[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Pegasus (konsola)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pegasus
Ilustracja
Pegasus „IQ-502” wraz z gamepadem i kartridżem
Typ

konsola gier wideo

Producent

Bobmark International

Generacja

trzecia generacja

Premiera

Polska: 1991[1]

CPU

UMC UA6527P (kompatybilny z Ricoh 2A07) taktowany częstotliwością 1,77 MHz[2]

GPU

UMC UA6538 (kompatybilny z Ricoh 2C07) taktowany z częstotliwością 5,32 MHz

Pamięć operacyjna

2 kB RAM, 2 kB VRAM

Nośniki danych

kartridż

Kontrolery

gamepad

Wyświetlacz

256x240, paleta 64 kolorów

Wsteczna
kompatybilność

Famicom

Sprzedanych
jednostek

od kilkuset tysięcy[3] do ponad 1 miliona[4]

Następca

Power Pegasus

Multimedia w Wikimedia Commons

Pegasus – 8-bitowa konsola gier wideo będąca klonem japońskiej konsoli Famicom, wyprodukowana w 1991 roku przez nieznane przedsiębiorstwo z Tajwanu na zlecenie Bobmark International[1]. W ciągu kolejnych lat, sprzęt zyskał w Polsce status kultowego, stając się synonimem wszystkich podróbek 8-bitowego Nintendo[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]
Pierwowzór Pegasusa, japoński Nintendo „Famicom” z kartridżem

Do początku lat. 90, na tereny Polski docierało niewiele gier wideo. W okresie komunizmu, dystrybuowano rodzimą konsolę Ameprod TVG-10 oraz radzieckie odpowiedniki Ponga[6]. Automaty do gier były dostępne od lat 70. w pojedynczych placówkach Zjednoczonego Przedsiębiorstwa Rozrywkowego, a od końca lat 80. w prywatnych barakowozach[7]. Gry były kojarzone z komputerami typu Sinclair, Commodore i Atari[8]. Z tych względów, jedną z nielicznych dostępnych legalnie konsol, było od 1988 roku Atari XE Game System, kompatybilne z 8-bitowymi komputerami tego samego producenta, jednak sprzęt nie zyskał rozgłosu z powodu zbyt dużej ceny i mało atrakcyjnego zestawu[9][10].

W wyniku transformacji ustrojowych możliwe stało się zakładanie własnych przedsiębiorstw. Dwaj biznesmeni, Dariusz Wojdyga i Marek Jutkiewicz, wykorzystali niszę na rynku i postanowili sprowadzić klon japońskiego Famicoma z Tajwanu (Marek Jutkiewicz zetknął się z produktem podczas jednej z podróży służbowych do tego kraju). W czerwcu 1991 roku wraz z Jerzym Sulichem i Jackiem Boberem[1] założyli przedsiębiorstwo Bobmark International, które zajęło się importem sprzętu[11]. W celu uniknięcia płacenia podatków wspólnikiem został Duńczyk Peter Horlyck[1]. Firma ta dysponowała kapitałem w wysokości 2,3 mld zł (po denominacji 230 tysięcy zł)[12].

Początkowo konsola była reklamowana jako Nintendo Compatible Family Video Game[13][14], a dopiero później pod nazwą Pegasus (której pomysłodawcą był Dariusz Wojdyga[1]), wraz z zarejestrowanym w polskim urzędzie patentowym znakiem towarowym[15] oraz jako pierwsza konsola w Polsce z zasilaczem posiadającym atest Centralnego Biura Jakości Wyrobów[16]. Pierwszym modelem był Pegasus MT-777DX, sprzedawany wraz z dwoma kontrolerami oraz kartridżem 168 in 1, który w rzeczywistości posiadał jedynie 34 unikalne gry takie jak Super Mario Bros., Contra, Donkey Kong, Bomberman, Arkanoid, Popeye, Pac-Man i wiele innych[17][18]. Dodatkowo do zakupienia, oferowano specjalny dżojstik Cobra I oraz pistolet świetlny Casel[17]. Liczba dostępnych gier do końca 1992 roku wyniosła ok. 100 tytułów[19]. Oprócz możliwości zakupu w siedzibie w Warszawie oraz wysyłkowo, sprzęt można było dostać głównie w hurtowniach i sklepach z artykułami RTV/AGD oraz zabawkami[13].

Wzrost popularności

[edytuj | edytuj kod]
Przykładowe kartridże kompatybilne z Pegasusem

Gwałtowny wzrost popularności Pegasusa nastąpił na przełomie lat 1992 i 1993[20]. Przyczyną tego zjawiska był substytucyjny charakter tanich gier telewizyjnych względem komputerów oraz masowa dostępność w porównaniu do innych konsol[20]. W tym czasie na polskim rynku legalnie dystrybuowano Atari 2600, 7800, Lynx[21], Sega Master System, Sega Mega Drive[8] oraz Amigę CDTV[22]. Sprzedawano też podróbki, takie jak Rambo 2600 (klon Atari 2600)[23], serię IM (klony Game & Watch) oraz Gierki elektroniczne (klony przenośnych gier LCD)[24]. Konsola była reklamowana w telewizji i czasopismach pod hasłami „pierwsza rodzima gra komputerowa”, „system kompatybilny ze standardem Nintendo”, „jakością nie ustępuje wyrobom firm Nintendo i Sega”. Uzyskała przychylną recenzję na łamach „Bajtka”, a czasopisma jak „Top Secret” czy „Videoman” zaczęły recenzować gry „w standardzie Nintendo” dostarczane przez Bobmark jako egzemplarze pokazowe[25][26][13].

Ze względu na zwiększony popyt, już w 1993 roku, Bobmark udostępnił nowy sprzęt: Super Pegasusa[27] (posiadał obudowę Super Nintendo, lecz można było na nim grać tylko w gry dla Pegasusa/Famicoma)[28] oraz Pegasusa Game Boya (klon Game Boya różniący się od oryginału brakiem Game Linku i diody sygnalizującej wyczerpanie baterii)[29]. Liczba gier oferowanych przez Bobmark również stale rosła – od 200 tytułów dostępnych wiosną[30] do 300 tytułów dostępnych latem[16]. Prócz zakupu po atrakcyjnych cenach, istniała możliwość wypożyczenia tytułów za niewielką opłatą[20]. Na bazarach zaczęły pojawiać się podróbki Pegasusa oraz gier na niego, jednak Bobmark pomimo to jeszcze utrzymywał sprzedaż na poziomie 4 tysięcy konsol oraz 5 tysięcy gier miesięcznie[31]. W 1992 roku spółka przyniosła zysk w wysokości 30 mld zł (po denominacji 3 mln złotych), natomiast w 1993, najlepszym roku dla przedsiębiorstwa w całej historii swojego istnienia, 62 mld zł (po denominacji 6,2 mln złotych)[1].

Problemy

[edytuj | edytuj kod]
Nintendo NES, wprowadzony na polski rynek w 1994 roku, różni się od Pegasusa oraz Famicoma m.in wyglądem oraz kształtem kartridży

W maju 1994 roku, po nowelizacji starej ustawy o prawach autorskich z 1952 roku[32], przedsiębiorstwo Bobmark nabyło prawa do gier Codemasters (np. The Ultimate Stuntman, The Fantastic Adventures of Dizzy czy Big Nose the Caveman)[33], Sachen (np. Little Red Hood[34], Master Chu and the Drunkard Hu[35] czy Colorful Dragon[36]) i Western Technologies (np. Videomation)[37]. Tym samym, usunięto pirackie kartridże bez licencji, co doprowadziło do spadku liczby dostępnych gier z 400 tytułów do 40, jednak rozpoczęto na nowo poszerzanie oferty[38]. Dotychczasowo sprzedawane modele zastąpiono nowym o nazwie Pegasus IQ-502[39], zaprojektowany tak, aby z wyglądu nie przypominał żadnej istniejącej już na rynku konsoli. Nową wersję oferowano wraz z dwoma kontrolerami a za dodatkową opłatą dodawano Złotą Piątkę[34] lub wydaną rok później Złotą Czwórkę[40], obie będące kompilacjami gier stworzonych przez Codemasters.

W październiku 1994 roku sytuację pogorszyło wejście na polski rynek Nintendo, które po dwóch latach analiz marketingowych rozpoczęło współpracę z austriackim przedsiębiorstwem Stadlbauer Marketing[41][42] oraz założoną przez Dariusza Dąbskiego (późniejszego prezesa TV Puls) spółką Entertainment Systems Poland[43]. Przedsiębiorstwo udostępniło na polskim rynku takie produkty jak Super Nintendo, Game Boy czy Nintendo Entertainment System[44]. Japoński koncern podjął próbę zakończenia nielegalnej sprzedaży konsol oraz gier na giełdach oraz produkcji kartridży w Polsce, poprzez interwencje policyjne przeprowadzane głównie na terenie największych miast w kraju[45]. Według dystrybutora, podróbki sprzętu Nintendo zostały wyeliminowane z polskiego rynku, co było jednak dalekie od realiów[46]. Pomimo walki ze sprzedażą nielegalnych urządzeń, japońskiemu producentowi nigdy nie udało się pozwać dystrybutora oryginalnych konsol Pegasus. Podjęto również walkę cenową z klonami, obiecując pod koniec 1995 roku dużą obniżkę konsoli NES, co miało spowodować całkowite wyparcie podrobionych urządzeń z rynku, jednak wraz z wycofaniem sprzętu w innych regionach Europy oraz zbliżającą się premierą Nintendo 64, regionalny dystrybutor odpuścił dalszą walkę z piractwem[47].

Aby konkurować z Nintendo, Bobmark w 1994 roku rozpoczął sprzedaż konsol od Segi m.in Mega Drive, Game Gear, Master System II, Mega-CD II oraz 32X[48], które już od 1992 roku były dostarczane do Polski za pośrednictwem domu handlowego Nissho Iwai[8]. Pomimo że wyroby Nintendo były mocniej reklamowane w czasopismach o grach, na targach elektronicznych i domach handlowych, marka Sega osiągnęła lepsze wyniki sprzedażowe z powodu niższych cen, większej dostępności oraz występowania podrobionych gier i konsol w atrakcyjniejszych cenach. Wolumen udostępnionych na rynku konsol przez obydwa przedsiębiorstwa nie mógł się jednak równać z liczbą 8-bitowych podróbek Famicoma, sprzedawanych w dokładnie tym samym czasie przez inne przedsiębiorstwa[48]. Podobnie jak Pegasus, systemy Segi oraz Nintendo można było kupić na raty a konsole oraz gry wypożyczać[49][50].

Upadek

[edytuj | edytuj kod]

Od 1995 roku Pegasus tracił popularność na rzecz konsol nowszej generacji, umowy Segi z Bobmarkiem[51] oraz tańszych podróbek[4]. Pomimo tego, według ankiety przeprowadzonej przez magazyn „Top Secret”, 15% czytelników zadeklarowało posiadanie jakiegokolwiek klona 8-bitowej konsoli Nintendo[52]. Aby zachęcić posiadaczy tych konsol do przejścia na bardziej zaawansowany sprzęt[53] oraz aby zwalczać tanie imitacje 16-bitowej Segi, przed świętami 1995 wprowadzono następcę o nazwie Power Pegasus[54], będącego klonem Sega Mega Drive, jednak niewielka kampania reklamowa i ograniczony nakład spowodowały brak oczekiwanego rezultatu[55]. W 1997, szefowie przedsiębiorstwa poinformowali, że sprzedano prawie 1 milion systemów marki Pegasus[56]. Ostatnie oryginalne egzemplarze tego klona Famicoma, dystrybuowano jeszcze w 1999 roku[57].

Od 1 marca 1996 roku, Bobmark zajął się promocją 32-bitowej Sega Saturn[58], której głównym konkurentem zostało Sony PlayStation, wydane 1 stycznia 1996[59]. Przez pierwszy rok, oba systemy cechowały się dużą akcją promocyjną oraz podobnymi cenami i liczbą sprzedanych egzemplarzy. Jednak wraz ze wzrostem piractwa na konsoli Sony oraz coraz większymi, globalnymi problemami Segi, polskie przedsiębiorstwo postanowiło jesienią 1997 roku wycofać się z dalszej promocji systemu[60][61].

Lata 1996–1999 były czasem strat i ograniczeń działalności dla Bobmarku[1], dlatego jego dwaj założyciele wycofali się z branży dystrybucji gier i skupili się na inwestowaniu w założoną w 1992 roku spółkę Hoop Polska[62]. W 2008 roku sprzedali wszystkie swoje udziały w tym przedsiębiorstwie. Marek Jutkiewicz zajmował się innymi przedsięwzięciami, jak na przykład inwestycja w kliniki medyczne[63], jednak po pewnym czasie wyjechał do Monako[64], natomiast Dariusz Wojdyga wyprowadził się do Stanów Zjednoczonych[65].

Spuścizna

[edytuj | edytuj kod]

Sprzęt osiągnął w Polsce status kultowego oraz stała się obiektem nostalgii, w podobnym stopniu jak konsola NES w USA czy Europie Zachodniej. Dla wielu osób w kraju, system był pierwszym kontaktem z grami wideo oraz konsolami, co pozwoliło na popularyzację obydwu zjawisk. Kampania reklamowa, towarzysząca jego wejściu na rynek, pozwoliła na wprowadzenie w branży gier wideo nowych standardów promocji oraz dróg dotarcia do klienta. Dzisiaj, oryginalne Pegasusy są cennym obiektem kolekcjonerskim, popularnym wśród polskich retro graczy[12][66].

Z drugiej strony, wiele osób zarzucało konsoli oraz dystrybutorom promocję piractwa[67][styl do poprawy].

Modele konsoli

[edytuj | edytuj kod]

Pegasus MT-777DX

[edytuj | edytuj kod]
Pegasus „MT-777DX” wraz z 2 gamepadami, kartridżami i pistoletem świetlnym

Pierwszy model to lekko zmodyfikowana wersja Famicoma, najczęściej w szarej (rzadziej w czerwonej) obudowie. Prócz koloru, system w przeciwieństwie od japońskiego odpowiednika posiada możliwość odłączenia padów od konsoli, brak mikrofonu na kontrolerach oraz dwa dodatkowe przyciski turbo. Istnieje także wcześniejsza wersja urządzenia pod nazwą Nintendo Compatible Family Video Game, różniąca się jedynie nazwą[68][69].

Super Pegasus

[edytuj | edytuj kod]

Model z 1993 roku, występujący w kilku wariantach. Pierwszy z nich to kopia, której obudowa i pady są wzorowane na Super Nintendo. Pomimo tego faktu, sprzęt nie może obsługiwać 16-bitowych kartridży SNESa, jest natomiast kompatybilny z 8-bitowym Pegasusem. Konsola została wydana w wersjach MT-888DX i MT-999DX a na pudełku widnieje logo producenta napojów Hoop[70].

Drugi model to szary MT-555DX z początku 1994 roku, będący dokładną repliką Famicoma. W zestawie dołączone są 2 anteny radiowe, pozwalające na bezprzewodowe połączenie z telewizorem. Wersja ta została szybko wycofana ze względu na m.in awaryjność oraz niekompatybilność z niektórymi grami[70].

Pegasus IQ-502

[edytuj | edytuj kod]
Pegasus „IQ-502” wraz z 2 gamepadami, kartridżem „Złota Czwórka” i pistoletem świetlnym

Model wydany w 1994 roku, który w przeciwieństwie do poprzedników, nie kopiuje obudowy z żadnej istniejącej na rynku konsoli[39]. Urządzenie oraz dołączone do niego dwa pady, mają opływowy kształt a możliwość umiejscowienia kontrolerów na bokach sprzętu została usunięta. Wtyczka do padów została również ustandaryzowana oraz pojawiła się dioda sygnalizująca włączenie systemu. Konsola występuje w trzech rewizach, różniących się komponentami. Pierwsza z nich jest niewielką modyfikacją modelu MT-777DX, druga jest uproszczoną wersją poprzednika, natomiast trzecia, przypominający współczesne klony Famicoma, posiada przeniesiony układ UMC na płytę PCB oraz cieńszą obudowę[70].

Pegasus Game Boy

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Pegasus Game Boy.

Przenośny klon konsoli Game Boy.

Power Pegasus

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Power Pegasus.

16-bitowy następca Pegasusa oraz klon Segi Mega Drive.

Parametry

[edytuj | edytuj kod]

Akcesoria

[edytuj | edytuj kod]

Lista specjalnych urządzeń dostępnych w Polsce, w latach 90-tych:

  • Casel - pistolet świetlny wzorowany na NES Zapper[17],
  • Cobra I - specjalny joystick[17],
  • Przejściówka 72-60 pin - umożliwia odtwarzanie kartridży z europejskich i amerykańskich systemów NES,
  • Interface joystick Nintendo - urządzenie wyprodukowane w 1994 roku przez polskie przedsiębiorstwo MATT. Pozwala na połączenie komputerowych dżojstików z 9-stykową wtyczką do konsol Pegasus[71],
  • Boomerang - specjalny gamepad wyprodukowany również przez MATT w 1995 roku, kompatybilny z wieloma ówczesnymi komputerami i konsolami, w tym również z Pegasusem. Sprzedawane w dwóch wersjach - zwykła i luksusowa[72]

Klony

[edytuj | edytuj kod]
Terminator 2
Gold Leopard King
PolyStation

Popularność Pegasusa przyczyniła się do pojawienia na polskim rynku tańszych podróbek[4]:

  • Dendy Junior – popularny w Rosji i krajach byłego ZSRR, klon Famicoma. Do Polski trafił Dendy Junior II (w 1995 roku) i III (w 1996 roku), ze zlokalizowanym na język polski pudełkiem[73]
  • PolyStation – imitacja modelów PlayStation[74]
  • Gold Leopard King/Deluxe Smart Genius Cudowny Raj – komputery edukacyjne, wyglądające jak klawiatura. Sprzedawane wraz ze specjalnym kartridżem zawierającym m.in. edytor tekstu, ćwiczenia edukacyjne i proste gry[75][76][77]
  • Terminator[57] – wyprodukowany przez Ending-Man, zaprojektowany na wzór Sega Mega Drive 2[78]
  • Family Game[79]/Family Computer[80]/Fenix NT-102[81] – klony przypominające model MT-777DX
  • Zhiliton[79] – kolejny klon, wzorowany na konsoli Mega Drive[82](sprzedawany czasem pod tą samą nazwą co konsola Segi)
  • Gra TV Saturn Bis – klon z 1995 roku, wydany przez przedsiębiorstwo Tronica. W porównaniu do konkurencyjnych podróbek z lat 90. zawiera w pełni przetłumaczone pudełko na język polski[83]
  • Mistrz Tańca – nietypowy klon dystrybuowany przez Dromader, przypominający matę do tańczenia. Nie można do niego podłączyć kartridżów z grami, zamiast tego ma trzy wbudowane – Taniec, Pinball i Knock Out[84]
  • Manta Gambler VCD-003 – klon wydany przez Manta Multimedia służący jednocześnie jako odtwarzacz muzyki w formacie MP3 oraz filmów w formacie VCD. Każdy egzemplarz był sprzedawany z płytą zawierającą 300 gier dla Pegasusa[85]
  • Futachi Batman AY-168AS – konsola przypominająca auto Batmana sprowadzana przez Futachi-Impex[86]
  • Futachi Super Segatec – kolejna podróbka od Futachi-Impex mająca okrągły kształt[87]
  • SP-60[88]/SP-72 – klon o obudowie Super Nintendo
  • Micro Computer[88]
  • Home Computer 3600[89]
  • Hunter[89]
  • Action Set[89]
  • Lifa-SM-888-II[79]
  • Mekosonic
  • Super Nintendo MT-1995DX[90]
  • Console TV BOS-3800A[91]
  • Console TV Challenge BOS-4800[92]
  • New Flash BS-N64AS[93]
  • G1 Game One Konsola TV[94]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Dariusz Wojdyga – ludzie – whoiswho Pulsu Biznesu [online], ludzie.pb.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  2. ↑ a b c d PEGASUS GRY :: PEGASUS MT-777DX [online], www.pegasus-gry.com [dostęp 2020-02-29].
  3. ↑ Alx. Szef Lansera pracuje dla Bobmarku!. „Gambler”. 06/1996, s. 86. Lupus. 
  4. ↑ a b c Ponad milion sprzedanych egzemplarzy. Poznajcie historię Pegasusa - najpopularniejszej konsoli w Polsce [online], antyweb.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  5. ↑ Pegasus - kultowy sprzęt lat 90. [online] [dostęp 2013-07-05] (pol.).
  6. ↑ RETROMANIAK #98: PONG po pięćdziesiątce! [online], 13 grudnia 2022.
  7. ↑ Automaty w naszym baraku - historia salonów gier [online], 4 maja 2017.
  8. ↑ a b c Sega już w Polsce. „Video Club”. 20, s. 22–23. Hit Press. 
  9. ↑ (j.j). Atari XE Game. „Bajtek”, s. 8, 06/1988. Bajtek. 
  10. ↑ Marcin Przasnyski. Nie kończące się szaleństwo. „Top Secret”. 2, s. 31, 12/1990. Bajtek. 
  11. ↑ Maciej Gajewski: Perły z lamusa: Pegasus, czyli szczęśliwe dzieciństwo tysięcy polskich dzieciaków. Spider’s Web, 2012-06-07. [dostęp 2017-03-01].
  12. ↑ a b Adam Tobojka: Jak Pegasus zdobył Polskę. Eurogamer.pl, 2015-03-07. [dostęp 2017-03-01].
  13. ↑ a b c Bobmark International Joint Venture oferuje dla hurtowni i sklepów z art. RTV i zabawkami GRĘ TELEWIZYJNĄ "Computer Family Game". „Spotkania: ilustrowany tygodnik informacyjny”. 22-26. C.C.P.W.. 
  14. ↑ owl - Click to see more photos | Family video games, My images, Image sharing [online], pinterest.es [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  15. ↑ Szczegóły ZT - Z.120132 [online] [dostęp 2024-07-21].
  16. ↑ a b Pegasus Sposób na nudę!. „Świat Młodych”. 31/32 1993, s. 32, 7 sierpnia 1993. Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”. 
  17. ↑ a b c d Maciej Pietraś. Pegasus-konsola do gier. „Bajtek”. 05/1993, s. 39-40. Bajtek. 
  18. ↑ PureRetro: Historia Pegasusa, pirackiej wersji Nintendo NES [online] [dostęp 2018-01-06] (pol.).
  19. ↑ Najmilszy upominek mikołajkowy. Gra Telewizyjna Pegasus Telegazeta PRiTV 617 05.12.1992.
  20. ↑ a b c Komputery kontra konsole. „Gry Komputerowe”. 04/1994, s. 12–14. CGS Computer Studio. 
  21. ↑ TAL Computer Center. „Bajtek”, s. 42, 11/1991. Bajtek. 
  22. ↑ Waldemar Nowak. Computer Games Show. „Top Secret”, s. 36, grudzień 91/styczeń 92. Bajtek. 
  23. ↑ Kultowe podróby konsol do gier z pierwszej połowy lat 90‑tych. Wspomnienie Rambo, Pegasusa i ich klonów [online], 8 grudnia 2019.
  24. ↑ O tym, jak podróbki stworzyły gaming w Polsce. Moje wspomnienia [online], ppe.pl [dostęp 2024-04-25].
  25. ↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 154-157. ISBN 978-83-927229-2-2.
  26. ↑ Wesołe zabawy z Pegasusem. „Videoman”. 05/1993, s. 10. Roko. 
  27. ↑ Gry telewizyjne z Bobmarku. „Top Secret”. 21, s. 6. Bajtek. 
  28. ↑ Loading [online], nesworld.com [dostęp 2024-04-25].
  29. ↑ Maciej Pietraś. Game Boy, czyli gra w kieszeni. „Bajtek”. 10/1993, s. 43. Bajtek. 
  30. ↑ Gry telewizyjne Pegasus. „Bajtek”. 04/1993, s. 46. Bajtek. 
  31. ↑ Marcin Gocłowski, Nieuchwytny Pegasus, „Gazeta Wyborcza”, 301, Agora S.A, 27 grudnia 1993.
  32. ↑ Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych [online], sejm.gov.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  33. ↑ Maciej Pietraś. Uwaga lepiej to przeczytajcie. „Top Secret”. 30, s. 38. Bajtek. 
  34. ↑ a b Wybraliśmy dla Ciebie to co najlepsze. „Top Secret”. 37, s. 38. Bajtek. 
  35. ↑ Pegasus. „Top Secret”. 33, s. 56. Bajtek. 
  36. ↑ Pegasus. „Top Secret”. 35, s. 56. Bajtek. 
  37. ↑ Wieści ze świata grania. „Top Secret”. 30, s. 39, wrzesień 1994. Bajtek. 
  38. ↑ Maciej Pietraś. Targi Play-Box ’95. „Top Secret”. 38, s. 58, maj 1995. Wydawnictwo Bajtek. 
  39. ↑ a b Maciej Pietraś. Nowy Pegasus. „Top Secret”. 32, s. 47. Bajtek. 
  40. ↑ Zapowiedzi. „Top Secret”. 37, s. 56. Bajtek. 
  41. ↑ Nintendo enters games market [online], telecompaper.com, 17 listopada 1994.
  42. ↑ Bromba. Wieści ze świata grania. „Top Secret”. 33, s. 57, grudzień 1994. Wydawnictwo Bajtek. 
  43. ↑ Dąbski: - Newsy mają gorszą przyszłość, bo są za drogie [online], 13 maja 2013.
  44. ↑ Nintendo jest już w Polsce. „Bajtek”. 111, s. 9, listopad 1994. Bajtek. 
  45. ↑ Nintendo kontra nielegalni, „Gazeta Wyborcza (Stołeczna)”, 212, Agora S.A., 12 września 1995 [dostęp 2022-04-05].
  46. ↑ SNES. „Gry Komputerowe”. 05/1995, s. 10. CGS Computer Studio. 
  47. ↑ Nintendo w Krakowie. „Gry Komputerowe”. 03/1996, s. 30. CGS Computer Studio. 
  48. ↑ a b Sega kontra Nintendo a sprawa polska. „Pegasus Extreme”. 1/2023. s. 16-17. 
  49. ↑ Sega Mega Drive kontra Super Nintendo. „PSX Extreme”. 106, s. 73, czerwiec 2006. Grupa 69. 
  50. ↑ Nowa Elektroniczna Rewolucja. „Gambler”. 12/94, s. 52-58, Grudzień 1994. Lupus. 
  51. ↑ Historia konsol: Pegasus [online], ppe.pl [dostęp 2024-04-25].
  52. ↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 159. ISBN 978-83-927229-2-2.
  53. ↑ Roger Żochowski, Polski biały kruk – niepublikowane wcześniej zdjęcia 16-bitowego Pegasusa! [online], PPE.pl, 6 marca 2016 [dostęp 2023-10-29].
  54. ↑ Maciej Pietraś. Targi Play-Box ’95. „Top Secret”. 38, s. 58, maj 1995. Wydawnictwo Bajtek. 
  55. ↑ 16-bitowy Power Pegasus. „Pegasus Extreme”. 1/2023. s. 11. 
  56. ↑ Dziś będzie krótko, ale treściwie. „Neo Plus”. 8, s. 74, marzec 1999. Independent Press. 
  57. ↑ a b Terminator. „Neo Plus”. 10, s. 82, maj 1999. Independent Press. 
  58. ↑ Eldar. Sega Saturn Już w Polsce. „Gry Komputerowe”, s. 30, 04/1996. CGS Computer Studio. 
  59. ↑ Czy wiecie, że.... „Secret Service”. 31, s. 63, styczeń 1996. ProScript Sp.z.o.o. 
  60. ↑ Jak wyglądały ceny różnych konsol w Polsce w latach 1996-2006? [online], 28 grudnia 2016.
  61. ↑ Quo Vadis Sego?. „Gambler”. 03/98, s. 76-77, Marzec 1998. Lupus. 
  62. ↑ Marek Jutkiewicz – od braci Mario do Coli | Urodzony Biznesmen [online], urodzonybiznesmen.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  63. ↑ W tym roku na prywatne leczenie wydamy 30 miliardów złotych - GazetaPrawna.pl [online], gazetaprawna.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  64. ↑ Marek Jutkiewicz przegląda aktywa. pb.pl, 2018-05-24. (pol.).
  65. ↑ „Wprost”: najbogatsi coraz bogatsi. Kto na czele „Listy 100 najbogatszych Polaków” tygodnika „Wprost”?. infowire.pl, 2015-06-19. (pol.).
  66. ↑ Biznes na „Pegasusach” wciąż się kręci. Ich ceny sięgają nawet 500 zł [online], 1 maja 2017.
  67. ↑ PureRetro: Historia Pegasusa, pirackiej wersji Nintendo NES. Pegasus - podsumowanie [online], 6 stycznia 2018.
  68. ↑ PureRetro: Historia Pegasusa, pirackiej wersji Nintendo NES. Pegasus - specyfikacja techniczna [online], 6 stycznia 2018.
  69. ↑ Zakochani w klonie. „Pegasus Extreme”. 1/2023. s. 4-7. 
  70. ↑ a b c Pegasus. Wszystkie wcielenia. „Pegasus Extreme”. 1/2023. s. 8-10. 
  71. ↑ Joy dla każdego. „Top Secret”, s. 33, kwiecień 1994. Bajtek. 
  72. ↑ Boomerang. „Top Secret”, s. 39, grudzień 1995. Bajtek. 
  73. ↑ Подделки [online] [dostęp 2024-07-21].
  74. ↑ Biznes na „Pegasusach” wciąż się kręci. Ich ceny sięgają nawet 500 zł - Bankier.pl [online], bankier.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  75. ↑ Gold Leopard King GLK-2002 - Muzeum Komputerów Osobistych [online], muzeumpc.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  76. ↑ Loading [online], nesworld.com [dostęp 2024-04-25].
  77. ↑ Deluxe SMART GENIUS CUDOWNY RAJ • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  78. ↑ Today I learned about a console called Terminator 2 | Eurogamer.net [online], eurogamer.net [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  79. ↑ a b c Joysticki MATT — produkt z tradycją [online], dobreprogramy.pl [dostęp 2024-05-13] (pol.).
  80. ↑ FAMILY COMPUTER • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  81. ↑ Fenix NT-102 – recenzja Adamstar [online], pegasus-gry.com [dostęp 2024-05-13] (pol.).
  82. ↑ Zhiliton 938-A (16bit) - Музей компьютеров [online], pc-history.com [dostęp 2024-04-25] (ros.).
  83. ↑ RINCO-3088 • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  84. ↑ Details • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  85. ↑ VCD-003 • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  86. ↑ Batman AY-168AS [online], pegasus-gry.com [dostęp 2024-05-13] (pol.).
  87. ↑ SUPER SEGATEC ENTERTAINMENT SERIES / NEW COMPUTER FAMILY GAME • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  88. ↑ a b Pegasus [online] [dostęp 2024-11-02].
  89. ↑ a b c Comat. „Top Secret”. 37, s. 57. Bajtek. 
  90. ↑ Super Nintendo Computer Family Game • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-11-02] (ang.).
  91. ↑ BOS-3800A • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  92. ↑ BOS-4800 • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  93. ↑ NEW FLASH • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  94. ↑ KONSOLA TV • Unauthorizon [online], pory.app [dostęp 2024-05-13] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pegasus_(konsola)&oldid=75112270”