[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Paradigalla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paradigalla
Lesson, 1835[1]
Ilustracja
Tarczonos kusy (P. brevicauda)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

cudowronki

Rodzaj

Paradigalla

Typ nomenklatoryczny

Paradigalla carunculata Lesson, 1835

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Paradigallarodzaj ptaków z rodziny cudowronek (Paradisaeidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samic 22–35 cm, samców 23–37 cm; masa ciała samic 155–170 g, samców 160–184 g[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1835 roku francuski zoolog René Lesson w publikacji własnego autorstwa poświęconej historii naturalnej ptaków rajskich[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) tarczonos długosterny (P. carunculata).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paradigalla: rodzaj Paradisaea Linnaeus, 1758 (cudowronka); łac. gallus ‘kogut’[5]
  • Lobopsis: gr. λοβος lobos ‘płatek’; οψις opsis ‘wygląd’[6]. Typ nomenklatoryczny (późniejsze oznaczenie)[7]: Paradigalla carunculata Lesson, 1835.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b R.-P. Lesson: Histoire naturelle des oiseaux de paradis et des épimaques: ouvrage orné de planches, dessinées et gravées par les meilleurs artistes. Paris: A. Bertrand, 1835, s. 242. (fr.).
  2. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. lxxii. (niem.).
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rassmusen (redaktorzy): Crows, mudnesters & birds-of-paradise. IOC World Bird List: Version 14.2. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  4. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Birds-of-Paradise (Paradisaeidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.paradi7.01 [dostęp 2024-11-03] (ang.), Paradigalla. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. The Key to Scientific Names, Paradigalla [dostęp 2024-11-03].
  6. The Key to Scientific Names, Lobopsis [dostęp 2024-11-03].
  7. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 65. (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 – cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2024-10-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).