Tom Dowd

Tom Dowd
Imię i nazwisko	Thomas Dowd
Data i miejsce urodzenia	20 października 1925 ; Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	27 października 2002 ; Aventura
Zawód	inżynier dźwięku, producent muzyczny
Wydawnictwo	Atlantic, Criteria Studios

Tom Dowd (ur. 20 października 1925 w Nowym Jorku - zm. 27 października 2002 w Aventura) – amerykański inżynier dźwięku i producent nagrań w wytwórni Atlantic Records. Odpowiada za wprowadzenie metody nagrywania wielościeżkowego.

Kariera

Ta sekcja od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Początki

Urodził się na Manhattanie. W okresie dorastania grał na fortepianie, skrzypcach, tubie i na kontrabasie. Jego matka była śpiewaczką operową, a ojciec koncertmistrzem. Dowd ukończył szkołę średnią Stuyvesant High School w czerwcu 1942 w wieku 16 lat^[1]. Jego dalsza edukacja muzyczna miała miejsce w City College of New York. Dowd grał w zespole na nowojorskim Uniwersytecie Columbia, gdzie w końcu został dyrygentem. Został tam również zatrudniony w laboratorium fizycznym.

Wojsko

W wieku 18 lat Dowd został powołany do wojska USA i otrzymał stopień sierżanta. Nadal pracował w dziedzinie fizyki na Columbia University. Brał udział w Projekcie Manhattan, przyczyniając się do stworzenia bomby atomowej (cel badań był niejasny aż do roku 1945)^[2]. Po zakończeniu prac nad Projektem Manhattan Dowd chciał uzyskać stopień magistra fizyki nuklearnej, jednak ostatecznie postanowił odejść, jako że uniwersytet nie był w stanie uznać czterech lat jego ściśle tajnej pracy.

Muzyka

Dowd podjął pracę w studiu nagrań muzyki poważnej, gdzie pracował aż do uzyskania posady w Atlantic Records. Wkrótce stał się głównym inżynierem dźwięku w Atlantic i nagrywał płyty popularnych artystów, takich jak Ray Charles, The Drifters, The Coasters, Ruth Brown, czy Bobby Darin (to Dowd nagrał legendarny utwór "Mack the Knife"), natomiast w nocy uwieczniał jazzowe arcydzieła Johna Coltrane'a, Ornette Colemana, Theloniusa Monka i Charliego Parkera. Jego pierwszym przebojem był utwór Eileen Barton - "If I Knew You Were Comin' I'd a Baked A Cake".

To dzięki pomysłowi Dowda pocięto nagranie Raya Charlesa "What I'd Say" na dwie części, które zostały wydane na stronie "A" i "B" jednego singla na płycie gramofonowej. Dowd pracował jako inżynier dźwięku i producent od lat '40 aż do początku XXI wieku. Nagrywał utwory artystów takich jak:

Dowd otrzymał Grammy Trustees Award (Nagrodę Członków Zarządu Grammy) za życiowe osiągnięcia w lutym 2002.

Zmarł na rozedmę płuc 27 października 2002 na Florydzie, gdzie od wielu lat żył i pracował w studiu nagrań Criteria Studios^[3].

Dziedzictwo

Współpracując z wielkimi artystami i przy nagrywaniu jednych z największych światowych utworów Tom Dowd miał duży wpływ na brzmienie muzyki II poł. XX wieku. To on zachęcił Jerry'ego Wexlera z Atlantic Records do zainstalowania ośmio-ścieżkowego Ampexa, co sprawiło, że Atlantic stała się pierwszą wytwórnią płytową, która zastosowała nagrywanie wielościeżkowe^[4].

Dowdowi inżynierowi przypisuje się popularyzację ośmiościeżkowego systemu nagrywającego w muzyce popularnej oraz zastosowanie dźwięku stereo. Choć stereo zostało wynalezione w XIX wieku, to Dowd po raz pierwszy użył tego systemu do nagrań. To on pierwszy zastosował suwakowy potencjometr kanałowy zamiast pokręteł w mikserze. Wynalazł różnorodne metody na polepszenie jakości dźwięku już po wstępnym nagraniu^[1].

W 2003 r. pojawił się film dokumentalny w reżyserii Marka Moormanna - Tom Dowd and the Language of Music. W filmie biograficznym Ray z 2004 rolę Toma Dowda zagrał Rick Gomez.

14 kwietnia 2012 roku Tom Dowd przyjęty został w poczet Rock and Roll Hall of Fame^[5].

Zobacz też

Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Toma Dowda.

Przypisy

↑ ^a ^b Dan Daley. The Engineers Who Changed Recording. „Sound on Sound”, 2004. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
↑ Biography. Tom Dowd and the Language of Music. [dostęp 2013-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 września 2007)]. (ang.).
↑ Forrest Norman: Soundman God. [w:] New Times [on-line]. 16 stycznia 2003. [dostęp 2013-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 grudnia 2013)]. (ang.).
↑ Matt Dobkin: I Never Loved a Man the Way I Loved You: Aretha Franklin, Respect, and the Making of a Soul Music Masterpiece. New York: St. Martin's Press, 2004, s. 142–143. ISBN 0-312-31828-6. (ang.).
↑ Tom Dowd in The Rock and Roll Hall of Fame. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Tom Dowd i The Language of Music (ang.)
Discography of Tom Dowd. thelanguageofmusic.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-08)]. (ang.)

[sos-1] Dan Daley. The Engineers Who Changed Recording. „Sound on Sound”, 2004. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).

[lang-2] Biography. Tom Dowd and the Language of Music. [dostęp 2013-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 września 2007)]. (ang.).

[3] Forrest Norman: Soundman God. [w:] New Times [on-line]. 16 stycznia 2003. [dostęp 2013-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 grudnia 2013)]. (ang.).

[4] Matt Dobkin: I Never Loved a Man the Way I Loved You: Aretha Franklin, Respect, and the Making of a Soul Music Masterpiece. New York: St. Martin's Press, 2004, s. 142–143. ISBN 0-312-31828-6. (ang.).

[5] Tom Dowd in The Rock and Roll Hall of Fame. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]