[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Skok na kasyno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skok na kasyno
Mélodie en sous-sol
Gatunek

sensacyjny

Rok produkcji

1963

Data premiery

19 marca 1963 (Francja)
11 sierpnia 1963 (Włochy)

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

francuski

Czas trwania

118 min

Reżyseria

Henri Verneuil

Scenariusz

Albert Simonin

Główne role

Jean Gabin
Alain Delon

Muzyka

Michel Magne

Zdjęcia

Louis Page

Scenografia

Robert Clavel
Pierre Charron

Montaż

Françoise Bonnot

Produkcja

Jacques Bar
Jacques Juranville

Wytwórnia

Cité Films
Compagnia Cinematografica Mondiale
CIPRA

Dystrybucja

MGM (kina)
Rai 1
TF1 (TV)

Nagrody
1964 – Złoty Glob (najlepszy film zagraniczny), Nagroda NBR (najlepszy filmu zagraniczny), Nagroda Edgara (najlepszy filmu zagraniczny)

Skok na kasyno (fr. Mélodie en sous-sol, wł. Colpo grosso al casinò) – francusko-włoski film sensacyjny z 1963 roku w reżyserii Henriego Verneuila. Adaptacja powieści Zekiala Marko pt. The Big Grab.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Doświadczony i przebiegły złodziej Charles właśnie opuszcza więzienie po pięcioletniej odsiadce. Wbrew namowom żony odrzuca perspektywę spędzenia spokojnej starości z dala od kryminalnej przeszłości. Właśnie planuje super skok na kasyno w Cannes. Do pomocy dobiera sobie swojego szwagra i początkującego złodziejaszka Francisa. Misterny plan napadu kończy się sukcesem – łupem złodziei pada olbrzymia suma. Jednak przez nieostrożność Francisa (jego zdjęcie wraz z jedną z tancerek kasyna, jako podejrzanego o napad publikuje lokalna gazeta) policja wpada na trop szajki. Złodzieje, dzięki przebiegłości sprytnego Charlesa unikają aresztowania, jednak tracą pieniądze, bezmyślnie zatopione przez spanikowanego Francisa w hotelowym basenie. W ostatniej scenie filmu hotelowi goście ze zdumieniem odkrywają tysiące banknotów unoszących się na powierzchni basenu.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

i in.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Skok na kasyno był pierwszym z serii wysokobudżetowych filmów kryminalnych Henriego Verneuila. Film spodobał się krytykom. Bosley Crowther na łamach The New York Times wyrażał się o nim w samych superlatywach, chwaląc scenariusz, aktorstwo i zdjęcia[1]. Po latach film wraz z dwoma innymi francuskimi klasykami gatunku – Nie tykać łupu z 1954 i Ryzykant z 1956 – zaliczany jest do pierwszej trójki francuskiego kina noir[2]. W latach 2010–13 Magazyn France Today role Gabina i Delona uznał za jedne z najlepszych w ich karierze[3][4]. Film znajduje się na liście 100 ulubionych filmów japońskiego reżysera Akiry Kurosawy[5].

Obraz okazał się być również udanym sukcesem finansowym. Przyniósł dochód w czołowych krajach europejskiego rynku filmowego (Francja, Włochy, Hiszpania). W Stanach zarobił milion dolarów[6].

Plenery

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia do filmu miały miejsce w autentycznych plenerach Paryża i Cannes jesienią 1962[7].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Wyrazem uznania dla filmu były trzy prestiżowe nagrody jakie zdobył. Były to:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bosley Crowther: The Screen: Slick Crime Melodrama Set in Cannes:'Any Number Can Win' at Sutton Theater Jean Gabin and Alain Delon Are Starred. [w:] The New York Times [on-line]. 1963-10-09. [dostęp 2024-01-25]. (ang.).
  2. James Travers: Mélodie en sous-sol (1963). [w:] French Films org. [on-line]. [dostęp 2024-01-25]. (ang.).
  3. France Today Editors: Top 7 Movies Starring Jean Gabin. [w:] France Today [on-line]. 2010-01-22. [dostęp 2024-01-25]. (ang.).
  4. France Today Editors: Top 5 Films with Alain Delon. [w:] France Today [on-line]. 2013-02-18. [dostęp 2024-01-25]. (ang.).
  5. Lee Thomas-Mason: A private list of Akira Kurosawa’s 100 favourite films of all time. [w:] Far Out Magazine [on-line]. 2023-06-15. [dostęp 2024-01-25]. (ang.).
  6. Alain Delon Box Office. [w:] boxofficestory.com [on-line]. [dostęp 2024-01-25]. (fr.).
  7. IMDb
  8. Oficjalna strona
  9. Oficjalna strona
  10. Oficjalna strona

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]