[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sergio Rubini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sergio Rubini
Ilustracja
Imię i nazwisko

Sergio Giuseppe

Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1959
Grumo Appula

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Margherita Buy
(1991-2012; rozwód)

Lata aktywności

od 1985

Sergio Rubini, właśc. Sergio Giuseppe (ur. 21 grudnia 1959 w Grumo Appula) – włoski aktor i reżyser.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 przeniósł się do Rzymu, gdzie studiował aktorstwo w Accademia Nazionale d’Arte Drammatica Silvio D’Amico. Debiutował na dużym ekranie w dramacie Fatalne pożądanie (Desiderando Giulia, 1985). W komediodramacie fantasy Federica Felliniego Wywiad (Intervista, 1987)[1] z udziałem Anity Ekberg i Marcello Mastroianniego pojawił się jako dziennikarz.

Spróbował swoich sił po drugiej stronie ekranu jako reżyser komediodramatu Stacja (La Stazione, 1990) ze swoją ówczesną żoną Margheritą Buy, a za swój debiut reżyserski otrzymał David di Donatello, Nastro d’argento, Globo d’oro i Ciak d’oro oraz był nominowany do David di Donatello za najlepszy film[2]. Następnie wyreżyserował dreszczowiec Blondyneczka (La Bionda, 1992) z Nastassją Kinski, a za komediodramat Nasza ziemia (La terra, 2006) zdobył nominację do David di Donatello za najlepszą reżyserię[2].

Kreacja Joysticka w filmie sensacyjnym sci-fi Nirvana (1997) z udziałem Christophera Lamberta i Emmanuelle Seigner przyniosła mu nominację do David di Donatello dla najlepszego aktora[2].

Wcielił się w postać Bertuccia, intendent hrabiego Monte Christo w telewizyjnej ekranizacji słynnej powieści Aleksandra Dumasa Hrabia Monte Christo (Le Comte de Monte Cristo, 1998)[3].

Za drugoplanową rolę inspektora Roverini w dramacie kryminalnym Utalentowany pan Ripley (The Talented Mr. Ripley, 1999) u boku Matta Damona, Gwyneth Paltrow i Jude’a Law zdobył Złoty Ciak dla najlepszego aktora drugoplanowego i był nominowany do Nastro d’argento[2]. W filmie Mela Gibsona Pasja (The Passion of the Christ, 2004) wystąpił jako Dobry Łotr.

Prowadził kilka lekcji kina dla studentów różnych włoskich uniwersytetów, w tym Politechniki w Bari i Alma Mater w Bolonii[1]. - „Aktor musi całkowicie polegać na reżyserze” - powiedział w wywiadzie. - „Musisz wciągnąć swoją duszę[1].

W 2012 został mianowany prezesem Foggia Film Festival[1].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1985: Fatalne pożądanie (Desiderando Giulia) jako Stefano
  • 1992: Blondyneczka (La Bionda) jako Tommaso
  • 1994: Czysta formalność (Una Pura formalità) jako Andre
  • 1995: Niebo coraz bardziej błękitne (Il Cielo è sempre più blu)
  • 1998: Czysta kpina (L’Albero delle pere) jako Massimo
  • 1998: Hrabia Monte Christo (Le Comte de Monte Cristo) jako Bertuccio
  • 1997: Nirvana jako Joystick
  • 1999: Panni sporchi
  • 1999: Balzac (TV) jako Eugene Sue
  • 1999: Utalentowany pan Ripley (The Talented Mr. Ripley) jako inspektor Roverini
  • 2000: Giorni dispari
  • 2000: Tutto l’amore che c’è jako ojciec Carla
  • 2000: Denti jako Antonio
  • 2000: Mirka jako Helmut
  • 2002: Brzemię przeszłości (La Forza del passato) jako Gianni Orzan
  • 2002: Amnezja (Amnesia) jako Angelino
  • 2002: L’Anima gemella jako Angelantonio
  • 2003: A.A.A. Achille jako Remo
  • 2003: Mio cognato jako Toni Catapano
  • 2004: La Contessa di Castiglione
  • 2004: L’Amore ritorna' jako ojciec Giacomo
  • 2004: Pasja (The Passion of the Christ) jako Dobry Łotr
  • 2005: Kilka słów o miłości (Manuale d’amore) jako Marco

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Sergio Rubini Factsheet. AllMovie. [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
  2. a b c d Sergio Rubini Awards. AllMovie. [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
  3. Sergio Rubini Filmography. AllMovie. [dostęp 2020-11-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]