Adam Marszalek, 1995, s. 64.


* Język polski jest wspaniałym językiem, który kocham z całego serca. Do tego stopnia, iż zrozumiałem, że on inaczej, niż na przykład rosyjski czy angielski pozwala na wyrażanie pewnych emocji i niesamowitych subtelności.
* Język polski jest wspaniałym językiem, który kocham z całego serca. Do tego stopnia, iż zrozumiałem, że on inaczej, niż na przykład rosyjski czy angielski pozwala na wyrażanie pewnych emocji i niesamowitych subtelności.
** Autor: [[Aleksy Awdiejew]]
** Autor: [[Aleksy Awdiejew]]
** Źródło: [http://hum.uwb.edu.pl/~kolo/wy_awd.htm ''Mówię o sobie „błazen”, wywiad]
** Źródło: [http://hum.uwb.edu.pl/~kolo/wy_awd.htm ''Mówię o sobie „błazen”'', wywiad]


* Język to system znaków konwencjonalnych, zaspokajających potrzeby komunikacyjne członków danej wspólnoty językowo-kulturowej.
* Język to system znaków konwencjonalnych, zaspokajających potrzeby komunikacyjne członków danej wspólnoty językowo-kulturowej.
** Autor: [[Alicja Nagórko]], ''Zarys gramatyki polskiej'', Warszawa 2007, s. 15.
** Autor: [[Alicja Nagórko]], ''Zarys gramatyki polskiej'', Warszawa 2007, s. 15.


* Językiem nazywamy to, co w mowie jest równocześnie społeczne, trwałe i abstrakcyjne.
* Językiem nazywamy to, co w mowie jest równocześnie społeczne, trwałe i abstrakcyjne.
** Autor: [[Tadeusz Milewski]], ''Językoznawstwo'', PWN, Warszawa 1967.
** Autor: [[Tadeusz Milewski]], ''Językoznawstwo'', PWN, Warszawa 1967.


Linia 59: Linia 75:


==N==
==N==
* Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich []. Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.
* Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich (). Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''Alchemik''
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''Alchemik''
** Zobacz też: [[cel]], [[miłość]], [[oczy]], [[wiara]]
** Zobacz też: [[cel]], [[miłość]], [[oczy]], [[wiara]]
Linia 67: Linia 83:


==O==
==O==
* Opanowawszy język, możemy zrozumieć nieskończoną liczbę wyrażeń, które są nowością wobec dotychczasowego doświadczenia, nie są wcale fizycznie podobne do wyrażeń składających się na nasze doświadczenia językowe ani też z nimi zbieżne. Możemy również z większą lub mniejszą łatwością tworzyć takie wyrażenia stosownie do okoliczności, pomimo ich oryginalności i niezależnie od układu bodźców (…). W takim ujęciu potoczne używanie języka jest działalnością twórczą.
* Oto czterdzieści lat minęło, jak nie widział kraju i Bóg wie ile, jak nie słyszał mowy rodzinnej, a tu tymczasem ta mowa przyszła do niego sama - przepłynęła ocean i znalazła go, samotnika, na drugiej półkuli, taka kochana, taka droga, taka śliczna!
** Autor: [[Noam Chomsky]], ''Language and Mind'', Nowy Jork 1972, s. 100.
** Źródło: J. Aitichson, ''Ssak, który mówi. Wstęp do psycholingwistyki'' (ang. ''The Articulate Mammal''), Warszawa 1971, s. 32, 33, tłum. Maria Czarnecka.

* Oto czterdzieści lat minęło, jak nie widział kraju i Bóg wie ile, jak nie słyszał mowy rodzinnej, a tu tymczasem ta mowa przyszła do niego sama przepłynęła ocean i znalazła go, samotnika, na drugiej półkuli, taka kochana, taka droga, taka śliczna!
** Autor: [[Henryk Sienkiewicz]], ''Latarnik''
** Autor: [[Henryk Sienkiewicz]], ''Latarnik''


Linia 82: Linia 102:
* [Język jest] systemem arbitralnych znaków głosowych, którymi posługują się między sobą członkowie grup społecznych.
* [Język jest] systemem arbitralnych znaków głosowych, którymi posługują się między sobą członkowie grup społecznych.
** Autor: [[Edgar H. Sturtevant]]
** Autor: [[Edgar H. Sturtevant]]
** Źródło: [[Walery Pisarek]], ''Wstęp do nauki o komunikowaniu'', Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, 42.
** Źródło: [[Walery Pisarek]], ''Wstęp do nauki o komunikowaniu'', Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 42.


==T==
==T==
* To, co się nazywa językiem polskim, jest kontynuacją historyczną stanu językowego przedpolskiego, to znowu kontynuacją stanu prasłowiańskiego, stan prasłowiański kontynuacją stanu przedsłowiańskiego, stan przedsłowiański kontynuacją stanu wspólnoarioeuropejskiego i praarioeuropejskiego [praindoeuropejskiego], ten ostatni kontynuacją stanu przedarioeuropejskiego. Cofając się myślą dalej wstecz, gubimy się w pomroce wieków. Możemy wypowiadać różne domysły i mniej lub więcej dowcipne przypuszczenia, ale nie jesteśmy w stanie odtworzyć sobie obrazu języka pierwotnego w sposób mniej lub więcej określony.
** Autor: [[Jan Niecisław Baudouin de Courtenay]], ''Zarys historii języka polskiego'', Warszawa b.r., s. 152.

* Tylko język jest w stanie zachować kulturę. Nic nie jest stracone, póki lud mówi swoim językiem.
* Tylko język jest w stanie zachować kulturę. Nic nie jest stracone, póki lud mówi swoim językiem.
** Autor: [[Otar Iosseliani]]
** Autor: [[Otar Iosseliani]]
Linia 93: Linia 116:
* W Grecji wszystko po grecku,<br />W Szwecji wszystko po szwedzku,<br />W Turcji po turecku,<br />W Poznańskiem – po niemiecku.
* W Grecji wszystko po grecku,<br />W Szwecji wszystko po szwedzku,<br />W Turcji po turecku,<br />W Poznańskiem – po niemiecku.
** Autor: [[anonim]]
** Autor: [[anonim]]
** Opis: tekst z ok. 1920 roku.
** Opis: tekst z ok. 1920.
** Źródło: ''Antologia poezji głupich i mądrych Polaków'', wybór [[Ludwik Stomma]], Gdańsk 2000.
** Źródło: ''Antologia poezji głupich i mądrych Polaków'', wybór [[Ludwik Stomma]], Gdańsk 2000.


* Wartość człowieka poznasz po jego języku.
* Wartość człowieka poznasz po jego języku.
** Autor: [[Ali ibn Abi Talib]]
** Autor: [[Ali ibn Abi Talib]]

* (…) wprowadzanie na siłę logiki i konsekwencji do języka, to jest tam, gdzie o nich mowy być nie może, jest dążeniem daremnym. Dlaczego mówimy o Katarzynie II i Iwanie Groźnym (a nie Jekaterinie II i Janie Groźnym)? O Wilhelmie Zdobywcy i Williamie Szekspirze, a nie odwrotnie? Po prostu taka jest tradycja, przekazana przez poprzednie pokolenia.
** Autor: [[Władysław Kopaliński]], ''Mój przyjaciel Idzi'', Muza, Warszawa 2004, ISBN 8373194738, rozdz. ''O cudzych imionach'', s. 145.
** Zobacz też: [[konsekwencja]], [[logika]], [[tradycja]]


* Wszelki język jest alfabetem symboli, użytkowanie go zakłada przeszłość, którą dzielą rozmówcy.
* Wszelki język jest alfabetem symboli, użytkowanie go zakłada przeszłość, którą dzielą rozmówcy.
** Autor: [[Jorge Luis Borges]], ''[[Alef (utwór)|Alef]]''
** Autor: [[Jorge Luis Borges]], ''[[Alef (utwór)|Alef]]''
** Zobacz też: [[alfabet]], [[przeszłość]], [[symbol]]
** Zobacz też: [[alfabet]], [[przeszłość]], [[symbol]]

* Wszyscy w nim mieszkamy. To, co kształtuje nas jako wspólnotę, wraz z kulturowym kontekstem, codziennym życiem i kolektywną formą życia, jest nadane i oferowane nam przez naszych rodziców i nasz język (…) Każdy z języków ma określone miejsce w Wszechświecie. Gdy więc umiera, następuje katastrofa. To pauperyzacja ludzkości. Czasem zadziwia mnie, jak przejmujemy się ginięciem gatunków ptaków. To oczywiście smutne, ale zbyt obojętnie podchodzimy do zanikania języków. Dochodząc do konkluzji – zamieszkujemy język, który scala nas jako społeczeństwo i pomaga nam socjalizować się z innymi. To także most dla inteligencji; umożliwia komunikacje z innymi lingwistycznymi społecznościami.
** Autor: [[Jaume Cabré]]
** Źródło: [http://esensja.pl/ksiazka/wywiady/tekst.html?id=16249 ''O „Polonii” i „Cracovii” w katalońskiej telewizji. Rozmawia Michał Hernes'', esensja.pl, 12 kwietnia 2013]


==Z==
==Z==
* Z językiem jest tak jak z powietrzem i ze zdrowiem. Ich wartość odczuwamy dopiero po stracie.
* Z językiem jest tak jak z powietrzem i ze zdrowiem. Ich wartość odczuwamy dopiero po stracie.
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', ''op. cit.''
** Autor: [[Piotr Bąk]], ''Gramatyka…'', op. cit.


* Z języków najtrudniej nauczyć się wspólnego języka.
* Z języków najtrudniej nauczyć się wspólnego języka.
Linia 111: Linia 142:


==Zobacz też==
==Zobacz też==
{{Wikisłownik|język}}
{{wikisłownik|język}}
* [[Język (anatomia)|język]] (anatomia)
{{commons|Language}}
* [[mowa ciała|język ciała]]
* [[język martwy]]
* [[język potoczny]]
* ''[[Język Trolli]]''
* [[:Kategoria:Języki|języki]]
* [[mowa]]
* [[mowa]]
* [[pokrewieństwo języków]]




[[Kategoria:Język|!]]
[[Kategoria:Język|!]]

[[bs:Jezik]]
[[bg:Език — Реч — Слово]]
[[ca:Llengua]]
[[cs:Jazyk]]
[[cy:Iaith]]
[[de:Sprache]]
[[en:Language]]
[[es:Idioma]]
[[eo:Lingvo]]
[[eu:Hizkuntza]]
[[hu:Nyelv]]
[[it:Linguaggio]]
[[ku:Ziman]]
[[lt:Kalba]]
[[nl:Taal]]
[[ru:Язык]]
[[sk:Jazyk]]
[[sl:Jezik]]
[[uk:Мова]]

Aktualna wersja na dzień 18:33, 28 sie 2024

Język – ukształtowany społecznie system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji interpersonalnej.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

  • Autonomiczność języka pojawia się (…) dopiero na pewnym etapie rozwoju umysłowego. Jest chyba – w pełnym swym wymiarze – cechą typowo ludzką.
    • Autorzy: Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 14.
  • Bez względu na to, jak bardzo wyrafinowany byłby język, nasz mózg zamienia go na obrazy. Obraz wpływa w nasze doświadczenie wielką falą, tekst – cieniutką stróżką. Wiedzieli o tym wielcy powieściopisarze, stąd te wszystkie podpórki i subtelne sugestie dotyczące obrazu, te „powiedziała, a jej oczy zalśniły gniewem”, „odpowiedział obojętnie, moszcząc się na obitej głęboko niebieskim pluszem kanapie”, które doczepia się do dialogów. Język, słowa tylko wtedy mają moc, kiedy stoją za nimi obrazy.
    • Autor: Olga Tokarczuk, Wizyta, [w:] tejże, Opowiadania bizarne, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2018, s. 73–74.
    • Zobacz też: obraz
  • Dusza kobiety – dla mnie otwarta księga, napisana w niezrozumiałym języku.
  • Ekonomia. To nauka, która omawia rzeczy doskonale nam znane językiem, którego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.
  • Język jest głównym składnikiem tego złożonego pojęcia, które obejmujemy wspólnym mianem: Ojczyzna.
    • Autor: Piotr Bąk, Gramatyka języka polskiego, PWZN, Lublin 1997.
  • Język jest matką, a nie służebnicą myśli.
  • Język jest najdoskonalszym środkiem porozumiewania się ludzi między sobą.
  • Język jest nie tylko składnikiem kultury narodu, ale zarazem najlepszym odbiciem tej kultury. W języku jak w zwierciadle odbijają się doświadczenia społeczne jednostki i narodu.
  • Język jest systemem znaków, którego istota polega wyłącznie na związku znaczenia i obrazu akustycznego.
    • Autor: Ferdinand de Saussure, Kurs językoznawstwa ogólnego, oprac. Charles Bally i Albert Sechehaye, tłum. Krystyna Kasprzyk.
  • Język jest zasadniczym składnikiem kultury narodu.
  • Język ma ogromne znaczenie nie tylko dla pisarzy, ale dla całych narodów i państw. Wojny są w pewnym względzie błędami składni.
    • Autor: Curzio Malaparte
    • Źródło: O wojnie, wojsku i żołnierzach – dla żołnierzy… (myśli-aforyzmy-sentencje), wybór Bogdan M. Szulc, wyd. Adam Marszalek, 1995, s. 64.
  • Język polski jest wspaniałym językiem, który kocham z całego serca. Do tego stopnia, iż zrozumiałem, że on inaczej, niż na przykład rosyjski czy angielski pozwala na wyrażanie pewnych emocji i niesamowitych subtelności.
  • Język to system znaków konwencjonalnych, zaspokajających potrzeby komunikacyjne członków danej wspólnoty językowo-kulturowej.
  • Językiem nazywamy to, co w mowie jest równocześnie społeczne, trwałe i abstrakcyjne.
  • Musi istnieć jakiś język, który obywa się bez słów. (…) Jeśli nauczę się rozszyfrowywać ten język bez słów, uda mi się rozszyfrować świat.
  • Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich (…). Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.
  • Nieskończone odcienie błękitu i w jednym z nich
    moje estońskie dzieciństwo, oczy mego ojca,
    pachnący ul oszklonej werandy,
    gdzie pierwszy raz ujrzałem kształt słonecznych okien
    i skąd wziąłem mój język, ugrofiński, nie indoeuropejski,
    cudo muzyki i niewiarygodnej zwięzłości.
    Te same harmonie samogłosek później mnie prowadziły
    w labirynt fińskich jezior
  • Opanowawszy język, możemy zrozumieć nieskończoną liczbę wyrażeń, które są nowością wobec dotychczasowego doświadczenia, nie są wcale fizycznie podobne do wyrażeń składających się na nasze doświadczenia językowe ani też z nimi zbieżne. Możemy również z większą lub mniejszą łatwością tworzyć takie wyrażenia stosownie do okoliczności, pomimo ich oryginalności i niezależnie od układu bodźców (…). W takim ujęciu potoczne używanie języka jest działalnością twórczą.
    • Autor: Noam Chomsky, Language and Mind, Nowy Jork 1972, s. 100.
    • Źródło: J. Aitichson, Ssak, który mówi. Wstęp do psycholingwistyki (ang. The Articulate Mammal), Warszawa 1971, s. 32, 33, tłum. Maria Czarnecka.
  • Oto czterdzieści lat minęło, jak nie widział kraju i Bóg wie ile, jak nie słyszał mowy rodzinnej, a tu tymczasem ta mowa przyszła do niego sama – przepłynęła ocean i znalazła go, samotnika, na drugiej półkuli, taka kochana, taka droga, taka śliczna!
  • Są ludzie, co mówią wieloma językami obcymi i w żadnym z tych języków nie mają nic do powiedzenia. I tak samo są ludzie, co potrafią czytać w myślach, ale ani w ząb żadnej z tych myśli nie pojmą.
  • [Język jest] systemem arbitralnych znaków głosowych, którymi posługują się między sobą członkowie grup społecznych.
  • To, co się nazywa językiem polskim, jest kontynuacją historyczną stanu językowego przedpolskiego, to znowu kontynuacją stanu prasłowiańskiego, stan prasłowiański kontynuacją stanu przedsłowiańskiego, stan przedsłowiański kontynuacją stanu wspólnoarioeuropejskiego i praarioeuropejskiego [praindoeuropejskiego], ten ostatni kontynuacją stanu przedarioeuropejskiego. Cofając się myślą dalej wstecz, gubimy się w pomroce wieków. Możemy wypowiadać różne domysły i mniej lub więcej dowcipne przypuszczenia, ale nie jesteśmy w stanie odtworzyć sobie obrazu języka pierwotnego w sposób mniej lub więcej określony.
  • W Grecji wszystko po grecku,
    W Szwecji wszystko po szwedzku,
    W Turcji po turecku,
    W Poznańskiem – po niemiecku.
    • Autor: anonim
    • Opis: tekst z ok. 1920.
    • Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.
  • (…) wprowadzanie na siłę logiki i konsekwencji do języka, to jest tam, gdzie o nich mowy być nie może, jest dążeniem daremnym. Dlaczego mówimy o Katarzynie II i Iwanie Groźnym (a nie Jekaterinie II i Janie Groźnym)? O Wilhelmie Zdobywcy i Williamie Szekspirze, a nie odwrotnie? Po prostu taka jest tradycja, przekazana przez poprzednie pokolenia.
  • Wszyscy w nim mieszkamy. To, co kształtuje nas jako wspólnotę, wraz z kulturowym kontekstem, codziennym życiem i kolektywną formą życia, jest nadane i oferowane nam przez naszych rodziców i nasz język (…) Każdy z języków ma określone miejsce w Wszechświecie. Gdy więc umiera, następuje katastrofa. To pauperyzacja ludzkości. Czasem zadziwia mnie, jak przejmujemy się ginięciem gatunków ptaków. To oczywiście smutne, ale zbyt obojętnie podchodzimy do zanikania języków. Dochodząc do konkluzji – zamieszkujemy język, który scala nas jako społeczeństwo i pomaga nam socjalizować się z innymi. To także most dla inteligencji; umożliwia komunikacje z innymi lingwistycznymi społecznościami.
  • Z językiem jest tak jak z powietrzem i ze zdrowiem. Ich wartość odczuwamy dopiero po stracie.
  • Z języków najtrudniej nauczyć się wspólnego języka.

Zobacz też

[edytuj]
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło językWikisłowniku