Plazmina
Plazmina (fibrynaza, fibrynolizyna) – zwierzęcy enzym białkowy z grupy proteaz, znajdujący się w osoczu krwi, którego działanie polega na rozkładaniu białek krwi wchodzących w skład skrzepu, przede wszystkim fibryny (włóknika). Proces ten nazywa się fibrynolizą. Plazmina powstaje z nieaktywnego prekursora (plazminogenu) na skutek działania trombiny i tkankowego aktywatora plazminogenu (t-PA). Plazminogen może być też aktywowany przez urokinazę (u-PA)[1].
W wyniku działania plazminy powstają produkty oznaczane zbiorczo jako FDP (ang. fibrin degradation products). Mogą się one wiązać z monomeryczną fibryną, co prowadzi do utworzenia niestabilnej skrzepliny podatnej na rozpuszczanie[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Robert Kincaid Murray, Daryl K. Granner, Victor W. Rodwell, Biochemia Harpera ilustrowana, wyd. VI uaktualnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 736-737, ISBN 978-83-200-3573-5.
- ↑ Ivan Damjanov, Patofizjologia, wyd. 1, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2010, s. 214, ISBN 978-83-7609-588-2, OCLC 815471022.