Trond-Arne Bredesen

Trond-Arne Bredesen
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1967 ; Gran
Klub	Gran Idrettslag
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	8.03 1986, Oslo; (26. miejsce - Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	22.03 1986, Štrbské Pleso (6. miejsce - Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	19.03 1987, Oslo ; (2. miejsce - Gundersen)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata
Kryształowa kula ;	1988/1989

Trond-Arne Bredesen (ur. 4 lutego 1967 w Gran) – norweski dwuboista klasyczny, czterokrotny medalista mistrzostw świata, pięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutował 8 marca 1984 roku w Oslo, gdzie zajął 26. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Wobec braku zdobytych punktów (w sezonach 1983/1984-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej sezonu 1983/1984. Z takim samym skutkiem startował w sezonie 1984/1985. Pierwszy sukces w karierze osiągnął w lutym 1984 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Trondheim zdobył drużynowo srebrny medal. W kategorii juniorów zdobył jeszcze cztery medale: złoty indywidualnie w 1986 roku oraz srebrne w 1985 drużynowo i w 1987 roku indywidualnie i drużynowo.

Przełom w karierze Bredesena nastąpił w sezonie 1986/1987. W ostatnich zawodach tego sezonu, 19 marca 1987 roku w Oslo po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych zajmując drugie miejsce. W pozostałych zawodach czterokrotnie punktował, trzy razy plasując się w czołowej dziesiątce, ale na podium już nie stawał. W klasyfikacji generalnej był dziewiąty. W lutym 1987 roku wystartował na mistrzostwach świata w Oberstdorfie, gdzie zdobył dwa medale. W zawodach indywidualnych po skokach znajdował się na 17. pozycji, jednak na trasie biegu uzyskał trzeci czas, co pozwoliło mu sięgnąć po srebrny medal. Wyprzedził go tylko jego rodak Torbjørn Løkken. Ponadto wspólnie z Hallsteinem Bøgsethem i Løkkenem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych.

Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były igrzyska olimpijskie w Calgary. W zawodach drużynowych Norwegowie z Bredesenem w składzie zajmowali trzecie miejsce po skokach, jednak na trasie biegu zostali wyprzedzeni przez Szwajcarów i ostatecznie zajęli czwarte miejsce. W konkursie indywidualnym był szósty na skoczni i tracił do prowadzącego Klausa Sulzenbachera blisko półtorej minuty. Na trasie biegu nie obronił tej pozycji i do mety przybiegł na jedenastej pozycji. W zawodach pucharowych we wszystkich swoich startach znajdował się w pierwszej dziesiątce, ale na podium stanął tylko raz - 16 stycznia 1988 roku w Le Brassus odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej był piąty.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1988/1989. W sześciu startach w tym sezonie pięciokrotnie stawał na podium: 17 grudnia 1988 roku w Saalfelden am Steinernen Meer, 14 stycznia w Reit im Winkl i 18 marca w Lake Placid wygrywał, 3 marca w Oslo był drugi, a 25 marca 1989 roku w Thunder Bay zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej zajął pierwsze miejsce, wyprzedając Sulzenbachera i Szwajcara Hippolyta Kempfa. Kolejne sukcesy osiągnął na mistrzostwach świata w Lahti w 1989 roku. W konkursie indywidualnym awansował z dziewiątego miejsca po skokach na trzecie na mecie biegu. Przegrał tylko z innym Norwegiem, Trondem Einarem Eldenem i reprezentantem ZSRR Andriejem Dundukowem. W sztafecie razem z Trondem Einarem Eldenem i jego bratem Bårdem Jørgenem Eldenem zdobył złoty medal. Norwegowie po skokach zajmowali się tuż za podium, na czwartym miejscu, jednak na trasie biegu wyprzedzili wszystkich rywali, zwyciężając z przewagą ponad półtorej minuty nad Szwajcarami i reprezentantami NRD.

Ostatni raz na podium zawodów pucharowych stanął 16 grudnia 1989 roku w Sankt Moritz, gdzie zajął trzecie miejsce. W pozostałych zawodach sezonu 1989/1990 jeszcze dwukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale jego najlepszym wynikiem było siódme miejsce w Murau. W klasyfikacji generalnej zajął czternaste miejsce. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 1991 roku, gdzie w sztafecie zajął piąte miejsce. W zawodach pucharowych startował do zakończenia sezonu 1991/1992, ale osiągał coraz słabsze wyniki. W 1992 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
4.	24 lutego	1988	Calgary	Sztafeta K-90/3 × 10 km^[1]	1:20:46,0	+48,4	RFN
11.	28 lutego	1988	Calgary	Gundersen K-90/15 km	38:16,8	+2:15,1	Hippolyt Kempf

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
2.	13 lutego	1987	Oberstdorf	Gundersen K-90/15 km	423,80 pkt	-1,32 pkt	Torbjørn Løkken
2.	14 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta K-90/3 × 10 km^[2]	1261,94 pkt	-16,96 pkt	RFN
3.	18 lutego	1989	Lahti	Gundersen K-90/15 km	37:10,7	+3:04,3	Trond Einar Elden
1.	24 lutego	1989	Lahti	Sztafeta K-90/3 × 10 km^[3]	1:24:21,7	-	-
5.	8 lutego	1991	Val di Fiemme	Sztafeta K-90/3x5 km^[4]	1:21:22,5	+2:23,1	Austria

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
2.	4 lutego	1984	Trondheim	Drużynowo K-90/3 × 10 km^[5]	?	?	NRD
2.	12 lutego	1985	Täsch	Drużynowo K-90/3 × 10 km^[6]	?	?	ZSRR
1.	13 lutego	1986	Lake Placid	Drużynowo K-90/3 × 10 km^[7]	?	-	-
2.	2 lutego	1987	Asiago	Gundersen K-90/15 km	?	?	Thomas Prenzel
2.	4 lutego	1987	Asiago	Drużynowo K-90/3 × 10 km^[8]	?	?	NRD

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	19 marca 1987	Oslo	Gundersen K90/15 km	432.400 pkt	2.	-10.905 pkt	Hermann Weinbuch
2.	16 stycznia 1988	Le Brassus	Gundersen K90/15 km	412.30 pkt	1.	-	-
3.	17 grudnia 1988	Saalfelden	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
4.	14 stycznia 1989	Reit im Winkl	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
5.	3 marca 1988	Oslo	Gundersen K90/15 km	?	2.	+26.0 s	Trond Einar Elden
6.	18 marca 1989	Lake Placid	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
7.	25 marca 1988	Thunder Bay	Gundersen K90/15 km	?	3.	+30.6 s	Hippolyt Kempf
8.	16 grudnia 1989	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	3.	+23.0 s	Hippolyt Kempf

Linki zewnętrzne

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-08)]. (ang.).

Przypisy

↑ Skład drużyny: Hallstein Bøgseth, Trond-Arne Bredesen, Torbjørn Løkken
↑ Skład drużyny: Trond-Einar Elden, Torbjørn Løkken, Hallstein Bøgseth
↑ Skład drużyny: Trond Einar Elden, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden
↑ Skład drużyny: Fred Børre Lundberg, Trond-Arne Bredesen, Trond Einar Elden
↑ Skład drużyny: John Riiber, Trond-Arne Bredesen, Geir Andersen
↑ Skład drużyny: Thomas Selbekk, John Riiber, Trond-Arne Bredesen
↑ Skład drużyny: Trond-Arne Bredesen, Arne Oderløkken, Jon Andersen
↑ Skład drużyny: Jon Andersen, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden

[1] Skład drużyny: Hallstein Bøgseth, Trond-Arne Bredesen, Torbjørn Løkken

[2] Skład drużyny: Trond-Einar Elden, Torbjørn Løkken, Hallstein Bøgseth

[3] Skład drużyny: Trond Einar Elden, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden

[4] Skład drużyny: Fred Børre Lundberg, Trond-Arne Bredesen, Trond Einar Elden

[5] Skład drużyny: John Riiber, Trond-Arne Bredesen, Geir Andersen

[6] Skład drużyny: Thomas Selbekk, John Riiber, Trond-Arne Bredesen

[7] Skład drużyny: Trond-Arne Bredesen, Arne Oderløkken, Jon Andersen

[8] Skład drużyny: Jon Andersen, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)	1982: Dotzauer Schmieder Winkler 1984: G. Andersen Bøgseth Sandberg 1985: Müller Schwarz Weinbuch 1987: Weinbuch Pohl Müller 1989: T. Elden Bredesen B. Elden 1991: Csar Ofner Sulzenbacher 1993: Kōno Abe Ogiwara 1995: Abe T. Ogiwara K. Ogiwara Kōno 1997: Skard Vik Apeland Lundberg 1999: Manninen Nurmela Mantila Lajunen 2001: Braaten Rotevatn Vik Hammer 2003: Gruber Denifl Bieler Gottwald 2005: Tande Klemetsen Moan Hammer 2007: Koivuranta Ryynänen Tallus Manninen 2009: Minato Katō Watabe Kobayashi 2011: Kreiner Gruber Gottwald Stecher
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)	2011: (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher) 2013: (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2019: (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber) 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
Sprint drużynowy (skocznia duża)	2013: (Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Braud, Lamy Chappuis) 2017: (Frenzel, Rydzek) 2019: (Frenzel, Rießle) 2021: (Lamparter, Greiderer)