[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Tim Berrett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tim Berrett
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1965
Royal Tunbridge Wells

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska Wspólnoty Narodów
srebro Victoria 1994 lekkoatletyka
(chód na 30 km)
brąz Manchester 2002 lekkoatletyka
(chód na 50 km)

Tim Berrett, wł. Timothy B.Berrett (ur. 23 stycznia 1965 w Royal Tunbridge Wells[1]) – kanadyjski lekkoatleta, chodziarz, dwukrotny medalista igrzysk Wspólnoty Narodów, pięciokrotny olimpijczyk.

Urodził się w Anglii, ale reprezentował Kanadę. Jako pierwszy lekkoatleta dziewięciokrotnie brał udział w mistrzostwach świata[2].

Jest absolwentem Brasenose College w Oksfordzie[3] oraz Queen’s University. W 1997 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Alberty[4].

Jego żona Tara Croxford była reprezentantką Kanady w hokeju na trawie, uczestniczką letnich igrzysk olimpijskich w 1992[1][4].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zajął 22. miejsce w chodzie na 20 kilometrów oraz 15. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zajął 14. miejsce w chodzie na 20 kilometrów i został zdyskwalifikowany w chodzie na 50 kilometrów[1]. Zajął 4. miejsce w chodzie na 5000 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1993 w Toronto[6] oraz 20. miejsce w chodzie na 20 kilometrów i 7. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[7].

Zdobył srebrny medal w chodzie na 30 kilometrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii, ulegając Nicholasowi A’Hernowi z Australii, a wyprzedzając Scotta Nelsona z Nowej Zelandii[8]. Zajął 14. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[9] oraz 10. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1]. Nie ukończył chodu na 50 kilometrów na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach[10]. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów 1998 w Kuala Lumpur zajął 11. miejsce w chodzie na 20 kilometrów i nie ukończył chodu na 50 kilometrów[8], a na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli został zdyskwalifikowany w chodzie na 50 kilometrów[11].

Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney zajął 26. miejsce w chodzie na 20 kilometrów i został zdyskwalifikowany w chodzie na 50 kilometrów[1]. Zajął 19. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton[11].

Zdobył brązowy medal w chodzie na 50 kilometrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2002 w Manchesterze, przegrywając jedynie z Nathanem Deakesem z Australii i Craigiem Barrettem z Nowej Zelandii[8]. Na mistrzostwach świata w 2003 w Paryżu zajął 19. miejsce na tym dystansie[11], a na igrzyskach olimpijskich w 2004 w Atenach 31. miejsce w tej konkurencji[1]. Zajął 11. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach[2] oraz 5. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2006 w Melbourne[8].

Na swych dziewiątych mistrzostwach świata w 2007 w Osace zajął 19. miejsce w chodzie na 50 kilometrów[2], a na swych piątych igrzyskach olimpijskich w 2008 w Pekinie 38. miejsce na tym dystansie[1].

Siedmiokrotnie startował w pucharze świata, zajmując następujące miejsca: 1991 w San Jose (20 km) – 22. miejsce, (50 km) – nie ukończył, 1993 w Monterrey (50 km) – 5. miejsce, 1995 w Pekinie (50 km) – zdyskwalifikowany, 1997 w Poděbradach (50 km) – zdyskwalifikowany, 1999 w Mézidon-Canon (20 km) – 47. miejsce, 2004 w Naumburgu (20 km) – 60. miejsce i 2006 w La Corunie (50 km) – 39. miejsce[12].

Był mistrzem Kanady w chodzie na 10 kilometrów w 1994 oraz w chodzie na 20 kilometrów w latach 1992, 1993, 1998, 2001 i 2003–2008 oraz wicemistrzem na 20 kilometrów w latach 1988–1991, 1999, 2000 i 2002[13].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Berrett miał następujące rekordy życiowe[1][14]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h Tim Berrett [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  2. ↑ a b c IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 223 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  3. ↑ Oxonian Olympians [online] [dostęp 2020-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-20].
  4. ↑ a b Timothy Berrett [online], Kanadyjski Komitet Olimpijski [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  5. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 215, 221 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  6. ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 111 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  7. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 215–216, 221 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  8. ↑ a b c d Timothy Berrett [online], thecgf.com [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  9. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 221 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  10. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 221–222 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  11. ↑ a b c IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 222 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  12. ↑ IAAF World Race Walking Cup. Taicang 2014. Facts & Figures [online], IAAF, s. 13 [dostęp 2020-10-21] (ang.).
  13. ↑ CANADIAN CHAMPIONSHIPS MEDALLISTS / MÉDAILLÉS DES CHAMPIONNATS CANADIENS 1900-2015 MEN/ HOMME [online], Athletics Canada [dostęp 2020-10-21] (ang. • fr.).
  14. ↑ Tim Berrett w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 21 października 2020].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tim_Berrett&oldid=69865498”