[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sitowo (Walim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

50°42′0″N 16°27′18″E

- błąd

39 m

WD

50°42'0.000"N, 16°27'18.000"E

- błąd

0 m

Odległość

0 m

Sitowo
zniesiona osada
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wałbrzyski

Gmina

Walim

Część miejscowości

Walim

Wysokość

610-620[1] m n.p.m.

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Walim
Mapa konturowa gminy Walim, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sitowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sitowo”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sitowo”
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego
Mapa konturowa powiatu wałbrzyskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sitowo”
Ziemia50°42′00″N 16°27′18″E/50,700000 16,455000

Sitowo (do 1945 r. niem. Binkerfeld) – nieoficjalna osada wsi Walim położona w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Walim.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Sitowo to mała osada leżąca w Górach Sowich, na obrzeżu Parku Krajobrazowego Gór Sowich, we wschodniej części Walimia, na wschodnim stoku wzniesienia Brzeźnik, na północny wschód od Domachowa, na wysokości około 610–620 m n.p.m.[1]

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego. Administracyjnie miejscowość jest wliczana w powierzchnię Walimia[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Sitowo powstało na przełomie XIX i XX wieku jako samotne gospodarstwo rolne[1]. W późniejszych latach poniżej wzniesiono jeszcze jeden dom[1]. Stan taki utrzymuje się do dnia dzisiejszego z tym, że nazwa osady już zupełnie wyszła z użycia[1]. W 1910 i 1933 roku miejscowość liczyła 11 mieszkańców[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 344. ISBN 83-85773-12-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]