[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Nessun dorma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nessun dorma
Gatunek

opera

Twórca

Giacomo Puccini

Nessun dorma (pol. Nikomu nie wolno spać[1]) – tenorowa aria Kalafa z początku trzeciego (ostatniego) aktu opery Turandot Giacomo Pucciniego.

Tekst arii

[edytuj | edytuj kod]
Oryginalne włoskie libretto[2] Tłumaczenie na język polski[1]
tł. Jerzy Petrynowski
Calaf:

Nessun dorma! Nessun dorma!
Tu pure, o Principessa,
nella tua fredda stanza guardi le stelle
che tremano d'amore e di speranza.

Ma il mio mistero è chiuso in me,
il nome mio nessun saprà!
No, no, sulla tua bocca lo dirò,
quando la luce splenderà.
Ed il mio bacio scioglierà
il silenzio che ti fa mia.

Le donne:
Il nome suo nessun saprà.
E noi dovrem, ahimè, morir, morir!

Calaf:
Dilegua, o notte! Tramontate, stelle!
Tramontate, stelle!
All'alba vincerò!
Vincerò!
Vincerò!

Kalaf:

Nikomu nie wolno spać! Nikomu nie wolno spać!
Ty także, o księżniczko,
w chłodnej twojej komnacie. Popatrz w gwiazdy i ich drżenia,
drżenia miłości i nadziei.

Lecz tajemnica kryje się we mnie,
i mego miana nikt się nie dowie!
Nie, nie, na twoich ustach ja to powiem,
gdy brzask światła już zajaśnieje.
A pocałunek mój przypieczętuje
to milczenie, w którym stajesz się moją.

Chór:
I jego miana nikt się nie dowie.
A my, niestety, będziemy musieli umrzeć, umrzeć!

Kalaf:
Odbieżaj, o nocy,
zachodźcie co najrychlej gwiazdy
O świcie ja zwyciężę!
Zwyciężę!
Zwyciężę!

Kontekst i analiza

[edytuj | edytuj kod]

W akcie poprzedzającym arię "Nessun Dorma" Kalaf odgadł trzy zagadki zadawane wszystkim kandydatom do ręki księżniczki Turandot. Jednakże księżniczka odrzuca myśl wyjścia za niego. Kalaf daje jej możliwość rewanżu i zadaje jej zagadkę, która polega na odgadnięciu jego imienia przed wschodem słońca (kiedy Kalaf klęka przed księżniczką, rozpoczyna się motyw muzyczny "Nessun dorma"). Jeśli odgadnie jego imię, książę zostanie ścięty. Oziębła i brutalna księżniczka zapowiada, że nikt z jej poddanych nie może spać tej nocy, dopóki imię tajemniczego przybysza nie będzie odkryte. Jeśli im się to nie uda, zostaną zamordowani.

Akt III rozpoczyna się w nocy. Kalaf jest sam w ogrodzie oświetlonym światłem księżyca. W oddali słychać służbę księżniczki powtarzającą jej rozkaz. Aria Kalafa rozpoczyna się echem ich płaczu i rozmyśleń o księżniczce Turandot:

"Nessun dorma! Nessun dorma! Tu pure, o Principessa, nella tua fredda stanza, guardi le stelle che tremano d'amore, e di speranza!"
(Polskie tłumaczenie: "Niechaj nikt nie śpi! Niechaj nikt nie śpi! Ty też, o, Księżniczko, w swej zimnej izbie patrzysz na gwiazdy, które drżą z miłości i nadziei.")
"Ma il mio mistero è chiuso in me; il nome mio nessun saprà! No, No! Sulla tua bocca lo dirò quando la luce splenderà!"
("Lecz moja tajemnica jest zamknięta we mnie, nikt nie pozna mojego imienia! Nie, nie, na twoje usta ją złożę, gdy światło zaświeci.")
"Ed il mio bacio scioglierà il silenzio che ti fa mia!"
("A mój pocałunek roztopi ciszę, która czyni cię moją!")

Zaraz przed charakterystycznym zakończeniem arii, z dala słychać chór kobiet:

"Il nome suo nessun saprà, E noi dovrem, ahimè, morir, morir!"
("Nikt nie pozna jego imienia. A my, niestety, będziemy musieli umrzeć, umrzeć!")

Kalaf, pewny swojego zwycięstwa, śpiewa:

"Dilegua, o notte! Tramontate, stelle! Tramontate, stelle! All'alba vincerò! Vincerò! Vincerò!"
("Rozprosz się, o, nocy! Zajdźcie, gwiazdy! Zajdźcie, gwiazdy! O świcie zwyciężę! Zwyciężę! Zwyciężę!")

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Marcia Lewis: Prywatne życie trzech tenorów. Bożenna Stokłosa (tłum.). Wydawnictwo Świat Książki, 1998, s. 170. ISBN 83-7129-582-0.
  2. Burton D. Fisher, Puccini's "Turandot", Opera Journeys Publishing, 2005, str. 74 [on-line], [w:] Google Books, dostęp: 26 lipca 2010.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]