Nocolubek
Nyctophilus | |||
Leach, 1821[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – nocolubek mniejszy (N. geoffroyi) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
nocolubek | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Nyctophilus geoffroyi Leach, 1821 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Nocolubek[5] (Nyctophilus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii i na Nowej Gwinei (Indonezja i Papua-Nowa Gwinea)[6][7][8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 35–75 mm, długość ogona 31–54 mm, długość ucha 14–30,1 mm, długość tylnej stopy 7–10 mm, długość przedramienia 30,6–49,5 mm; masa ciała 3,9–18,9 g[7][9].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1821 roku angielski przyrodnik William Elford Leach w artykule poświęconym trzem nowym rodzajom nietoperzy opublikowanym na łamach Transactions of the Linnean Society of London[1]. Na gatunek typowy Leach wyznaczył (oznaczenie monotypowe) nocolubka mniejszego (N. geoffroyi).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Nyctophilus (Nyctophyllus, Nyctophillus): gr. νυξ nux, νυκτος nuktos ‘noc’; φιλος philos ‘miłośnik’, od φιλεω phileō ‘kochać’[10].
- Lamingtona: Mount Lamington, stratowulkan, prowincja Oro, Papua-Nowa Gwinea[4]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Lamingtona lophorhina McKean & Calaby, 1968< (= Nyctophilus microtis O. Thomas, 1888).
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące współczesne gatunki[11][9][6][12][5]:
- Nyctophilus major J.E. Gray, 1844 – nocolobek zachodnioaustralijski
- Nyctophilus corbeni Parnaby, 2009 – nocolubek wschodnioaustralijski
- Nyctophilus daedalus O. Thomas, 1915
- Nyctophilus holtorum Parnaby, King & Eldridge, 2021
- Nyctophilus gouldi Tomes, 1858 – nocolubek leśny
- Nyctophilus sherrini O. Thomas, 1915 – nocolubek tasmański
- Nyctophilus nebulosus Parnaby, 2002 – nocolubek nowokaledoński
- Nyctophilus microtis O. Thomas, 1888 – nocolubek papuaski
- Nyctophilus walkeri O. Thomas, 1892 – nocolubek karłowaty
- Nyctophilus bifax O. Thomas, 1915 – nocolubek brzegowy
- Nyctophilus arnhemensis D.H. Johnson, 1959 – nocolubek długouchy
- Nyctophilus shirleyae Parnaby, 2009 – nocolubek nowogwinejski
- Nyctophilus microdon Laurie & J. Edwards Hill, 1954 – nocolubek drobnozębny
- Nyctophilus geoffroyi Leach, 1821 – nocolubek mniejszy
- Nyctophilus heran Kitchener, How & Maharadatunkamsi, 1991 – nocolubek sundajski
- Nyctophilus timoriensis (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1806) – nocolobek duży
- Nyctophilus howensis McKean, 1975 – nocolubek tajemniczy – takson wymarły[13]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b W.E. Leach. The Characters of three new Genera of Bats without foliaceous Appendages to the Nose. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13 (1), s. 78, 1821. (ang.).
- ↑ F. Cuvier: Zoologie = Mammalogie. W: C. Sonnini (red.): Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Strasbourg & Paris: F. G. Levrault & Le Normant, 1829, s. 427. (fr.).
- ↑ R.-P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux découverts depuis le mort de Buffon. Mammifères. W: Complement des oeuvres de Buffon, ou histoire naturelle des animaux rares découverts par les naturalistes et les voyageurs depuis la mort de Buffon. T. 5: Suite des mammifères. Paris: Roret, 1836, s. 159. (fr.).
- ↑ a b J.L. McKean & J.H. Calaby. A new genus and two new species of bats from New Guinea. „Mammalia”. 32, s. 372, 1981. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 119. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 224–226. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 801–807. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Nyctophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 534–535. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 467.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
- ↑ H.E. Parnaby, A.G. King & M.D. Eldridge. A new bat species from southwestern Western Australia, previously assigned to Gould's Long-eared Bat Nyctophilus gouldi Tomes, 1858. „Records of the Australian Museum”. 73 (1), s. 60, 2021. DOI: 10.3853/j.2201-4349.73.2021.1766. (ang.).
- ↑ L.F. Lumsden & T.B. Reardon , Nyctophilus howensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2022-2 [dostęp 2023-11-18] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).