[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Rusi Rusew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rusi Rusew
Руси Русев
Ilustracja
generał artylerii generał artylerii
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1887
Gabrowo

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1945
Sofia

Przebieg służby
Lata służby

1912–1944

Siły zbrojne

Armia Carstwa Bułgarii

Stanowiska

minister wojny

Główne wojny i bitwy

I wojna bałkańska,
II wojna bałkańska,
I wojna światowa

Odznaczenia
Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Kawaler Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria)

Rusi Christow Rusew (bułg. Руси Христов Русев, ur. 27 listopada 1887 w Gabrowie, zm. 1 lutego 1945 w Sofii[1]) – bułgarski wojskowy, generał artylerii, w latach 1943-1944 minister wojny, ofiara represji komunistycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1909 ukończył szkołę wojskową w Sofii. Brał udział w wojnach bałkańskich i I wojnie światowej jako dowódca baterii w 4 pułku artylerii. W latach 20. służył w kilku garnizonach jako oficer artylerii[1]. W latach 30. pełnił funkcję oficera inspekcyjnego w oddziałach artylerii. W latach 1935–1936 dowodził baterią artylerii, broniącą zakładów zbrojeniowych w Kazanłyku[1]. W 1936 uzyskał awans na pierwszy stopień generalski i objął stanowisko inspektora generalnego w ministerstwie wojny. W latach 1938–1939 przebywał w Berlinie, gdzie negocjował sprawę kredytów niemieckich na dozbrojenie armii bułgarskiej. W 1943 objął stanowisko ministra wojny w gabinecie Dobri Bożiłowa, a następnie w gabinecie Iwana Bagrianowa[1]. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Bułgarii wydał rozkaz armii bułgarskiej, aby nie stawiała oporu[1]. W 1944 aresztowany i skazany na karę śmierci przez Trybunał Ludowy, podobnie jak inni ministrowie rządu Iwana Bagrianowa. 1 lutego 1945 został rozstrzelany w Sofii[1].

W 1996 Sąd Najwyższy Bułgarii oczyścił Rusewa ze stawianych mu zarzutów[1].

Był żonaty (żona Anastasija z d. Złatarska (1889-1976)), miał dwoje dzieci (syna i córkę).

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • podporucznik (Подпоручик) (1909)
  • porucznik (Поручик) (1911)
  • kapitan (Капитан) (1915)
  • major (Майор) (1919)
  • podpułkownik (Подполковник) (1923)
  • pułkownik (Полковник) (1928)
  • generał major (Генерал-майор) (1936)
  • generał porucznik (Генерал-лейтенант) (1940)
  • generał artylerii (Генерал от артилериятa) (1943)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 394.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 394.