W 1941 roku wraz z rodzicami został uwięziony w obozie koncentracyjnym w Kiszyniowie. Wychowanek klubu Burevestnik Kiszyniów, w barwach którego w 1956 rozpoczął karierę piłkarską. W kiszyniowskim zespole, który z czasem zmieniał nazwy na Moldova i Avântul, występował 11 lat i rozegrał łącznie ponad 180 meczów. Był kapitanem drużyny. Pierwszy z mołdawskich piłkarzy otrzymał tytuł Mistrza Sportu ZSRR. W 1966 zakończył karierę piłkarza.
Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W latach 1969–1970 trenował rodzimy klub Moldova Kiszyniów. W 1972 samodzielnie prowadził Kolchida Poti. W 1986 ponownie stał na czele kiszyniowskim klubu, który już nazywał się Nistru Kiszyniów, a w 1988 pomagał trenować piłkarzy Nistru. W 1991 pracował w Tighina‑Apoel Bender jako asystent trenera. Od 1992 do 1993 trenował Bugeac Komrat. Potem pracował jako dyrektor muzeum Zimbru Kiszyniów (do 2012)[2] oraz w Komisji Wykonawczej Federacji Piłkarskiej Mołdawii[3].
