[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Martiros Sarian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martiros Sarian
Մարտիրոս Սարյան
Ilustracja
Sarian ok. 1920
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1880
Nor-Nachiczewań (obecnie dzielnica Rostów nad Donem)

Data i miejsce śmierci

5 maja 1972
Erywań

Narodowość

ormiańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”
Martiros Sarian (drugi od lewej na dole) sfotografowany obok średniowiecznego chaczkaru w Sanahin, 1902

Martiros Sarian (orm. Մարտիրոս Սարյան; ur. 16 lutego?/28 lutego 1880 w Nor-Nachiczewaniu (obecnie dzielnica Rostowa nad Donem), zm. 5 maja 1972 w Erywaniu) – ormiański malarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w zamieszkałej w Rosji rodzinie ormiańskiej. W latach 1897–1903 studiował malarstwo w Moskwie u Walentyna Sierowa i Konstantego Korowina. W roku 1901 po raz pierwszy odwiedził Armenię – kraj przodków. Sarian odbył też podróże na Bliski Wschód, w tym do Egiptu (1911) i Iranu (1913). Był członkiem grupy „Błękitna róża”.

W roku 1915 przyjechał do Eczmiadzinu, aby pomagać uchodźcom przed rzezią Ormian w tureckiej Armenii. W roku 1916 w Tyflisie ożenił się z Lusik Agajan, córką ormiańskiego pisarza. Uczestniczył w organizacji Związku Artystów Ormiańskich. W roku 1921 osiedlił się na stałe w Armenii. W latach 1926–1928 Sarian przebywał w Paryżu. W latach trzydziestych XX w. zajmował się malarstwem krajobrazowym i portretowym oraz martwą naturą. Uznany przez krytykę za najwybitniejszego malarza Armenii, malował w stylu wolnym od wpływów socrealizmu. Tworzył również grafikę książkową i scenografię. W latach 1946–1958 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR, mimo że był bezpartyjny[1].

Galeria prac

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • David Marshall Lang, Armenia kolebka cywilizacji, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1975

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]