Maxi Meza
| |||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Maximiliano Eduardo Meza | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1992 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
11 | ||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Maximiliano Eduardo „Maxi” Meza (ur. 15 stycznia 1992 w Caá Catí) – argentyński piłkarz występujący na pozycji skrzydłowego lub ofensywnego pomocnika, reprezentant Argentyny, od 2019 roku zawodnik meksykańskiego Monterrey.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Meza pochodzi z małej miejscowości Caá Catí, w prowincji Corrientes. Jego ojciec Eduardo był nauczycielem wiejskim i czołowym piłkarzem w amatorskim, lokalnym klubie CA Cambá Porá, zaś matka gospodynią domową[1]. Treningi piłkarskie rozpoczynał właśnie w drużynie Cambá Porá, w kategorii rocznika 1992 stworzył błyskotliwy ofensywny duet z Danielem Villalvą[2]. W wieku osiemnastu lat jego talent został zauważony przez Darío Ortiza – wysłannika klubu Gimnasia y Esgrima La Plata – i w 2010 roku przeprowadził się do La Platy[3]. Z drużyną rezerw Gimnasii zdobył tytuł mistrzowski i szybko został włączony przez trenera Pedro Troglio do pierwszego zespołu, występującego wówczas w drugiej lidze[4]. Pierwszy profesjonalny mecz rozegrał 10 grudnia 2012 z Deportivo Merlo (2:0) w rozgrywkach drugiej ligi argentyńskiej. Początkowo był głównie rezerwowym – w tej roli na koniec sezonu 2012/2013 wywalczył z Gimnasią awans do najwyższej klasy rozgrywkowej.
Bezpośrednio po awansie Meza został podstawowym zawodnikiem Gimnasii. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 4 sierpnia 2013 w wygranym 1:0 spotkaniu z River Plate, zaś pierwszą bramkę zdobył 7 października tego samego roku w wygranej 2:1 konfrontacji z Vélezem Sarsfield. Ogółem w barwach Gimnasii występował przez cztery lata bez poważniejszych osiągnięć. We wrześniu 2016 za sumę blisko dwóch milionów dolarów (za 65% praw do karty zawodniczej) przeszedł do ekipy CA Independiente[4]. W drużynie tej miał zastąpić kontuzjowanego Leandro Fernándeza oraz sprzedanego Jesúsa Méndeza[5]. Szybko został wyróżniającym się graczem zespołu, imponując świetną techniką, kontrolą rytmu gry, zmysłem taktycznym i asystami[1]. Odznaczał się również wielofunkcyjnością – w taktyce trenera Ariela Holana występował na zmianę jako środkowy, ofensywny lub boczny pomocnik, a nawet cofnięty napastnik[6].
W 2017 roku Meza jako kluczowy zawodnik środka pola triumfował z Independiente w kontynentalnych rozgrywkach Copa Sudamericana (odpowiedniku Ligi Europy). Strzelił gola w pierwszym meczu finałowym tego turnieju z brazylijskim CR Flamengo (2:1)[7]. Za sprawą świetnych występów wzbudził wówczas zainteresowanie ze strony klubów z Anglii, Francji, Hiszpanii i Stanów Zjednoczonych[8]. Bezpośrednio po tym sukcesie do zespołu sprowadzono Fernando Gaibora, z którym Meza stworzył dobrze uzupełniający się duet środkowych pomocników[9]. W 2018 zajął z Independiente drugie miejsce w superpucharze Ameryki Południowej – Recopa Sudamericana.
W 2019 roku wyjechał z Argentyny i został zawodnikiem CF Monterrey[10]. Już w pierwszym sezonie triumfował ze swoim klubem w Lidze Mistrzów CONCACAF.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W seniorskiej reprezentacji Argentyny Meza zadebiutował za kadencji selekcjonera Jorge Sampaolego, 27 marca 2018 w przegranym 1:6 meczu towarzyskim z Hiszpanią. Znalazł się w kadrze Argentyny na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2018. Podczas turnieju w Rosji wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych swojej drużyny, a także w przegranym meczu 1/8 finału z reprezentacją Francji.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Maxi Meza volvió campeón a Caá Catí. [w:] Despues del Juego [on-line]. despuesdeljuego.com.ar, 27 grudnia 2017. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Jonathan Wiktor: Maximiliano Meza, en donde le toque estar, es el despertador del juego de Independiente. [w:] La Nación [on-line]. lanacion.com.ar, 5 grudnia 2017. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ El juvenil que "lloró una semana entera" y hoy se transformó en la sorpresa de la convocatoria de la Selección. [w:] Infobae [on-line]. infobae.com, 12 marca 2018. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ a b Pablo Giletta: La historia de Maxi Meza, el correntino que sueña con el Mundial. [w:] Mundo D [on-line]. mundod.lavoz.com.ar, 31 marca 2018. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Jonathan Wiktor: Se termina la novela del pase de Maxi Meza a Independiente: firmará por cuatro años. [w:] La Nación [on-line]. lanacion.com.ar, 15 sierpnia 2016. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Quién es Maxi Meza, la apuesta de Sampaoli ante España. [w:] Goal.com [on-line]. goal.com, 27 marca 2018. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Volea divina: así fue el golazo de Maxi Meza para el 2-1 del 'Rojo' ante Flamengo. [w:] Depor [on-line]. depor.com, 6 grudnia 2017. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Maximiliano Meza, en el radar de Jorge Sampaoli. [w:] Doble Amarilla [on-line]. dobleamarilla.com.ar, 24 lutego 2018. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Jonathan Wiktor: Más allá de la derrota: Maximiliano Meza, el indiscutido de Ariel Holan que combina categoría con sacrificio. [w:] La Nación [on-line]. lanacion.com.ar, 22 lutego 2018. [dostęp 2018-04-04]. (hiszp.).
- ↑ Monterrey sign Argentina international midfielder Maximiliano Meza from Independiente. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maxi Meza w bazie National Football Teams (ang.)
- Maximiliano Meza, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24].
- M. Meza, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].
