Tom Sizemore
Imię i nazwisko |
Thomas Edward Sizemore Jr. |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1961 |
Data i miejsce śmierci |
3 marca 2023 |
Zawód |
aktor, producent filmowy |
Współmałżonek |
Maeve Quinlan |
Lata aktywności |
1989–2023 |
Tom Sizemore, właśc. Thomas Edward Sizemore Jr.[1][2] (ur. 29 listopada 1961 w Detroit, zm. 3 marca 2023 w Burbank[3][4]) – amerykański aktor i producent filmowy.
Wystąpił w rolach drugoplanowych w filmach: Urodzony 4 lipca (1989), Harley Davidson i Marlboro Man (1991), Pasażer 57 (1992), Dziwne dni (1995), Czerwona Planeta (2000), Helikopter w ogniu (2001) i Pearl Harbor (2001), a także w serialu Twin Peaks (2017). Użyczył głosu Sonny’emu Forelliemu w grze komputerowej Grand Theft Auto: Vice City (2002). Zagrał postacie, które zginęły w strzelaninach w siedmiu filmach: Prawdziwy romans (1993), Urodzeni mordercy (1994), Gorączka (1995), W bagnie Los Angeles (1995), Wróg publiczny (1998), Szeregowiec Ryan (1998) i Łowca snów (2003)[5].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Detroit, w stanie Michigan, w rodzinie katolickiej[6] jako jeden z trzech synów. Jego matka, Judith (z domu Schannault), pracowała w zespole prasowym urzędu miasta Detroit, a jego ojciec, Thomas Edward Sizemore Senior, był prawnikiem i profesorem filozofii[7]. Jego rodzina miała korzenie angielskie, niemieckie, szkockie, irlandzkie i walijskie[8]; jego dziadek ze strony matki był pochodzenia francuskiego i rdzennych Amerykanów oraz był Afroamerykaninem[9]. Miał dwóch braci – Aarona i Paula Alexandra (ur. 14 lipca 1976)[10]. Jako nastolatek trenował sztuki walki[10]. Trenował też ju-jitsu i podnoszenie ciężarów[10].
Uczęszczał przez rok na Uniwersytet Stanu Michigan, a także Wayne State University[11]. W 1986 uzyskał tytuł magistra na wydziale teatru na Temple University[12]. Następnie przeniósł się do Nowego Jorku, aby rozpocząć karierę aktorską[13]. Przez trzy lata pracował jako kelner w jadalni Zarządu Transportu na 44. piętrze World Trade Center[14].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Występował w teatrach regionalnych, zanim zaczął grać w filmach. Początkowo został obsadzony w biograficznym dramacie wojennym Olivera Stone’a Urodzony 4 lipca (1989)[15] z Tomem Cruise, sensacyjnym dramacie więziennym Osadzony (1989) z Sylvestrem Stallone, filmie sensacyjnym Harley Davidson i Marlboro Man (1991) u boku Mickeya Rourke’a i Dona Johnsona, filmie sensacyjnym Kathryn Bigelow Na fali (1991) z Patrickiem Swayze i Keanu Reevesem. Był sześć razy przesłuchiwany do roli Pana Różowego w filmie Quentina Tarantino Wściekłe psy (1992)[10]. Wystąpił w dreszczowcu Tony’ego Scotta Prawdziwy romans (1993), satyrycznej czarnej komedii Olivera Stone’a. Za rolę Milo Peck w komediodramacie fantasy Rona Underwooda Serce i dusze (Heart and Souls, 1993) zdobył nominację do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[16].
W westernie Lawrence’a Kasdana Wyatt Earp (1994) z Kevinem Costnerem zagrał prawnika i dziennikarza Bartholemewa Williama Barclaya „Bata” Mastersona. Można go było dostrzec w sensacyjnym filmie fantastycznonaukowym Kathryn Bigelow Dziwne dni (1995)[17]. Na planie filmu Olivera Stone’a Urodzeni mordercy (1994) Juliette Lewis przypadkowo złamała mu nos podczas kręcenia sceny walki w celi więziennej[10]. Na planie sensacyjno–kryminalnego dramatu Michaela Manna Gorączka (1995) Sizemore zmagał się z problemami związanymi z uzależnieniem od heroiny[18], zanim Robert De Niro przekonał go, by poszedł na odwyk[19]. Powrócił do dobrego zdrowia i przyjął propozycję występu w dramacie wojennym Stevena Spielberga Szeregowiec Ryan (1998) z Tomem Hanksem, a za rolę sierżanta Mike’a Horvatha był nominowany do nagrody Satelity[20] i Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych[21].
Do roli Johna Gottiego w dramacie kryminalnym NBC Przeciwko mafii (Witness to the Mob, 1998) przytył 18 kg[14]. Jako Bobby Batton w dreszczowcu HBO Pod ochroną (Witness Protection, 1999) w reż. Richarda Pearce’a otrzymał nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]1 września 1996 zawarł związek małżeński z aktorką Maeve Quinlan, ale rozwiódł się 19 listopada 1999 z powodu swojego uzależnienia od narkotyków[22]. W latach 2003–2006 był związany z Janelle McIntire, która w lipcu 2005 urodziła bliźnięta, Jaggera i Jaydena[23].
Problemy z prawem
[edytuj | edytuj kod]24 stycznia 1997 został aresztowany w Los Angeles po tym, jak jego żona zadzwoniła na policję, twierdząc, że została fizycznie zraniona podczas kłótni w ich mieszkaniu[10].
W 2003 został skazany na 7 miesięcy pozbawienia wolności za napaść i pobicie ówczesnej partnerki, Heidi Fleiss[24]. W lutym 2005 oblał nakazany przez sąd test narkotykowy po tym, jak po raz drugi został przyłapany na próbie użycia protezy penisa w celu sfałszowania wyników[10]. W 2007 trafił do aresztu za posiadanie metamfetaminy, a w lutym 2017 usłyszał dwa zarzuty stosowania przemocy domowej[24].
W 2017 został oskarżony o molestowanie seksualne 11–latki. Do zdarzenia miało dojść w 2003 na planie filmowym w Utah[24].
5 stycznia 2019 w Burbank w Kalifornii został aresztowany za posiadanie narkotyków[25].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]18 lutego 2023 w swoim domu w Los Angeles doznał pęknięcia tętniaka tętnic mózgowych i trafił do szpitala St. Joseph’s Hospital w Burbank w stanie krytycznym[26]. Zmarł 3 marca w wieku 61 lat[27].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy fabularne
[edytuj | edytuj kod]- 1989: Osadzony jako Dallas
- 1989: Urodzony 4 lipca jako Vet – Villa Dulce
- 1990: Zimna stal jako Wool Cap
- 1991: Lot Intrudera jako Boxman
- 1991: Harley Davidson i Marlboro Man jako Chance Wilder
- 1991: Czarna lista Hollywood jako Ray Karlin
- 1991: Na fali jako agent DEA Deets
- 1991: Kuszenie losu jako Eddie Hale
- 1992: Pasażer 57 jako Sly Delvechio
- 1993: Pole rażenia jako Danny Detillo
- 1993: Prawdziwy romans jako Cody Nicholson
- 1994: Urodzeni mordercy jako detektyw Jack Scagnetti
- 1994: Wyatt Earp jako Bat Masterson
- 1995: Dziwne dni jako Max Peltier
- 1995: Gorączka jako Michael Cheritto
- 1995: W bagnie Los Angeles jako DeWitt Albright
- 1998: Szeregowiec Ryan jako sierżant Mike Horvath
- 1998: Wróg publiczny jako Paulie Pintero
- 1999: Ciemna strona miasta jako Tom Wolls
- 1999: Kumpel do bicia jako Joe Domino
- 2000: Dorwać Cartera jako Les Fletcher
- 2000: Czerwona Planeta jako dr Quinn Burchenal
- 2001: Pearl Harbor jako sierżant Earl Sistern
- 2001: Helikopter w ogniu jako podpułkownik Danny McKnight
- 2001: Terrorysta jako detektyw Ray Nettles
- 2002: Wielkie kłopoty jako Snake Dupree
- 2003: Łowca snów jako Owen
- 2004: Paparazzi jako Rex Harper
- 2009: Corrado jako Paolo
- 2011: Pozywając diabła jako Tony Anzaldo
- 2013: Company of Heroes: Oddział bohaterów jako porucznik Dean Ransom
Seriale TV
[edytuj | edytuj kod]- 2002: Liga Sprawiedliwych jako Metamorpho (głos)
- 2008: CSI: Kryminalne zagadki Miami jako Kurt Rossi
- 2008–2009: Miasto gniewu jako detektyw Adrian Cooper
- 2009: Southland jako Timmy Davis
- 2010: U nas w Filadelfii jako kierowca tira
- 2011–2012: Hawaii Five-0 jako kapitan Vince Fryer
- 2012–2015: Prawo i porządek: sekcja specjalna jako Lewis Hoda
- 2016: Lucyfer jako Hank Cutter
- 2016–2017: Shooter jako Hugh Meachum
- 2017: Twin Peaks jako Anthony Sinclair
Gry komputerowe
[edytuj | edytuj kod]- 2002: Grand Theft Auto: Vice City jako Sonny Forelli (głos)
- 2006: 24: The Game jako Sid Wilson (głos)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Personalidade: Tom Sizemore (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2019-09-14]. (port.).
- ↑ Tom Sizemore. Listal. [dostęp 2019-09-14]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore Dead at 61 [online], tmz.com, 3 marca 2023 [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Gwiazdor „Szeregowca Ryana” nie żyje. Tom Sizemore miał 61 lat. ludzie.fakt.pl, 2023-03-04. [dostęp 2023-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-04)]. (pol.).
- ↑ Tom Sizemore Trivia 2. FamousFix. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore Biography (1961?-). Film Reference. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 2022-12-19. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Amy Kaufman: Tom Sizemore’s one-man show: The secret he’s been keeping from Hollywood. „Los Angeles Times”, 2011-02-16. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Tom Sizemore Trivia. FamousFix. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2019-09-14]. (rum.).
- ↑ Sizemore, Tom 1961(?)–. Encyclopedia.com. [dostęp 2019-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-14)]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore. ČSFD.cz. [dostęp 2019-09-14]. (cz.).
- ↑ a b Tom Sizemore Biography. „TV Guide”. [dostęp 2023-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-14)]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-14)]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore. MYmovies. [dostęp 2019-09-14]. (wł.).
- ↑ Tom Sizemore (29 de Novembro de 1961). Filmow. [dostęp 2019-09-14]. (port.).
- ↑ Rebecca Flint Marx: Tom Sizemore Biography. AllMovie. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Calum Russell: The story of how Robert De Niro helped to save Tom Sizemore's career. „Farout”, 2023-02-28. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore Awards. FamousFix. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore Awards. AllMovie. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- ↑ Tom Sizemore Biography. Yahoo!. [dostęp 2019-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-14)]. (ang.).
- ↑ Ellissa Bain: Tom Sizemore has two kids with mystery woman Janelle McIntire. HITC, 2023-02-28. [dostęp 2023-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b c Tom Sizemore usunięty z obsady nowego filmu. Producenci nie chcą pracować z aktorem oskarżonym o molestowanie 11-latki. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-14)]. (pol.).
- ↑ Lauren Huff (2019-01-12): Tom Sizemore Arrested for Drug Possession. „The Hollywood Reporter”. [dostęp 2019-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)]. (ang.).
- ↑ Chris Murphy: Tom Sizemore’s Family Determining “End of Life Matters” After Brain Aneurysm. „Vanity Fair”, 2023-02-28. [dostęp 2023-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-04)]. (ang.).
- ↑ Daniel Kreps: Tom Sizemore, 'Heat' and 'Saving Private Ryan' Actor, Dead at 61. „Rolling Stone”, 2023-03-03. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Tom Sizemore w bazie IMDb (ang.)
- Tom Sizemore w bazie Filmweb
- Tom Sizemore w bazie Notable Names Database (ang.)
- Tom Sizemore w bazie Discogs.com (ang.)
- ISNI: 0000000118162030
- VIAF: 85823173
- LCCN: n2006004178
- GND: 129198684
- BnF: 140235367
- SUDOC: 052201821
- NLA: 42358720
- NKC: xx0079373
- BNE: XX1296496
- NTA: 20080376X
- BIBSYS: 3112017
- CiNii: DA13239733
- Open Library: OL7304882A
- PLWABN: 9810547965605606
- NUKAT: n2011076798
- J9U: 987009645124905171
- LNB: 000340915
- CONOR: 29528675
- KRNLK: KAC2020K8657
- Amerykanie pochodzenia brytyjskiego
- Amerykanie pochodzenia francuskiego
- Amerykanie pochodzenia irlandzkiego
- Amerykanie pochodzenia niemieckiego
- Amerykanie pochodzenia szkockiego
- Amerykanie pochodzenia walijskiego
- Amerykańscy aktorzy dubbingowi
- Amerykańscy aktorzy filmowi
- Amerykańscy aktorzy głosowi
- Amerykańscy aktorzy teatralni
- Amerykańscy aktorzy telewizyjni
- Amerykańscy producenci filmowi
- Ludzie urodzeni w Detroit
- Urodzeni w 1961
- Zmarli w 2023