Mildred Burke
 Zdjęcie Mildred Burke z lat 50. | |
| Imię i nazwisko |
Mildred Bliss |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1915 |
| Data i miejsce śmierci |
18 lutego 1989 |
| Przyczyna śmierci | |
| Współmałżonek |
Joseph Martin Shaffer |
| Dzieci |
Joseph (syn) |
| Kariera profesjonalnej wrestlerki | |
| Pseudonimy ringowe |
Mildred Burke |
| Wzrost |
156 cm[1] |
| Masa ciała |
53 kg[1] |
| Zapowiadana z | |
| Trenerzy | |
| Debiut |
1935 |
| Emerytura |
1956 |
Mildred Bliss (ur. 5 sierpnia 1915 w Coffeyville, zm. 18 lutego 1989 w Los Angeles) – amerykańska wrestlerka i promotorka lepiej znana pod pseudonimem ringowym Mildred Burke. Jest uznawana za pionierkę kobiecego wrestlingu. W ciągu swojej dwudziestoletniej kariery pokonała wielu mężczyzn w walce i zdobyła mistrzostwo Women’s World Championship. Założyła jedną z pierwszych organizacji, w której rywalizowały wyłącznie kobiety, World Women’s Wrestling Association, i szkołę wrestlingu, gdzie trenowały przyszłe mistrzynie WWF i NWA.
Młodość
[edytuj | edytuj kod]Mildred Bliss urodziła się 5 sierpnia 1915 w Coffeyville w stanie Kansas. Była córką Bruce’a Edwarda Blissa i Berthy Bliss (ur. w latach 70. XIX wieku). Wychowywała się z czterema siostrami i bratem Louisem[3]. Była najmłodsza z rodzeństwa[4]. Jej ojciec był wynalazcą, w różnym stopniu odnoszącym sukcesy w zależności od okresu. Mildred Burke w swojej nieopublikowanej autobiografii napisała, że w skrajnych przypadkach jej rodzina mieszkała w dużym domu z dwudziestoma pięcioma pokojami albo dzieci chodziły do szkoły bez skarpetek. Później Bruce Edward Bliss był także rzeźnikiem w gminie Haw Creek w stanie Missouri, a w 1918 komiwojażerem w Wichita w stanie Kansas. Rodzina Bliss często się przeprowadzała. Mieszkali między innymi w Kansas City i w Los Angeles, gdzie w pewnym okresie posiadali trzy restauracje[3]. Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała 11 lat[3][4]. Bruce Edward Bliss nie widział córki przez 17 lat. W 1927 Mildred powróciła z matką do Kansas City[3].
Od najmłodszych lat interesowała się sportem. Trenowała piłkę nożną i bieg na bieżni. W 1929, gdy miała 14 lat, miał miejsce wielki kryzys finansowy, zwany „czarnym czwartkiem”[3][4]. W związku z tym Bliss przerwała edukację w liceum na pierwszym roku i razem z matką zamieszkała w bursie. Rozpoczęła pracę jako stenografka, a jej matka jako kucharka w hotelu. Później Mildred Bliss pracowała przez dwa lata jako kelnerka w rządowej restauracji w rezerwacie Indian z plemienia Zuni w Black Rock w Nowym Meksyku[3].
W wieku 17 lat poślubiła Josepha Martina Shaffera, który był prawie dwa razy starszy od niej i wróciła z nim i z matką do Kansas City[4]. W 1933 wszyscy stali się właścicielami małej przydrożnej restauracji o nazwie B&S Cafe. Bertha Bliss zajmowała się gotowaniem, a Mildred Bliss i jej mąż byli kelnerami i pomocnikami kuchennymi. Przyszła zawodniczka pracowała 12 godzin dziennie przez 7 dni w tygodniu, zarabiając 4 dolary amerykańskie miesięcznie[3]. Bliss przyznała później, że była zdesperowana i wyszła za mąż tylko po to, by nie pracować dłużej w rezerwacie[3][4]. W 1934 Joseph Martin Shaffer zabrał ją na arenę Midway Arena w Kansas City, gdzie zobaczyła po raz pierwszy walkę wrestlerską[3]. Po tym wydarzeniu Bliss postanowiła zostać wrestlerką[4]. Niedługo później zaszła w ciążę, a mąż ją zostawił. Nadal pracowała z matką w restauracji, którą postanowiły przemianować na Mom’s Café[3].
Latem 1934 w Mom’s Café poznała swojego przyszłego męża, Billy’ego Wolfe’a. Wolfe miał wówczas 37 lat i był promotorem wrestlingu, urządzającym pokazy objazdowe. Bliss zwierzyła mu się ze swoich marzeń o zostaniu wrestlerką, a Wolfe zaczął odwiedzać Mom’s Café częściej. W końcu oboje zaczęli ze sobą romansować. 4 sierpnia 1934 urodził się ich syn, Joseph[4].
Kariera wrestlerska
[edytuj | edytuj kod]
Gdy zakończyła swoją poporodową rehabilitację, Bliss poprosiła kochanka, Billy’ego Wolfe’a, o pozwolenie na sprawdzenie swoich umiejętności na jego siłowni, która znajdowała się kilka bloków dalej od restauracji, w której pracowała. Wolfe zgodził się. Później opowiedział magazynowi „National Police Gazette” historię, według której miał zatrudnić młodego mężczyznę, do pokonania Bliss w ringu, aby zniechęcić ją do zapasów. Bliss jednakże pokonała mężczyznę szybko i tym samym zrobiła na Wolfie wrażenie wystarczające, aby ten postanowił zrobić z niej gwiazdę. Wolfe porzucił swoją dotychczasową kochankę, wrestlerkę Barbarę Ware, i uczynił z Mildred nową atrakcję objazdowych pokazów. Zagroził Bliss, że jeśli będzie chciała go opuścić, to złoży na nią donos, powołując się na ustawę Mann Act (o prostytucji, rozpuście i innym niemoralnym zachowaniom). Nie mając już pomocy córki, matka Mildred Bliss sprzedała swoją restaurację[5].
Rozpoczęła karierę wrestlerską w 1935[1]. Na pokazach objazdowych zaczęła posługiwać się pseudonimem ringowym „Mildred Burke”[5]. Na swój najbardziej charakterystyczny chwyt wybrała własny wariant Boston craba, nazywany przez nią Alligator clutch[6]. Charakterystyczne dla jej wyglądu były białe rajstopy i białe buty, które kontrastowały z jej mocną opalenizną. Oferowała 25 dolarów amerykańskich każdemu ochotnikowi z publiczności, który by ją pokonał w zapasach w ciągu 10 minut przez przypięcie lub zmuszenie do poddania się. Mężczyźni, którzy z nią walczyli, musieli mieć od 95 do 135 funtów wagi (od 43 do 61 kg). Ona sama ważyła 115 funtów (52 kg)[4] Z czasem górna granica została podniesiona do 160 funtów (72,6 kg)[5]. Billy Wolfe deklarował, że Burke pokonała ponad 150 osób i nie przegrała ani razu. Część walk była jednak ustawiona[4].
Po zakończeniu lata 1935 Wolfe i Burke chcieli zacząć występować na arenach. Walki kobiet z mężczyznami były zakazane w większości stanów USA i niewiele kobiet uprawiało wrestling, a jeszcze mniej walczyło na poziomie Burke. W związku z tym zamieścili ogłoszenie w gazecie, że Burke zmierzy się z każdym mężczyzną, który waży tyle samo co ona, czyli wówczas 121 funtów (54,8 kg). Pierwsze wyzwanie przyjął mężczyzna o imieniu Cliff Johnson. Burke pokonała go w 7 minut. Ochotników nadal jednak nie było wystarczająco dużo. Przełom nastąpił, kiedy Wolfe’owi udało się przekonać promotora z Alabamy, Chrisa Jordana, do zorganizowania walki Burke przeciwko Clarze Mortensen. Walkę wygrała Mortensen, jednak Burke pokonała przeciwniczkę i odebrała jej mistrzostwo Women’s World Championship w walce rewanżowej z 28 stycznia 1937 w Chattanoodze, przed publicznością liczącą 6157 osób. Walka cieszyła się dużym zainteresowaniem prasy i jest czasem uważana za początek kobiecego wrestlingu. Następnie promotor z Ohio Al Haft zaprosił Burke do wzięcia udziału w turnieju Midwest Wrestling Association. Burke wygrała również ten turniej[4].
20 sierpnia 1954 przegrała swoje mistrzostwo w walce przeciwko June Byers w Atlancie. Jeszcze w tym samym roku rozwiodła się z Billym Wolfe’em i założyła własną, wyłącznie kobiecą, organizację wrestlingu o nazwie World Women’s Wrestling Association[6] w Los Angeles[7]. Sama mianowała się pierwszą główną mistrzynią własnej organizacji. W 1956 przeszła na emeryturę i zawiesiła tytuł[6]. W latach 70. i 80. mieszkała w Encino w Los Angeles, gdzie prowadziła szkołę wrestlingu dla kobiet[8]. Wśród jej uczennic były Rhonda Singh, The Fabulous Moolah, Lita Marez, Mae Young, Marie Vagnone i Stella Mae French[1].
Śmierć i upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Zmarła 18 lutego 1989 zmarła z powodu udaru mózgu[8] w Northridge w stanie Kalifornia[7]. Została pochowana na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park w Los Angeles[9]. Pośmiertnie została przyłączona do galerii sław Wrestling Observer Newsletter Hall Of Fame w 1996[1], Professional Wrestling Hall of Fame and Museum w 2002[6] i WWE Hall of Fame w 2016[1].
Professional Wrestling Hall of Fame and Museum uznało jej organizację za pierwszą organizację kobiecego wrestlingu, a jej samej przypisuje przyczynienie się do upowszechnienia akceptacji wrestlingu kobiet[6].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jej pierwszym mężem był Joseph Martin Shaffer. Poślubiła go w wieku 17 lat. Gdy zaszła w ciążę, mąż ją porzucił. Następnie związała się z promotorem wrestlingu Billym Wolfe’em, z którym miała syna, urodzonego 4 sierpnia 1934 Josepha. Jak sama wyznała, jej związek z Wolfe’em opierał się głównie na obustronnej korzyści finansowej i był przepełniony zdradami i przemocą domową. Wolfe miał też bić ich dziecko jeszcze w wieku niemowlęcym. Pobrali się 24 sierpnia 1936 w Abilene. Ich małżeństwo zakończyło się rozwodem[4].
Mistrzostwa i osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- World Women’s Wrestling Assocation
- WWWA World Championship (1 raz)
- WWWA World Championship (1 raz)
- Inne tytuły
- Women’s World Championship (1 raz)
- World Wrestling Entertainment
- WWE Hall of Fame (2016)[1]
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
- Wprowadzona w 2002[10]
- Wrestling Observer Newsletter
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Mildred Burke [online], Cagematch.net [dostęp 2019-02-19] (ang.).
- ↑ Mildred Burke [online], wwe.com [dostęp 2019-02-19] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Millie Bliss, [w:] Jeff Leen, The Queen of the Ring: Sex, Muscles, Diamonds, and the Making of an American Legend, Open Road + Grove/Atlantic, 13 lipca 2010, s. 9-21, ISBN 978-0-8021-9993-5 [dostęp 2019-02-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Pat Laprade, Dan Murphy, Sisterhood of the Squared Circle: The History and Rise of Women’s Wrestling, ECW Press, 11 kwietnia 2017, ISBN 978-1-77305-014-0 [dostęp 2019-02-16] (ang.).
- ↑ a b c Billy Wolfe, [w:] Jeff Leen, The Queen of the Ring: Sex, Muscles, Diamonds, and the Making of an American Legend, Open Road + Grove/Atlantic, 13 lipca 2010, s. 22-27, ISBN 978-0-8021-9993-5 [dostęp 2019-02-17] (ang.).
- ↑ a b c d e Mildred Burke [online], Professional Wrestling Hall of Fame, 1 lutego 2009 [dostęp 2019-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-01] (ang.).
- ↑ a b Mildred Burke [online], Online World of Wrestling [dostęp 2019-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-28] (ang.).
- ↑ a b Brian Solomon, Pro Wrestling FAQ: All That's Left to Know About the World’s Most Entertaining Spectacle, Hal Leonard Corporation, 1 kwietnia 2015, ISBN 978-1-61713-627-6 [dostęp 2019-02-17] (ang.).
- ↑ Mildred Bliss Burke [online], Find A Grave [dostęp 2019-03-04] (ang.).
- ↑ Hall Of Famers [online], Professional Wrestling Hall of Fame, 30 czerwca 2017 [dostęp 2019-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-30] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil Mildred Burke na WWE.com
- Mildred Burke na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database