Ojniadaj
Ojniadaj, Ojniady[a] (stgr. Οἰνιάδαι, ngr. Οινιάδες; łac. Oeniadae) – starożytne miasto w południowej Akarnanii, w pobliżu delty Acheloosu. Obecnie stanowisko archeologiczne na terenie gminy Iniades[1].
Kolonia Koryntu na południowym wybrzeżu Etolii, niedaleko ujścia rzeki Aspropotamos do Zatoki Korynckiej. Założona ok. 700 p.n.e., prawdopodobnie wraz z innymi korynckimi koloniami (Makynią, Molykrion, Chalkis), dla opanowania wejścia do strategicznej zatoki[2].
Podczas wojny peloponeskiej miasto było sprzymierzeńcem Sparty, następnie jednak zmuszone występować jako sojusznik Aten i członek ateńskiej symmachii. W późniejszym czasie zostało opanowane przez Etolów, a potem przez Macedończyków[3]. Ufortyfikowane przez ich króla Filipa V, który zajął je w 219 p.n.e., poważnie zyskało na znaczeniu. Z tego czasu pochodzą budowane z ciosowych bloków mury obronne, które wraz ze starszymi, poligonalnymi (z VI wieku p.n.e.), ciągną się na przestrzeni ok. 7 km. W niewielkim teatrze z tego okresu zachowała się część widowni, a na terenie miejscowego portu przetrwały resztki ramp transportowych oraz falochronu. Pozostałości Ojniadaj położone są na niewysokim wzgórzu obok bagnistego obszaru będącego kiedyś laguną połączoną kanałem z deltą rzeki[4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oiniadai w: Pleiades. A Gazetteer of Past Places. 2018. (ang.) [dostęp 2024-11-11].
- ↑ N.G.L. Hammond: Dzieje Grecji. Warszawa: PIW, 1994, s. 157, 763, mapa/rys. 3 (B-2), 16 (A-3), ISBN 83-06-02383-8.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Zdzisław Piszczek). Wyd. 5. Warszawa: PWN, 1983, s. 537, ISBN 83-010-3529-3.
- ↑ Furio Durando: Grecja. Przewodnik po zabytkach starożytności. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2006, s. 85, ISBN 83-213-4239-6.