Nowaja gazieta
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wydawca |
ANO RID „Nowaja Gazieta” |
| Tematyka |
polityczno-społeczna |
| Pierwszy numer | |
| Redaktor naczelny | |
| Średni nakład |
600 000 egz. |
| Strona internetowa | |
„Nowaja gazieta” (ros. Новая газета) – gazeta o profilu liberalnym, ukazująca się w Moskwie, wybranych regionach Rosji i poza jej granicami. Z powodu częstych problemów finansowych, gazeta wielokrotnie zmieniała częstotliwość i dni wydawania. Obecnie działalność gazety jest zawieszona.
Siedziba redakcji mieści się w Moskwie. Jej redaktorem naczelnym jest Dmitrij Muratow, a na jej łamach publikowali m.in. Michaił Gorbaczow i Andriej Piontkowski.
W swoich treściach gazeta odchodzi od typowego dziennikarstwa informacyjnego, skupiając się w swoich artykułach na pogłębionych komentarzach, analizach i reportażach. Jej znakiem rozpoznawczym jest niebieska kolorystyka i strona tytułowa drukowana w układzie poziomym.
Gazeta nie unika trudnych tematów, prowadziła np. dziennikarskie śledztwo w sprawie śmierci Anny Politkowskiej, która pracowała w „Nowej gaziecie” w latach 1999–2006[3]. Trzy lata wcześniej, 3 lipca 2003 r., zmarł w wyniku otrucia reporter gazety „Nowaja Gazieta”, Jurij Szczekoczichin[4]. „Wyrok” wydano na niego za opublikowanie fragmentu książki Aleksandra Litwinienki Wysadzić Rosję. 19 stycznia 2009 r. zamordowano (wraz z rosyjskim obrońcą praw człowieka Stanisławem Markiełowem) współpracowniczkę gazety, dziennikarkę Anastasiję Baburową[5].
W 2021 r. Muratow otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za działalność dziennikarską w ramach "Nowej gaziety". Muratow stwierdził, że nagroda należy się nie tyle jemu co dziennikarzom "Nowej gaziety" jako grupie[6].
28 marca 2022 roku w związku z inwazją Rosji na Ukrainę „Nowaja gazieta” ogłosiła zawieszenie działalności po otrzymaniu ostrzeżenia od Roskomnadzoru[7][8][9]. Działalność gazety została zawieszona do czasu zakończenia „specjalnej operacji wojskowej na Ukrainie"[10]. W kwietniu 2022 roku zainaugurowano działalność gazety „Nowaja gazieta. Jewropa”, założonej przez dziennikarzy „Nowej gaziety”, którzy opuścili Rosję[11][12]. We wrześniu 2022 roku moskiewski sąd unieważnił gazecie licencję na drukowanie prasy[13][14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Так выглядел первый номер «Новой газеты», который вышел 1 апреля 1993 года. novayagazeta.ru. [dostęp 2014-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ros.).
- ↑ Паровозный свисток может стать политическим фактором. kommersant.ru, 1993-04-02. [dostęp 2014-08-13]. (ros.).
- ↑ АННА СТЕПАНОВНА ПОЛИТКОВСКАЯ (30.08.1958 – 07.10.2006). novayagazeta.ru. [dostęp 2014-08-13]. (ros.).
- ↑ ЮРИЙ ПЕТРОВИЧ ЩЕКОЧИХИН (09.06.1950 – 03.07.2003). novayagazeta.ru. [dostęp 2014-08-13]. (ros.).
- ↑ В центре Москве убиты адвокат Станислав Маркелов и журналист «Новой газеты» Анастасия Бабурова. novayagazeta.ru, 2009-01-19. [dostęp 2014-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (ros.).
- ↑ Pokojowa Nagroda Nobla 2021. Kim jest Dmitrij Muratow, jeden z dwojga laureatów [online], TVN24 [dostęp 2021-10-10] (pol.).
- ↑ Wojna Rosji z Ukrainą: Rekordowa kwota uzyskana za medal noblisty z Rosji [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-06-22] (pol.).
- ↑ "Nowaja Gazieta" zawiesza działalność. Otrzymała drugie ostrzeżenie [online], Do Rzeczy, 28 marca 2022 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
- ↑ Rosyjska "Nowaja Gazieta" zawiesza działalność. To efekt drakońskiego prawa [online], Businessinsider, 28 marca 2022 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
- ↑ Мы приостанавливаем работу Заявление редакции «Новой газеты», Новая газета, 1648 [dostęp 2022-06-22] (ros.).
- ↑ "Nowaja Gazieta. Europa". Powstało nowe niezależne rosyjskie medium [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-06-22] (pol.).
- ↑ Reuters, Russian reporters open outlet in Europe after Moscow-based paper suspends publication, „Reuters”, 7 kwietnia 2022 [dostęp 2022-06-22] (ang.).
- ↑ Rosyjska Nowaja Gazeta z unieważnioną licencją na drukowanie prasy [online], omediach.info, 6 września 2022 [dostęp 2022-09-08] (pol.).
- ↑ «Газета прав не имеет» Басманный суд отменил регистрацию бумажного выпуска «Новой газеты» [online], Новая газета, 5 września 2022 [dostęp 2022-09-08] (ros.).