[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

NGC 1365

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1365
Ilustracja
Galaktyka NGC 1365 (ESO)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

2 września 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Piec

Typ

spiralna z poprzeczką (SBb)

Rektascensja

03h 33m 36,7s

Deklinacja

–36° 08′ 27″

Odległość

60 milionów ly

Przesunięcie ku czerwieni

0,005476[1]

Jasność obserwowana

9,5m

Rozmiary kątowe

11,0' × 6,2'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

∅ 200 tys. ly

Alternatywne oznaczenia
PGC 13179, ESO 358-17, MCG -6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618

NGC 1365 (również PGC 13179) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBb), znajdująca się w gwiazdozbiorze Pieca w odległości około 60 milionów lat świetlnych. Została odkryta 2 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[2]. Galaktyka ta ma 200 tys. lat świetlnych średnicy. Jest zaliczana do galaktyk Seyferta typu 1.8[2].

Centralna część galaktyki (ESO)
Zbliżenie jądra NGC 1365 (HST)

Galaktyka NGC 1365 należy do gromady w Piecu.

W NGC 1365 zaobserwowano cztery supernowe: SN 1957C, SN 1983V, SN 2001du i SN 2012fr[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. NGC 1365 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b Courtney Seligman: NGC 1365. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-03-31]. (ang.).
  3. List of Supernovae. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. [dostęp 2014-03-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]