[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Pieśń Partyzantów Lubelszczyzny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieśń Partyzantów Lubelszczyzny
Wydany

1943

Gatunek

pieśń partyzancka

Twórca

Kazimierz Sidor
Gustaw Alef-Bolkowiak

Pieśń partyzantów Lubelszczyzny – polska pieśń hymniczna, nieoficjalny hymn partyzantów Obwodu II Lubelskiego AL.

Historia powstania

[edytuj | edytuj kod]

Z inicjatywą napisania pieśń bojowej dla partyzantów obwodu wyszli Gustaw Alef-Bolkowiak ps. Bolek i Kazimierz Sidor ps. Kazik. W 1943 Sidor napisał na melodię radzieckiego Marszu Czołgistów pieśń znaną pod tytułem Pieśń Partyzantów Lubelszczyzny lub Pieśń Partyzanta Lubelszczyzny. Opublikowana została na łamach gazetki „Partyzant” wydawanej przez Bolkowiaka[1]. Szybko stała się popularna wśród partyzantów zarówno w północnej jak i południowej części obwodu[2].

Pójdziemy w bój[3] polskiego ludu syny,
Nie straszny nam krzyżacki krwawy kat,
Za morze krwi przelane z Niemców winy
Damy odpowiedź godną chłopskich chat[4].

Więc gotuj broń, niech lśni w niej blask zwycięstwa,
Pójdziemy w bój, niech drży krzyżaków ród.
Niech z serca ludu buchnie płomień męstwa,
W którym zgoreje faszystowski płód.

Poszliśmy w las, by rzucić w świat wyzwanie,
Zniesiemy zło, ból, krzywdę, płacz i łzy,
A z morza krwi świat nowy nam powstanie,
Spełnimy szarych mas roboczych sny.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. G. Alef-Bolkowiak, Gorące dni.
  2. E. Gronczewski, Wspomnienia „Przepiórki”.
  3. W wersji we Wspomnieniach „Przepiórki” widnieje tu: Idziemy w bój.
  4. W wersji zamieszczonej w Gorących dniach widnieje tu: polskich chat.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Gustaw Alef-Bolkowiak, Gorące dni
  • Edward Gronczewski, Wspomnienia „Przepiórki”