Miszpelnik
 Nieśplik japoński | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
miszpelnik |
| Nazwa systematyczna | |
| Eriobotrya J. Lindley Trans. Linn. Soc. London 13: 96, 102. 23 Mai-21 Jun 1821[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
E. japonica (Thunberg) Lindley | |
Miszpelnik, nieśplik (Eriobotrya Lindl.) – rodzaj zimozielonych drzew lub krzewów należących do rodziny różowatych obejmujący od 17[4] do 30[5] gatunków. Wszystkie występują we wschodniej Azji[5], przy czym tylko nieśplik japoński Eriobotrya japonica sięga południowej Japonii, a pozostałe gatunki rosną w południowych Chinach i dalej na południu. Rosną w lasach. Kwitną jesienią i zimą, kwiaty zapylane są przez owady[6].
Nieśplik japoński E. japonica ma owoce jadalne, dojrzewające wiosną, cenione ze względu na soczystość, silny smak i aromat[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewa do 10 m wysokości i krzewy[6].
- Liście
- Niepodzielone, zwykle ogonkowe, ząbkowane lub całobrzegich[5]. Wyraźne, pierzasto ułożone żyłki wiązek przewodzących[6].
- Kwiaty
- Stosunkowo niewielkie, zebrane w kwiatostany szczytowe w postaci wielokwiatowych wiech. Hypancjum kubeczkowate lub odwrotnie stożkowate. Działek kielicha jest 5, są one zrośnięte u nasady i trwałe. Płatki, też w liczbie 5, są białe lub żółte. Pręcików jest 20. Zalążnia dolna 2–5-komorowa, z 2 zalążkami w każdej komorze. Szyjki słupków od 2 do 5, zwykle omszone[5][6].
- Owoce
- Jabłkowate (miąższ tworzy mięśniejące dno kwiatowe), mięsiste lub suche, z błoniastym endokarpem, zawiera 1–2 okazałe nasiona[5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj należy do plemienia Pyreae w podrodzinie Spiraeoideae rodziny różowatych (Rosaceae)[2][7]. Rodzaj bywa włączany do Rhaphiolepis[8].
- Wykaz gatunków[4]
- Eriobotrya acuminatissima (Merr.) Nakai
- Eriobotrya bengalensis (Roxb.) Hook. f.
- Eriobotrya cavaleriei (H. Lév.) Rehder
- Eriobotrya deflexa (Hemsl.) Nakai
- Eriobotrya elliptica Lindl.
- Eriobotrya fragrans Champ. ex Benth.
- Eriobotrya henryi Nakai
- Eriobotrya japonica (Thunb.) Lindl. – nieśplik japoński, miszpelnik japoński
- Eriobotrya luzoniensis (Merr.) Nakai
- Eriobotrya malipoensis K.C. Kuan
- Eriobotrya oblonga (Lindl.) D. Dietr.
- Eriobotrya obovata W.W. Sm.
- Eriobotrya prinoides Rehder & E.H. Wilson
- Eriobotrya salwinensis Hand.-Mazz.
- Eriobotrya seguinii (H. Lév.) Cardot ex Guillaumin
- Eriobotrya serrata J.E. Vidal
- Eriobotrya tengyuehensis W.W. Sm.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-06-07] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).
- ↑ a b Eriobotrya. [w:] The Plant List [on-line]. Kew Gardens. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e Gu Cuizhi (Ku Tsue-chih); Stephen A. Spongberg: Eriobotrya. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 252. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ D. Potter i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9.
- ↑ Eriobotrya Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-21].
Identyfikatory zewnętrzne: