Wiślica (województwo śląskie)
49°49′21″N 18°46′52″E/49,822500 18,781111
| wieś | |
 Kaplica Bożego Miłosierdzia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2016) |
764 |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
43-430[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SCI |
| SIMC |
0067576 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Skoczów  | |
| 49°49′21″N 18°46′52″E/49,822500 18,781111[1]
| |
Wiślica (cz. Vislice, niem. Wislitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Skoczów. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej.[3] Powierzchnia sołectwa wynosi 357 ha[4], a liczba ludności 764, co daje gęstość zaludnienia równą 214 os./km².
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0067582 | Lebzak | część wsi |
| 0067599 | Za Lasem | część wsi |
| 0067607 | Zapłocie | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Można się spotkać ze stwierdzeniem, że Wiślica była jedną z najdalej na zachód osadą plemienia Wiślan, jednak jest to zupełnie nie potwierdzone ani źródłowo ani archeologicznie, a pierwsza wzmianka pochodzi dopiero z 1447[7]. Znajdowała się wówczas w granicach księstwa cieszyńskiego. Z kolei w latach 1573/1577-1594 Wiślica znajdowała się w granicach wydzielonego z niego skoczowsko-strumieńskiego państwa stanowego.
Miejscowość wraz z jej częściami: Kałuże, Łonice, Międzykrzyże, Stawiska oraz Przyczyny wymienia pod koniec XIX wieku Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1890 roku wieś zajmowała obszar 357 hektarów i miała 371 mieszkańców - Polaków wyznania rzymskokatolickiego. Znajdowała się w niej parafia katolicka oraz szkoła ludowa[8].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 54 budynkach w Wiślicy na obszarze 357 hektarów mieszkało 435 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 121,8 os./km². z tego 426 (97,9%) mieszkańców było katolikami a 9 (2,1%) ewangelikami, 433 (99,5%) było polsko- a 2 (0,5%) niemieckojęzycznymi[9]. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 56 a mieszkańców spadła do 425, z czego wszyscy byli polskojęzycznymi katolikami[10].
W wyborach na XI kadencję austriackiej Rady Państwa w 1907 jak i w 1911 dwukrotnie wygrał Józef Londzin ze Związku Śląskich Katolików zdobywając praktycznie wszystkie głosy (51 z 52 głosów w 1907 i 50 głosów w 1911)[11].
Po zakończeniu I wojny światowej Wiślica wraz z całym Śląskiem Cieszyńskim stała się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej lokalni Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego podlegający 14 kompanii Milicji w Skoczowie pod dowództwem ppor. Bączka[12].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.
Wójtowie
[edytuj | edytuj kod]- Jan Piecha ?-1876[13]
- Jan Wardas 1876-1878[14]
- Paweł Nalewajka ?-1882[15]
- Paweł Lebiedzik 1903-1909[16]
Transport
[edytuj | edytuj kod]Wzdłuż wschodniego krańca sołectwa przebiega droga krajowa nr 81.
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Pomiędzy centrum miejscowości a DK-81 znajduje się rezerwat przyrody Skarpa Wiślicka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148641
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1459 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Marcin Żerański: Śląsk Cieszyński. Od Bielska-Białej do Ostrawy. Cieszyn: Pracownia na pastwiskach, 2012, s. 264. ISBN 978-83-933109-3-7.
- ↑ UM w Skoczowie: Statut Sołectwa Wiślica. [w:] www.skoczow.bip.info.pl [on-line]. 2008-10-06. [dostęp 2010-12-07].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 313. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. XIII, hasło "Wiślica". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880. s. 568. [dostęp 2018-04-19].
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).
- ↑ Grzegorz Wnętrzak: Stosunki polityczne i narodowościowe na pograniczu Śląska Cieszyńskiego i Galicji zachodniej w latach 1897-1920. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2014, s. 393. ISBN 978-83-7780-882-5.
- ↑ Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
- ↑ M. Morys-Twarowski: Wójtowie na Śląsku Cieszyńskim 1864-1918. Studium prozopograficzne. T. 3. Kraków 2018, s. 350.
- ↑ M. Morys-Twarowski: Wójtowie na Śląsku Cieszyńskim 1864-1918. Studium prozopograficzne. T. 3. Kraków 2018, s. 351.
- ↑ M. Morys-Twarowski: Wójtowie na Śląsku Cieszyńskim 1864-1918. Studium prozopograficzne. T. 3. Kraków 2018, s. 352.
- ↑ M. Morys-Twarowski: Wójtowie na Śląsku Cieszyńskim 1864-1918. Studium prozopograficzne. T. 3. Kraków 2018, s. 356.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
