[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Podenco z Ibizy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podenco z Ibizy
Ilustracja
Podenco z Ibizy - suka odmiany gładkowłosej
Inne nazwy

Podenco Ibicenco, Ibizan Warren Hound

Kraj patronacki

Hiszpania

Kraj pochodzenia

Hiszpania[1]

Wymiary
Wysokość

66 - 72 cm (psy),
60 - 67 cm (suki)

Masa

18 - 22.5 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa V, Sekcja 7,
nr wzorca 89

AKC

Hound

ANKC

Grupa 4 (Hounds)

CKC

Grupa 2 - Hounds

KC(UK)

Hound

NZKC

Hounds

UKC

Sighthounds and Pariah Dogs

Wzorce rasy

Podenco z Ibizy – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji pierwotnych ras myśliwskich. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Przodkami tej rasy były psy faraona dawnego typu. Zachowały się one na Balearach, gdzie brały udział w polowaniach (pojedynczo lub w sforze) na króliki oraz ptactwo.

Starożytni Egipcjanie, Rzymianie i Fenicjanie wykorzystywali psy tej rasy do polowań na małą zwierzynę łowną. Wyostrzony wzrok psów pomagał w zlokalizowaniu królików i innych ofiar niewielkich rozmiarów.

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Szata i umaszczenie

[edytuj | edytuj kod]

Ciało podenca z Ibizy pokryte jest sierścią o rudej lub płowej maści. Na klatce piersiowej, czole i łapach występują niekiedy białe łaty. Podenco z Ibizy występuje w dwóch odmianach: gładkowłosej i szorstkowłosej.

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Rasę tę charakteryzują stojące uszy, osadzone na linii oczu; długa i lekko wygięta szyja; klatka piersiowa głęboka i płaska; Linia grzbietu opadająca ku silnemu tyłowi; ogon cienki, nisko osadzony; nogi długie i proste.

Zachowanie i charakter

[edytuj | edytuj kod]

Pies szybko przywiązuje się do właściciela, ale nie potrzebuje stałego i nadmiernego zainteresowania z jego strony. Niezależny i przyjazny wobec ludzi, wykazuje agresję w stosunku do innych psów. Posiada silny instynkt łowiecki. Zalecane jest wczesne szkolenie w zakresie posłuszeństwa i socjalizacji. Wymaga podejścia konsekwentnego i cierpliwego podczas nauki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 207.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 278. ISBN 83-7073-122-8.