[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Muhammed Lawal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muhammed Lawal
Ilustracja
Pseudonim

King Mo

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1981
Las Vegas, Stany Zjednoczone

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

183 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

zapasy

Debiut

2008

Kategoria wagowa

półciężka

Klub

American Top Team, Mayweather Boxing

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

32

Zwycięstwa

21

Przez nokauty

13

Przez decyzje

8

Porażki

10

Remisy

0

Nieodbyte

1

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa panamerykańskie
złoto San Salvador 2007 96 kg st.wolny
Krajowe
NCAA Division I
brąz Kansas City 2003 197 lb
NCAA Division II
złoto Kenosha 2002 197 lb
srebro Greeley 2001 184 lb
  1. Bilans walk aktualny na 14.10.2021.

Muhammed Lawal (ur. 11 stycznia 1981) – amerykański zapaśnik w stylu wolnym oraz zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Zajął siódme miejsce w mistrzostwach świata z 2005. Złoto na mistrzostwach panamerykańskich w 2007, drugi w Pucharze Świata w 2007. Były mistrz organizacji Strikeforce z 2010 oraz zwycięzca Rizin Heavyweight Grand Prix z 2015.

Zawodnik Plano East Senior High School z Plano, Oklahoma State University i University of Central Oklahoma. Trzy razy All-American (2001–2003). Trzeci w NCAA Division I w 2003. Pierwszy NCAA Division II w 2002; drugi w 2001[1] roku.

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Został wychowany wraz z rodzeństwem przez samotną muzułmańską matkę. Dorastając był fanem profesjonalnego wrestlingu i zaczął rywalizować w zapasach w Plano East Senior High School w Plano w Teksasie. Jako junior Lawal zdobył tytuł stanowy w kategorii grecko-rzymskiej, a także zajął wicemistrzostwo stanowe. Podczas swojego seniorskiego sezonu Lawal był niepokonany i został mistrzem stanu po pokonaniu Barretta Lidjiego[2]. Grał również w piłkę nożną, zdobywając wyróżnienia All-District jako obrońca w sezonie juniorów i jako szeroki obrońca w sezonie seniorskim. Oprócz tego trenował lekkoatletykę[3].

Brał udział w zapasach NCAA Division II na University of Central Oklahoma. Zajął drugie miejsce w kraju w 2001 i był mistrzem kraju w 2002. Na ostatni rok Lawal przeniósł się do wydziału I na Oklahoma State University. Został mistrzem Big 12 Conference Champion i Division I All-American w 2003 roku dla stanu Oklahoma, gdzie zajął trzecie miejsce w dywizji 89 kg. Lawal był również mistrzem kraju we freestyle'u, ważąc w tym roku 84 kg. Po ukończeniu studiów Lawal kontynuował karierę zapaśniczą na poziomie seniorskim, a także brał udział w nowo utworzonej lidze Real Pro Wrestling i został mistrzem kategorii wagowej do 184 funtów w 2004 roku.

Trzykrotnie zdobył mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w zapasach w stylu dowolnym – w latach 2005, 2006 i 2008. Reprezentował także USA na Mistrzostwach Świata w zapasach w 2005 roku, gdzie zajął 7. miejsce. Kontrowersyjnie przegrał swój pojedynek z Sazhidem Sazhidovem z Rosji, kiedy został ukarany punktem minusowym 1 sekundę przed końcem meczu, który wygrywał, dając Sazhidovowi zwycięstwo.

Przez ponad trzy lata Lawal był jednym z lepszych zapaśników w Stanach Zjednoczonych w 84-kilogramowej dywizji[4]. Po tym, jak nie dostał się na igrzyska olimpijskie w 2008 roku, przegrywając pojedynek z Andym Hrovatem, w którym był faworytem, Lawal zdecydował się wejść do świata mieszanych sztuk walki[5].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Od 2008 profesjonalny zawodnik MMA. W latach 2008–2009 walczył w japońskim World Victory Road oraz rosyjskim M-1 Global, gdzie pokonywał m.in. Travisa Wiuffa i Marka Kerra.

W 2009 zadebiutował w czołowej amerykańskiej organizacji Strikeforce nokautując Mike'a Whiteheada, a cztery miesiące później został jej mistrzem pokonując Ormianina Gegarda Mousasiego. Pierwszą zawodową porażkę zanotował jeszcze w tym samym roku, w pierwszej obronie mistrzowskiego pasa zostając znokautowany przez Brazylijczyka Rafaela Cavalcante i tracąc tytuł. 7 stycznia 2012 po zwycięstwie nad Lorenzem Larkinem okazało się, że był na dopingu. W organizmie Lawala wykryto substancję drostanol co skutkowało zawieszeniem na dziewięć miesięcy przez komisję sportową stanu Nevada oraz zmianą wyniku starcia na no-contest (nierozstrzygnięte)[6].

Na początku 2013 związał się z Bellator MMA, gdzie w pierwszym pojedynku zwyciężył Polaka Przemysława Mysiale przez nokaut. 21 lutego przegrał przed czasem z Emanuelem Newtonem. W tym samym roku wygrał turniej Bellatora wagi półciężkiej pokonując dwóch rywali. 2 listopada stoczył przegrany pojedynek o tymczasowe mistrzostwo Bellatora z Newtonem. 17 maja 2014 przegrał na punkty z byłym mistrzem UFC Quintonem Jacksonem.

W listopadzie 2015 został wytypowany do reprezentowania organizacji Bellator w międzynarodowym turnieju wagi ciężkiej nowo powstałej japońskiej organizacji RIZIN Fighting Federation[7]. 31 grudnia 2015 wygrał Grand Prix Rizin wagi ciężkiej pokonując w dwudniowym turnieju trzech rywali, w finale nokautując Czecha Jirija Prochazkę[8].

14 maja 2016 wrócił do klatki Bellatora, tocząc walkę z Philem Davisem, którą ostatecznie przegrał na punkty[9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Lawala są imigrantami z Nigerii. On sam urodził się w Murfreesboro, w stanie Tennessee. Ma młodszego brata o imieniu Abdullah i młodszą siostrę o imieniu Aminat. Cała trójka została wychowana przez samotną matkę: "Moja mama (Nike Rouseau) dość mocno nas wszystkich wychowała. Mojego ojca nigdy nie było w pobliżu." Ojciec Muhammeda popełnił samobójstwo, gdy Lawal miał dwadzieścia lat[10].

Po walce z Larkinem u Lawala zdiagnozowano gronkowca, którego nabawił się po operacji kolana. Miał gorączkę, a infekcja zżarła część jego biodra i nogi, "Miałem ten moment, w którym byłem jak, człowieku, widzę moją kość biodrową. Wciąż byłem rozdarty. Miałem ośmiopak. Ale tam jest moja kość biodrowa. Spojrzałem na swoją nogę, a ona wyglądała jak te zombie z The Walking Dead. Mam wrażenie, że spojrzałem śmierci w twarz i przeżyłem"[11].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2010: mistrz Strikeforce w wadze półciężkiej (-93 kg)
  • 2013: Bellator 2013 Summer Series Light Heavyweight Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi półciężkiej
  • 2014: Bellator Season 10 Light Heavyweight Tournament – finalista turnieju wagi półciężkiej
  • 2015: Rizin FF Heavyweight Grand Prix – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wrestler: Muhammed Lawal [online], Nwhof.org [dostęp 2020-02-27] (ang.).
  2. University Interscholastic League, Wrestling Historical Archives — University Interscholastic League (UIL) [online], www.uiltexas.org [dostęp 2021-10-14] (ang.).
  3. Muhammed Lawal – Oklahoma State Official Athletic Site [online], web.archive.org, 12 sierpnia 2014 [dostęp 2021-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-12].
  4. Muhammed Lawal [online], MMA Linker [dostęp 2021-10-14] (ang.).
  5. Muhammed Lawal ("King Mo") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2021-10-14] (ang.).
  6. Mike Whitman: Nevada Commission Hands ‘King Mo’ 9-Month Suspension, Changes Jan. 7 Victory to No Contest. sherdog.com, 27.03.2012. (ang.).
  7. Muhammed "King Mo" Lawal to compete in Rizin Fighting Federation eight-man tournament [online], espn.go.com [dostęp 2017-11-18].
  8. King Mo zwycięzcą Grand Prix wagi ciężkiej federacji Rizin FF [wideo] | MMAROCKS [online], www.mmarocks.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  9. Karol Dąbrowski: Bellator 154: Phil Davis wypunktował Muhammada Lawala i został pretendentem do tytułu w wadze półciężkiej (+WYNIKI). mmanews.pl, 15.05.2016. (pol.).
  10. Mo Knows Fighting | FIGHT! Magazine [online], web.archive.org, 12 marca 2012 [dostęp 2021-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-12].
  11. Kevin Haggerty, King Mo reportedly suffered life-threatening staph infection, health scare now under control [online], MMAmania.com, 20 lutego 2012 [dostęp 2021-10-14] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]