Polonia w Maroku
Polonia w Maroku – ludność Maroka pochodzenia polskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym Polakiem, który przybył do Maroka był najprawdopodobniej Jan Potocki – pisarz oraz podróżnik. Przebywał tam dwa miesiące: od 2 lipca do 7 września 1791 roku. Podróż opisał w książce Podróż do Cesarstwa Marokańskiego (1791) napisanej w języku francuskim. Była to pierwsza polska monografia geograficzna o tym kraju. Następnie zaczęli tam przyjeżdżać inni podróżnicy[1].
XX wiek
[edytuj | edytuj kod]Stałe zamieszkania Polaków w tym kraju stały się bardziej powszechne dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym. Osadzali się tam ludzie najczęściej z Francji (głównie klasa robotnicza, ale także i przedsiębiorcy). W tym czasie Polacy, których było tam kilkuset najczęściej zamieszkiwali Casablancę. Po II wojnie światowej, według danych administracji francuskiej z 1952 roku, w Maroku mieszkało ok. 1000 Polaków. Byli nimi głównie kombatanci i ich rodziny. Założyli oni w Casablance Stowarzyszenie Polskich Kombatantów Okręg Maroko. Stowarzyszenie działało od 1950 do 1956 roku, upadło po odzyskaniu przez Maroko niepodległości. Wtedy większość Polaków wyjechała do Francji[1].
Od lat 70. do połowy lat 90. XX do Maroka przybywały setki polskich naukowców, którzy przybyli dla rządu tego kraju, pomagających w rozwoju zaniedbanej przez kolonizatorów gospodarki. Efektem tych wyjazdów bywały polsko-marokańskie małżeństwa.
XXI wiek
[edytuj | edytuj kod]Większość Polonii na terenie Maroku stanowią Polki. Wychodziły one za mąż za Marokańczyków i zostawały na terenie tego kraju. W Rabacie przy ambasadzie działa Szkolny Punkt Konsultacyjny, w którym dzieci i młodzież z rodzin polsko-marokańskich uczą się języka i tradycji polskiej[1]. Działa tam także Africae Deserta Project – Stowarzyszenie Współpracy Polsko-Marokańskiej. Jego celem jest m.in. kształtowanie opinii i ocen o kulturze i historii Polski i Maroka, czy upowszechnianie wiedzy o aktualnej sytuacji społecznej i gospodarczej Polski i Maroka[2].
Według danych z Konsulatu Generalnego RP w Casablance, Polonia w tym kraju obejmuje 210 osób (przy czym w 2007 roku było to 500 osób[3]), które posiadają obywatelstwo polskie oraz 15 osób posiadających już potomstwo, które są polskiego pochodzenia. Istnieje także kilka osób, którzy posiadają obywatelstwa innych państw, ale podtrzymują kontakty z Konsulatem RP. 130 osób spośród wyżej wymienionych to osoby dorosłe, a 80 to młodzież do lat 18. Część z nich bierze także udział w polskich wyborach, np. w wyborach do Sejmu i Senatu w 2005 roku wzięło udział w Maroku 59 obywateli polskich, na 141 osób uprawnionych do głosowania[4].
Jednymi z najbardziej znanych Marokańczyków polskiego pochodzenia są Henryk Wodziński oraz jego brat Mieczysław Wodziński.
Polskie placówki
[edytuj | edytuj kod]Dzisiaj jedną z polskich organizacji polonijnych na terenie Maroka jest działający w Casablance klub pod nazwą Wesołe Kumoszki, powstał on pod koniec XX wieku przy Konsulacie Generalnym RP. Zajmuje się organizowaniem spotkań kulturalnych, poświęconych poezji, muzyce, sztuce filmowej i teatralnej. Ponadto placówka ta organizuje występy polonijne, m.in. sylwestrowe i karnawałowe oraz imprezy dla dzieci. Z okazji Święta Kobiet organizuje coroczne spektakle teatralno-poetyckie. Z okazji innych świąt narodowych klub współuczestniczy w organizowaniu dni kultury polskiej. Drugą placówką polską w Maroku jest Marokańskie Towarzystwo Chopinowskie. Zajmuje się organizacją koncertów muzycznych z udziałem znanych pianistów z całego świata oraz międzynarodowy konkurs pianistyczny dla młodych talentów. Towarzystwo tworzy poonadto własny periodyk o muzyce oraz ruchu chopinowskim, a także Polsce. Według witryny „Świat Polonii” w Maroku działają również Towarzystwo Kulturalne „POLONIA” w Maroku (dokładniej w Rabacie) oraz Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Marokańskiej w Casablance, zwane Oasis. Działa tam także polska szkoła, a w Casablance znajduje się jej punkt konsultacyjny[4][5].
Pandemia koronawirusa SARS-CoV-2
[edytuj | edytuj kod]Z powodu trwającej pandemii koronawirusa część Polaków żyjących na terenie Maroka wróciło do Polski 28 kwietnia 2020 roku lotem z Marrakeszu do Warszawy samolotem ewakuacyjnym firmy Polskie Linie Lotnicze LOT[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Polacy w Maroku [online], www.polonia.org [dostęp 2020-04-30] (pol.).
- ↑ "AFRICAE DESERTA PROJECT" – STOWARZYSZENIE WSPÓŁPRACY POLSKO – MAROKAŃSKIEJ | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ Wspólnota Polska » Archiwum serwisu Stowarzyszenia Wspólnota Polska – Polonia i Polacy – [online], web.archive.org, 26 marca 2012 [dostęp 2020-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-26] .
- ↑ a b Polacy w Maroku [online] [dostęp 2020-04-30] (pol.).
- ↑ Polskie organizacje zagraniczne [online], stat.gov.pl [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ Samolot ewakuacyjny PLL LOT odleciał z Marrakeszu – Polska w Maroku – Portal Gov.pl [online] [dostęp 2020-04-30] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polacy w Maroku na serwisie społecznościowym Facebook
- Polak w Maroku na serwisie społecznościowym Facebook