Wikipedysta:Midge/brudnopis/Merchants of Doubt
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka |
Etyka zawodowa naukowców |
| Typ utworu |
Literatura faktu |
| Wydanie oryginalne | |
| Język |
Angielski |
| Data wydania |
2016-06-03 |
| Wydawca | |
Merchants of Doubt (Handlarze złudzeń) to książka z dziedziny litearatury faktu z 2010r. napisana przez amerykańskich historyków nauki Naomi Oreskes oraz Erika M. Conwaya. W książce porównane są kontrowersje związane z globalnym ociepleniem oraz wcześniejsze dotyczące palenia tytoniu, kwaśnych deszczy, DDT oraz dziury ozonowej. Oreskes i Conway zauważają, że podstawową strategią tych, którzy sprzeciwiali się podejmowaniu w każdym z tych przypadków działań było "podtrzymywanie kontrowersji" poprzez rozpowszechnianie wątpliwości oraz robienie zamieszania po tym, jak został osiągnięty konsensus naukowy.[1] W szczególności wskazują na Freda Seitza, Freda Singera i kilku innych naukowców, którzy połączyli swoje siły z konserwatywnymi think-tankami i prywatnymi korporacjami by stawić czoła naukowemu konsensusowi w wielu współczesnych kwestiach[2].
Instytut Marshalla oraz Fed Singer będący przedstawieni w książce ocenili ją krytycznie, jednak większość recenzentów była oceniła książkę pozytywnie. Jeden z recenzentów napisał, że Merchants of Doubt jest oparta na szerokich badaniach oraz dobrze udokumentowana i może być jedną z najważniejszych książek 2010r. Inny krytyk widział ją jako najlepszą książkę naukową 2010r[3]. Książka stała się podstawą do nakręcenia w 2014r. filmu Handlarze złudzeń[4].
Tematyka
[edytuj | edytuj kod]
Oreskes i Conway piszą w książce, że garstka konserwatywnych naukowców amerykańskich mających silne związki z poszczególnymi gałęziami przemysłu "odegrało nieproporcjonalnie dużą rolę w debatach dotyczących kontrowersyjnych pytań"[5]. Autorzy stwierdzają, że skutkiem tego "celowe zaciemnienie" kwestii, które miały wpływ na stanowisko opinii publicznej w kwestii globalnego ocieplenia i wynikających z tego regulacji[5].
Książka krytykuje tzw. handlarzy złudzeń, niektóre osoby dominujące na amerykańskiej scenie naukowej, w tym przede wszystkim Billa Nierenberga, Freda Seitza, and Freda Singera. Wszyscy trzej są fizykami: Singer m.in. zajmował się inżynierią rakietową, podczas gdy dwaj pozostali uczestniczyli w projektach związanych z bombą atomową[6]. Naukowcy ci wykazali aktywność przy takich tematach jak kwaśne deszcze, palenie tytoniu, globalne ocieplenie i pestycydy. Książka stwierdza, że wskazani naukowcy podważali i rozwadniali istniejący naukowcy konsensus w różnych dziedzinach, jak np. skutki palenia tytoniu, kwaśnych deszczy, istnienie dziury ozonowej czy antropogenicznego globalnego ocieplenia[5]. Seitz i Singer byli zaangażowani w działalność takich amerykańskich organizacji jak The Heritage Foundation, Competitive Enterprise Institute czy George C. Marshall Institute. Finansowane przez korporacje i konserwatywne fundacje, organizacje te sprzeciwiały się różnym formom interwencji i regulacji. Książka podaje podobną taktykę stosowaną przez nie w każdym przypadku: "zdyskredytować naukę, rozprowadzić fałszywe informacje, zasiewać wątpliwości i niepewność"[7].
Książka stwierdza, że Seitz, Singer, Nierenberg i Robert Jastrow byli zaciekłymi antykomunistami i postrzegali regulacje rządowe jako krok w kierunku socjalizmu i komunizmu. Autorzy argumentują, że wraz z upadkiem Związku Radzieckiego szukali oni nowego, wielkiego zagrożenia dla wolnego rynku i odnaleźli to zagrożenie w ochronie przyrody. Obawiali się, że nadmierna reakcja na problemy środowiskowe będzie prowadziła do znaczących interwencji rządowych na rynku oraz ograniczenie swobód ludzkich[8] . Oreskes i Conway konkludują, że im dłużej odwlekane są interewncje, tym problem staje się większy i jest znacznie bardziej prawdopodobne, że rząd będzie musiał podjąć drakońskie wysiłki, których właśnie obawiają się fundamentaliści wolnego rynku. Autorzy stwierdzają, że Seitz, Singer, Nierenberg i Jastrow zaprzeczając istnieniu naukowych dowodów przyczyniali się do strategii odwlekania działań, a w konsekwencji przyczynili się do tego, czego najbardziej się obawiali[8].
Autorzy wyrażali także powątpiewanie w zdolność mediów do odróżniania fałszu od prawdy, jednak nie sugerowali cenzury w imię nauki[9]. Dziennikarskie zasady nakazujące przedstawiać zrównoważony przekaz pozwoliły wzmocnić argumenty kontrarian. Oreskes i Conway stwierdzają: "mała grupka ludzi może mieć duży, negatywny wpływ na sytuację, w szczególności jeśli jest dobrze zorganizowana, zdeterminowana i ma dostęp do władzy[7].
Głównym wnioskiem książki jest to, że w zakresie regulacji byłby znacznie większy postęp, gdyby nie wpływ "ekspertów" kontrarian, którzy próbowali na bazie ideologicznych pobudek podminować zaufanie do nauki jako podstawy do regulacji. [9]. Podobne wniosku zostały już nakreślone w odniesieniu m.in. do Seitza i Nierenberga w książce z 2010 roku Requiem for a Species: Why We Resist the Truth about Climate Change napisanej przez australijskiego naukowca Clive'a Hamiltona.
Autorzy
[edytuj | edytuj kod]
Naomi Oreskes jest profesorem historii nauki na |Uniwersytecie Harvarda. Z wykształcenia jest geologiem, obroniła doktorat z dziedziny badań geologicznych i historii nauki. Na jej pracę zwrócono uwagę gdy w 2004 roku opublikowała artykuł "The Scientific Consensus on Climate Change," w piśmie Science. Napisala tam, że nie ma zasadniczej niezgodności w środowisku naukowym na temat realności globalnego ocieplenia oraz działań ludzkości jako przyczyn tego ocieplenia[10].
Erik M. Conway jest historykiem w Jet Propulsion Laboratory(NASA) w Kalifornijskim Instytucie Technologii (Caltech)[10].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Kontrowersje globalnego ocieplenia
- Handlarze złudzeń
- Globalne ocieplenie
- Kwaśne deszcze
- DDT
- Pestycydy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Steketee, Mike: Some sceptics make it a habit to be wrong. 20 listopada, 2010. (ang.).
- ↑ Naomi Oreskes, Erik M. Conway: Merchants of Doubt: How a Handful of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco Smoke to Global Warming. Bloomsbury Press, 2010, s. 6. ISBN 978-1-59691-610-4. (ang.).
- ↑ McKie, Robin (August 8, 2010). "Merchants of Doubt by Naomi Oreskes and Erik M Conway". The Guardian.
- ↑ Merchants of Doubt. Sony Pictures Classics. (ang.).
- ↑ a b c Kitcher, Philip. The Climate Change Debates. „Science”. 328 (5983), s. 1231–2, 4 czerwca, 2010. DOI: 10.1126/science.1189312. (ang.).
- ↑ Brown, Seth: 'Merchants of Doubt' delves into contrarian scientists. 31 maja, 2010. (ang.).
- ↑ a b McKie, Robin: A dark ideology is driving those who deny climate change. 1 sierpnia, 2010. (ang.).
- ↑ a b Naomi Oreskes, Erik M. Conway: Merchants of Doubt: How a Handful of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco Smoke to Global Warming. Bloomsbury Press, 2010, s. 248-255. ISBN 978-1-59691-610-4. (ang.).
- ↑ a b Debunking sceptical propaganda Book review by Reiner Grundmann, BioSocieties (2013) 8, 370–374. doi:10.1057/biosoc.2013.15
- ↑ a b Collins Literary Agency Rights Guide/March 2008
Linki zewnątrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona książki: http://www.merchantsofdoubt.org
- Merchants of Doubt, Public Lecture (2010), University of NSW, The Science Show, ABC Radio National, January 8, 2011.