[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Ruan Xian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płaskorzeźba z IV w. przedstawiająca Ruan Xiana (po prawej) i Rong Qiqi

Ruan Xian (chiń. 阮咸; pinyin Ruǎn Xián; ur. 234, zm. 305[1], daty niepewne[2]) – chiński poeta i muzyk, jeden z Siedmiu Mędrców z Bambusowego Gaju.

Bratanek (syn starszego brata) poety Ruan Ji[3][a], podobnie jak on należący do zamożnej gałęzi rodu Ruan[1]; był to ród szanowanych uczonych, pełniących funkcje urzędnicze na dworze późnej dynastii Han i dynastii Jin. Był silnie związany ze swoim stryjem; rodzinę założył prawdopodobnie dość późno; nie osiągnął też wysokich stanowisk urzędniczych[2]. Rekomendowany do dworu Jin przez Shan Tao (jako „nieskorumpowany, uczciwy i nie pożądający dóbr”), został uznany za nie dość odpowiedzialnego, ze względu na pijaństwo[4]. W jego biografii znajdują się uwagi, które sugerują, że Ruan Ji i Ruan Xian spowodowali zubożenie swojej gałęzi rodu Ruan[2]. Podobnie jak stryj, był nonkonformistą, a zachowana anegdota wspomina, jak podczas wietrzenia eleganckiej odzieży w domu Ruan, wywiesił wielkie kalesony ze zwykłego płótna; skrytykowany oświadczył, że nie udało mu się jeszcze całkowicie wyzbyć konwenansów[1].

W młodości był bardzo przystojny. Nie uczestniczył aktywnie w życiu politycznym, był za to uznanym mistrzem lutni pipa, której budowę ulepszył i na którą komponował melodie. Tworzył też muzykę na inne instrumenty, jak qin, pisał też komentarze do dzieł klasycznych (np. do YijingEsej na temat wątpliwości względem „Przemian Zhou”)[2]. Jego znajomość muzyki doprowadziła do konfliktu z Xun Xu, wysokim rangą urzędnikiem odpowiedzialnym za rytuały, którego muzykę skrytykował za niezgodność z wzorami starożytnymi i za nadmierną wysokość tonu, która miała symbolizować żałość (co było nie na miejscu w kwitnącym królestwie jak Jin[5]). Skończyło się to wygnaniem Ruana na północ, w okolice Shiping, niedaleko dzisiejszego Xi’anu. Założył tam rodzinę, a jego konkubina pochodząca z Xiongnu urodziła mu kilku synów. Miał umrzeć w sędziwym wieku[2].

  1. J. Minford i J. Lau piszą, że był kuzynem Ruan Ji, lecz H. Goodman podaje dużo dokładniejsze dane biograficzne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c John Minford, Joseph S. M. Lau: Classical Chinese Literature. New York: Columbia University Press, 2002, s. 204. ISBN 978-0231096775.
  2. a b c d e H. Goodman, s. 269-270
  3. H. Goodman, s. 204
  4. H. Goodman, s. 271
  5. H. Goodman, s. 205

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Howard L. Goodman: Xun Xu and the Politics of Precision in Third-Century AD China. Leiden: BRILL, 2010, seria: Sinica Leidensia. ISBN 978-9004183377.