Tetramelaceae
Tetrameles nudiflora na ruinach Ta Prohm w Kambodży | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
Tetramelaceae |
Nazwa systematyczna | |
Tetramelaceae Airy Shaw Kew Bull. 18: 267. 8 Dec 1965[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Tetrameles R. Br. (1826)[3] |
Tetramelaceae – rodzina drzew klasyfikowana do rzędu dyniowców. Obejmuje dwa monotypowe rodzaje – Tetrameles i Octomeles, czasem nie wyodrębniane w randze rodziny i wówczas włączane do konopnicowatych (Datiscaceae). Oba należące tu gatunki występują w Azji południowo-wschodniej, na obszarze od Indii wschodnich poprzez Półwysep Indochiński, Archipelag Malajski po północną Australię[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Drzewa rozdzielnopłciowe o pędach owłosionych szorstko lub gruczołowato. Liście są całobrzegie. Kwiaty zebrane w kwiatostany, mają kielich składający się z 4–8 działek. Korona kwiatu zredukowana, tylko w przypadku kwiatów męskich u Octomeles występuje 6-8 płatków. Owocem jest podzielona przegrodami torebka[2].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
dyniowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział[4]
- rodzaj: Tetrameles R. Brown in Denham et Clapperton, Narr. Travels Africa 230. 1826
- gatunek: Tetrameles nudiflora R. Brown (in J. J. Bennett et R. Brown, Pl. Jav. Rar. 79. 4-7 Jul. 1838)
- rodzaj: Octomeles Miquel, Fl. Ind. Bat. Suppl. 336. Jun 1861 ('1860')
- gatunek: Octomeles sumatrana Miquel
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-03] (ang.).
- ↑ a b c Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-03] (ang.).
- ↑ a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – A. University of Maryland. [dostęp 2011-10-13]. (ang.).
- ↑ ING Book Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).