Pirot
43°10′N 22°36′E/43,166667 22,600000
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Miasto | |||
| Burmistrz |
Vladan Vasić | ||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+381 10 | ||
| Kod pocztowy |
18300 | ||
| Tablice rejestracyjne |
PI | ||
Położenie na mapie Serbii  | |||
| 43°10′N 22°36′E/43,166667 22,600000
| |||
| Strona internetowa | |||
Pirot (cyr. Пирот) – miasto w południowo-wschodniej Serbii, stolica okręgu pirockiego i siedziba miasta Pirot. W 2011 roku liczyło 38 785 mieszkańców[1].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Pirot leży w północnej części rozległej kotliny, zwanej Pirotsko Polje, nad rzeką Niszawą. Od strony północno-wschodniej wznoszą się nad miastem stoki wschodnich krańców Starej Płaniny, zaś od strony północno-zachodniej skalisty, nagi, różowo-szary masyw góry Belava (946 m n.p.m.)[2]. W mieście znajduje się węzeł drogowy, a główną drogą jest autostrada A4 biegnąca z Niszu do Dimitrovgradu i granicy z Bułgarią.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o mieście pojawiły się w II wieku. Nosiło ono wówczas nazwę Turres i leżało przy rzymskim trakcie Via militaris. Następnie rozwijało się jako ważny punkt na trasie z centralnej Europy do Bizancjum, z którego korzystały zarówno oficjalne poselstwa jak i karawany kupieckie. W czasie kampanii antytureckiej 1443–1444 baza wypadowa oddziałów Władysława Warneńczyka i despoty Serbii Jerzego Brankovića[2].
W 1836 roku mieszkańcy miasta wzniecili powstanie przeciwko Turkom, zginęły tysiące ludzi. Podczas wojny serbsko-bułgarskiej w 1885 roku odbyła się tam jedna z bitew (przegrana przez Serbów)[3]. Pod koniec XIX wieku było tu 13 klasztorów oraz 72 cerkwie i kościoły różnych wyznań.
Przemysł
[edytuj | edytuj kod]- chemiczny (w tym gumowy)
- maszynowy
- włókienniczy
- odzieżowy
- skórzany
- mineralny
- spożywczy
- rzemiosło (wyroby garncarskie i kilimy)
Zabytki oraz interesujące miejsca
[edytuj | edytuj kod]Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- ruiny średniowiecznych fortyfikacji
- klasztory
Kultura
[edytuj | edytuj kod]Sport
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Republici Srbiji. Republički zavod za statistiku. [dostęp 2019-08-14]. (serb.).
- ↑ a b Branko Ćirlić: Przewodnik po Jugosławii. Wyd. III, zaktualizowane i uzupełnione. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 116-117. ISBN 83-217-2277-6.
- ↑ Faszcza Dariusz, Wojna serbsko-bułgarska 1885 roku. Studium polityczno-wojskowe, Oświęcim 2018, s. 182-191, ISBN 978-83-7889-667-8.
