[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Marcin Gortat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Gortat
Ilustracja
#13
środkowy
Pseudonim

The Polish Hammer, The Polish Machine

Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1984
Łódź

Wzrost

213 cm

Masa ciała

109 kg

Kariera
Aktywność

2002–2020

Draft

2005, numer: 57
Phoenix Suns (oddany do Orlando Magic)

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Podpis Marcina Gortata

Marcin Janusz Gortat (ur. 17 lutego 1984 w Łodzi) – polski koszykarz występujący na pozycji środkowego, reprezentant Polski. Jedyny Polak w historii NBA, który awansował do jej finału[1].

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo uprawiał piłkę nożną i lekkoatletykę, osiągając lokalne sukcesy – w 2000 został mistrzem Łodzi w skoku wzwyż, a w 2001 z drużyną piłkarską ŁKS Łódź zdobył mistrzostwo regionu łódzkiego. Karierę koszykarską rozpoczął dopiero w wieku 18 lat. Po kilku miesiącach od debiutu dostał powołanie do kadry Polski U-20, w której rozegrał 10 meczów. Podczas turnieju we Francji został dostrzeżony przez skautów klubu Rhein Energie Köln i w 2003 trafił do Niemiec. W klubie z Kolonii występował do 2007, zdobywając w 2005 mistrzostwo kraju i trzykrotnie puchar krajowy. Występował także na parkietach Euroligi[2].

Występy w NBA

[edytuj | edytuj kod]

Draft

[edytuj | edytuj kod]

28 czerwca 2005 w nowojorskiej Madison Square Garden wziął udział w drafcie NBA i został wybrany w II rundzie z numerem 57. przez Phoenix Suns (z Dallas Mavericks przez New Orleans Hornets). Nowy klub szybko oddał go jednak do Orlando Magic.

Orlando Magic (2008–2010)

[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach NBA zadebiutował 1 marca 2008 przeciwko New York Knicks (118:92), przebywając na boisku przez 2 minuty i 21 sekund, zdobywając 2 punkty, zaliczając zbiórkę i faul. 5 marca 2008 w meczu z Washington Wizards Gortat zdobył 4 punkty oraz miał dwie zbiórki w ataku. W ostatnim meczu sezonu zasadniczego, 16 kwietnia 2008, zagrał 28 minut, zdobył 12 punktów oraz 11 zbiórek.

W sumie Gortat w sezonie zasadniczym pojawił się na parkiecie w 6 meczach grając średnio ponad 6 minut, podczas których notował na swoim koncie średnio 3 punkty i niecałe 3 zbiórki. Znalazł się w składzie Orlando na decydujące o mistrzostwie rozgrywki play-off.

Play-off 2007/2008

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy występ Marcina Gortata w fazie play-off NBA miał miejsce 22 kwietnia 2008. Gortat rozegrał 4 minuty w wygranym jednym punktem meczu z Toronto Raptors. Podczas tych 4 minut nie oddał rzutu, miał jedną ofensywną zbiórkę. W przegranym meczu nr 3 z Toronto Gortat oddał jeden rzut z gry (celny). W meczu nr 4 w ciągu 10 minut Gortat nie oddał rzutu, zaliczając jedną zbiórkę w obronie, a Orlando mecz wyraźnie wygrało. W meczu nr 5 w ciągu 4 minut zanotował jedną zbiórkę, a Orlando Magic pokonało Toronto Raptors, kończąc serię wynikiem 4:1 i awansując do półfinału Konferencji Wschodniej.

W półfinale Konferencji Wschodniej Orlando Magic spotkało się z Detroit Pistons. W pierwszym, przegranym przez Magic, meczu drugiej rundy Gortat zagrał 13 minut, notując 2 punkty, 2 zbiórki oraz blok na Chaunceyu Billupsie. W drugim meczu z Detroit Gortat nie grał. W meczu numer 3 Marcin Gortat zagrał 4 minuty, podczas których zanotował 2 punkty, zbiórkę w ataku oraz 2 bloki. W meczu numer 4 Gortat zagrał 3 minuty, notując 4 punkty, blok i zbiórkę w obronie. W meczu numer 5 Gortat pojawił się na boisku na 4 minuty, zanotował zbiórkę w obronie oraz faul. Magic przegrało serię 1:4.

W play-offach wystąpił w ośmiu meczach, średnio po 6 minut, podczas których notował 1,3 punktu oraz 1 zbiórkę na mecz. W ostatnich spotkaniach Magic reprezentant Polski znalazł się w rotacji przed Adonalem Foyle'em, wywalczając sobie pozycję pierwszego zmiennika Dwighta Howarda.

Liga letnia 2008

[edytuj | edytuj kod]

Latem 2008 wziął udział w lidze letniej w barwach Orlando Magic. Podczas 2008 Orlando Pro Summer League został wybrany do drugiej piątki turnieju (12,8 punktu, 8,6 zbiórki, 2,4 bloku na mecz).

Sezon 2008/2009

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2008/2009 zaczął jako pierwszy zmiennik graczy podkoszowych. Szybko jednak przegrał rywalizację z Tonym Battie i grywał jedynie w końcówkach rozstrzygniętych już spotkań. Przełom nastąpił w meczu z Phoenix Suns – dzięki kontuzji lidera Orlando Magic i czołowego centra ligi Dwighta Howarda – kiedy to zmieniający go Gortat zdobył 8 punktów (3/4 z gry, 2/2 z wolnych), 6 zbiórek oraz blok, a przede wszystkim pracował w obronie utrudniając grę zawodnikowi Phoenix Suns – Amar’e Stoudemire.

13 grudnia 2008, jako pierwszy Polak w historii, rozpoczął mecz w pierwszej piątce zespołu NBA. Orlando wygrało z Utah Jazz 103:94. Gortat w ciągu 30 minut zdobył 4 punkty, 4 zbiórki, 4 bloki oraz przechwyt i udanie powstrzymywał centra Jazz Turka Mehmeta Okura (2/12 z gry).

15 grudnia 2008 ponownie pojawił się w pierwszej piątce Orlando Magic w meczu z Golden State Warriors. Podczas 28 minut spędzonych na parkiecie zanotował 16 punktów (7/13 z gry, 2/2 z wolnych) oraz 13 zbiórek, 3 bloki i asystę, a Orlando pokonało Golden State Warriors 109:98[3].

Osiągnięcia Marcina Gortata na koniec sezonu zasadniczego: 63 rozegrane mecze, w tym 3 w pierwszej piątce (12,6 minuty na mecz), 239 zdobytych punktów (3,8 na mecz), 286 zbiórek (4,5 na mecz), 53 bloki (0,8 na mecz), 4 double-doubles.

30 kwietnia 2009 Gortat po raz pierwszy wyszedł w pierwszej piątce w fazie playoff w meczu 6. przeciwko 76ers, zastępując zawieszonego Howarda. Zaliczył wtedy 11 punktów, 15 zbiórek, 4 przechwyty i 2 asysty w ciągu 40 minut, a Magic wyeliminował 76ers. W play-offach 2009 Magic z Marcinem Gortatem w składzie pokonali kolejno Philadelphia Sixers 4-2, Boston Celtics 4-3 i Cleveland Cavaliers (z LeBronem Jamesem) w finale Konferencji Wschodniej 4-2, aby dotrzeć do finałów NBA 2009. W finale Magic przegrali 1-4 z Los Angeles Lakers, a Gortat wystąpił we wszystkich pięciu meczach, jako pierwszy i, jak na razie, jedyny Polak w historii[4].

Sezon 2009/2010

[edytuj | edytuj kod]

Z końcem fazy play-off wygasł dotychczasowy kontrakt z Orlando Magic. Już na samym początku okna transferowego w NBA do agenta Gortata zgłosił się prezes klubu Houston Rockets oferując zarobki na poziomie 5 milionów dolarów. Wstępny kontrakt Gortat podpisał jednak z zespołem Dallas Mavericks. Po tygodniu Orlando Magic wyrównało złożoną przez Mavericks ofertę opiewającą na 34 mln dolarów za pięć lat, doprowadzając do przedłużenia kontraktu z Gortatem[5].

W trakcie sezonu pełnił rolę etatowego zmiennika Dwighta Howarda, ani razu nie wychodząc w pierwszej piątce, ale zaliczając aż 81 meczów. Statystyki na koniec sezonu: 81 rozegranych meczów (13,4 minuty na mecz), 293 zdobytych punktów (3,6 na mecz), 341 zbiórek (4,2 na mecz), 70 bloków (0,9 na mecz). Drużyna dotarła do finału konferencji, gdzie przegrała z Celtics 2-4.

Phoenix Suns (2010–2013)

[edytuj | edytuj kod]
Marcin Gortat (w środku) w barwach Phoenix Suns w meczu z Washington Wizards 21 stycznia 2011. Obok Al Thornton i Kevin Séraphin

18 grudnia 2010 roku Gortat uczestniczył w wymianie między Magic a Suns. Do klubu z Arizony razem z Gortatem przeszli Vince Carter i Mickael Pietrus, natomiast w odwrotną stronę Jason Richardson, Hedo Türkoğlu oraz Earl Clark.

Polak zadebiutował w drużynie Suns 23 grudnia 2010 w meczu przeciwko Miami Heat, przebywając na parkiecie przez 18 minut; w tym czasie rzucił 4 punkty (d2 z 5 rzutów z gry), zaliczył 4 zbiórki oraz 2 faule[6]. Drugi występ w drużynie „Słońc” rozegrał 26 grudnia w przegranym 103:108 meczu przeciwko Los Angeles Clippers; spędził na boisku 27 minut, zdobył 11 punktów i miał 5 zbiórek i 1 blok[7]. 19 stycznia 2011, w meczu z Cleveland Cavaliers zdobył swoje pierwsze double-double w barwach klubu z Phoenix, notując 16 punktów i 12 zbiórek. Gortat 30 stycznia w meczu z New Orleans Hornets pobił swój rekord sezonu oraz występów w NBA ustanowiony zaledwie 2 dni wcześniej z Boston Celtics (19 punktów oraz 17 zbiórek) zdobywając 25 punktów będąc zarazem rezerwowym w tym meczu. Ponadto Gortat zebrał 11 piłek i zaliczył kolejne double-double.

6 marca 2013 podczas meczu z Toronto Raptors doznał kontuzji prawej stopy, która wyeliminowała go z gry na resztę sezonu[8].

W trakcie gry Gortata w Phoenix Suns drużyna ani razu nie wystąpiła w play-offach.

Washington Wizards (2013–2018)

[edytuj | edytuj kod]

25 października 2013 Gortat razem z Shannonem Brownem, Malcolmem Lee i Kendallem Marshallem zostali wymienieni do Washington Wizards za Emekę Okafora i chroniony wybór w pierwszej rundzie draftu 2014[9]. W sezonie 2013/14 wystąpił w 81 meczach, jedynie w pierwszym z nich wystąpił w roli rezerwowego. Znalazł się na 9. miejscu zarówno wśród zbierających jak i blokujących całego sezonu. Uzyskał 37 double-doubles.

Wizards z Gortatem w składzie zajęli 5. miejsce w konferencji wschodniej i zakwalifikowali się do Playoffs po raz pierwszy od 6 lat. W pierwszej rundzie zmierzyli się z Chicago Bulls, rywalizację wygrali 4:1. W drugiej rundzie play-offów naprzeciw nim stanęli gracze Indiany Pacers. 13 maja 2014 w piątym meczu rywalizacji Gortat ustanowił rekord kariery play-offów pod względem punktów, zdobywając ich 31[10], miał ponadto 16 zbiórek. Washington przegrali z Indianą 2:4.

10 lipca 2014 podpisał nowy 5-letni kontrakt z Wizards wart 60 milionów dolarów[11].

Podczas występów w Wizards drużyna z Gortatem w składzie czterokrotnie występowała w fazie play-off, w sezonach: 2013-2014 (2. runda), 2014-2015 (2. runda), 2016-2017 (2. runda), 2017-2018 (1. runda)[12].

Los Angeles Clippers (2018–2019)

[edytuj | edytuj kod]

26 czerwca 2018 Gortat trafił do Los Angeles Clippers w zamian za Austina Riversa[13]. W Clippers wystąpił w 47 meczach, w tym w 43 w pierwszej piątce, grając przeciętnie 16 minut; statystyki za ten rok: 5,0 punktów, 5,6 zbiórek, 1,4 asyst, 0,5 bloków[14].

7 lutego 2019 ogłoszono jego zwolnienie z drużyny poprzez wykupienie kontraktu przez klub[15][16]. Ostatni mecz na parkietach NBA Marcin Gortat rozegrał 5 lutego 2019 w wygranym meczu przeciwko Charlotte Hornets, w czasie 13 minut nie zdobył punktu, miał 7 zbiórek i 1 asystę[17]. Po roku nieobecności na amerykańskich parkietach, na początku 2020 zawodnik ogłosił zakończenie kariery[18]. Na parkietach NBA Marcin Gortat zarobił ponad 95 milionów dolarów.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Gortat grający w reprezentacji Polski podczas Mistrzostw Europy w 2013 roku

Na zgrupowanie reprezentacji Polski seniorów został po raz pierwszy powołany przez selekcjonera Andrzeja Kowalczyka, a w biało-czerwonych barwach zadebiutował w wieku 20 lat – 13 sierpnia 2004 we Wrocławiu, w wygranym 84:59 towarzyskim meczu z Portugalią, w którym zdobył 5 punktów. W roku 2004, w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2005 rozegrał 2 spotkania (średnia 5,5 min. i 2 pkt. na mecz). W 2005 rozegrał 6 spotkań w ramach rundy wstępnej kwalifikacji do Mistrzostw Europy 2007. W zasadniczej fazie eliminacji do tego turnieju oraz w samych mistrzostwach już nie wziął udziału. W 2009 był jej podporą podczas ME 2009. W sumie wystąpił w niej do tej pory w 63 meczach (stan na 23 sierpnia 2013).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Marcin Gortat oprowadza wycieczkę po rodzinnych Bałutach (2013)

Wychowywał się na łódzkich Bałutach, jako syn boksera Janusza Gortata (dwukrotnego medalisty olimpijskiego: brąz 1972 i 1976) oraz wielokrotnej reprezentantki Polski w siatkówce Alicji Gortat[19]. Po rozwodzie rodziców mieszkał z matką[20]. Od strony ojca ma przyrodniego brata Roberta oraz siostrę Małgorzatę[20].

W młodości pasjonowała go piłka nożna[20][21]. W czwartej klasie szkoły średniej (technikum mechaniczne) zrezygnował z dalszej edukacji i wyjechał do Kolonii na pierwszy kontrakt[21]. Jest zadeklarowanym katolikiem i twierdzi, że: „wiara w Boga pozwala mu być prawym człowiekiem”[22]. Zna trzy języki obce: angielski, niemiecki i serbski[23]. W 2017 został Honorowym Obywatelem Miasta Łodzi[24].

Na podstawie doniesień mediów, wiadomo że spotykał się z aktorką Alicją Bachledą-Curuś[25]. W 2019 związał się z politolog Żanetą Stanisławską[26], którą poślubił wiosną 2021[27][28]. Żaneta Gortat-Stanisławska prowadzi biznes w branży beauty i wychowuje córkę z poprzedniego małżeństwa. Oboje mają liberalne poglądy polityczne.

Jest wielkim fanem motoryzacji, w czasie kariery w NBA posiadał samochód BMW M5 E60, Mercedes W221 S65 AMG, Bentley.

Od 2022 posiada również obywatelstwo amerykańskie, o czym poinformował 4 listopada 2024 w rozmowie z TVP Info.

Pozostała działalność

[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[29]. Brał udział m.in. w: kampanii społecznej przeciwko dopalaczom „Tylko słabi gracze biorą dopalacze”[30], kampanii „Pij mleko! Będziesz wielki”, reklamie drogerii Rossmann[31] oraz sieci Play[32].

W 2017 nakładem Wydawnictwa WAM ukazała się książka Katarzyny Olubińskiej Bóg w wielkim mieście będąca zbiorem wywiadów, m.in. z Marcinem Gortatem[33].

W 2024 wspomógł finansowo klub Pogoń Prudnik, którego hala „Obuwnik” w Prudniku została zniszczona przez powódź[34].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[35][36][37][38], o ile nie zaznaczono inaczej.

NBA
Drużynowe
Indywidualne
  • Laureat Złotych Koszy w kategorii: Koszykarska Osobowość Roku (2009)[41]
Reprezentacja
  • Uczestnik:
  • Lider Eurobasketu w zbiórkach (2009)

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

NBA

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2007/08 Orlando 6 0 6,8 47,1% – 66,7% 2,7 0,3 0,2 0,2 3,0
2008/09 Orlando 63 3 12,6 56,7% 100,0% 57,8% 4,5 0,2 0,3 0,8 3,8
2009/10 Orlando 81 0 13,4 53,3% 0,0% 68,0% 4,2 0,2 0,2 0,9 3,6
2010/11 Orlando 25 2 15,8 54,3% – 66,7% 4,7 0,7 0,3 0,8 4,0
2010/11 Phoenix 55 12 29,7 56,3% 25,0% 73,1% 9,3 1,0 0,5 1,3 13,0
2011/12 Phoenix 66 66 32,0 55,5% 0,0% 64,9% 10,0 0,9 0,7 1,5 15,4
2012/13 Phoenix 61 61 30,8 52,1% 0,0% 65,2% 8,5 1,2 0,7 1,6 11,1
2013/14 Washington 81 80 32,8 54,2% 100,0% 68,6% 9,5 1,7 0,5 1,5 13,2
2014/15 Washington 82 82 29,9 56,6% 0,0% 70,3% 8,7 1,2 0,6 1,3 12,2
2015/16 Washington 75 74 30,1 56,7% 0,0% 70,5% 9,9 1,4 0,6 1,3 13,5
2016/17 Washington 82 82 31,2 57,9% 0,0% 64,8% 10,3 1,5 0,5 0,7 10,8
2017/18 Washington 82 82 25,3 51,8% – 67,5% 7,6 1,8 0,5 0,7 8,4
2018/19 L.A. Clippers 47 43 16,0 53,2% – 72,9% 5,6 1,4 0,1 0,5 5,0
Razem 806 587 25,7 55,1% 15,0% 68,0 7,9 1,1 0,5 1,1 9,9

Play-offy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2008 Orlando 8 0 6,0 83,3% – – 1,0 0,0 0,0 0,5 1,3
2009 Orlando 24 1 11,3 65,4% – 62,5% 3,2 0,1 0,4 0,6 3,3
2010 Orlando 14 0 15,1 65,4% – 72,7% 4,4 0,6 0,2 0,3 3,0
2014 Washington 11 11 34,7 49,2% – 65,9% 9,9 1,5 0,5 1,3 13,0
2015 Washington 10 10 30,7 62,8% – 66,7% 8,8 2,2 0,6 1,1 12,4
2017 Washington 13 13 31,5 50,5% – 61,1% 11,0 1,8 0,4 1,5 8,1
2018 Washington 6 6 26,7 55,8% – 57,1% 6,3 1,0 0,0 0,3 8,7
Razem 86 41 20,8 56,4% – 65,0% 6,1 0,9 0,3 0,8 6,4

Rekordy kariery (NBA)

[edytuj | edytuj kod]
Punkty 31 (2 razy)
przeciwko Toronto Raptors
przeciwko Indiana Pacers (play-off)[10]
Rzuty z gry (celne) 13 przeciwko Charlotte Bobcats
Rzuty z gry (ogólnie) 23 przeciwko Toronto Raptors
Rzuty za „3” (celne) 1 (3 razy)
Rzuty za „3"(ogólnie) 2 przeciwko Dallas Mavericks
Celne rzuty wolne 11 przeciwko New Orleans Hornets
Oddane rzuty wolne 14 przeciwko New Orleans Hornets
Zbiórki ofensywne 9 przeciwko Miami Heat
Zbiórki defensywne 16 przeciwko Boston Celtics
Zbiórki 20 przeciwko Philadelphia 76ers
Asysty 7 przeciwko Toronto Raptors
Przechwyty 4 przeciwko Oklahoma City Thunder
Bloki 7 przeciwko Charlotte Bobcats
Minut na boisku 53 przeciwko Los Angeles Lakers

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marek Cegliński: Pierwszy Polak w finale NBA. rp.pl, 2009-06-01. [dostęp 2018-01-14].
  2. ↑ Nasz jedynak w NBA. lkskm.pl. [dostęp 2021-03-25]. (pol.).
  3. ↑ Nelson scores 32 points, leads Magic over Warriors. NBA.com, 2008-12-16. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  4. ↑ John Denton: Magic Classic Wins: Game 6 of 2009 First Round Against 76ers. nba.com, 2020-05-15. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
  5. ↑ NBA.com: Agent: Gortat 'disappointed' that Magic matched Mavs' offer. [dostęp 2009-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  6. ↑ Michał Owczarek: NBA. Gortat zadebiutował w Suns, porażka z Heat. Gazeta.pl, 2010-12-24. [dostęp 2010-12-27].
  7. ↑ Michał Owczarek: NBA. Gortat z Clippers wypadł o wiele lepiej niż Lopez. Gazeta.pl, 2010-12-26. [dostęp 2018-01-14].
  8. ↑ Kontuzja Gortata. Koniec sezonu NBA, co z kadrą? [online], Sport.pl [dostęp 2019-12-15] (pol.).
  9. ↑ Wizards land Gortat from Suns in five-player deal. nba.com, 2013-10-25. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  10. ↑ a b Wizards at Pacers – May 13, 2014 – Game Preview, Play by Play, Scores and Recap. nba.com, 2014-03-13. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  11. ↑ Gortat re-signs with Wizards for five years, $60 million. nba.com, 2014-07-10. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  12. ↑ Marcin Gortat. nba.com. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
  13. ↑ Wizards boost backcourt with Rivers trade. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
  14. ↑ Career Regular Season Stats. nba.com. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
  15. ↑ Clippers' Marcin Gortat: Waived by Clippers – CBSSports.com [online], www.cbssports.com [dostęp 2019-02-09] (ang.).
  16. ↑ Marcin Harasimowicz: Marcin Gortat: teraz interesuje mnie tylko mistrzostwo NBA. onet.pl, 2019-02-12. [dostęp 2019-02-12].
  17. ↑ LAC vs CHA Feb 5, 2019. nba.com. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
  18. ↑ Marcin Gortat zarobił krocie na parkiecie. Onet Sport. [dostęp 2020-02-16].
  19. ↑ Marcin Gortat oprowadzał łodzian po Bałutach [online], Dziennik Łódzki, 16 lipca 2013 [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  20. ↑ a b c Marcin Gortat nie miał łatwego dzieciństwa. Jak poradził sobie z rozstaniem rodziców? [online], Viva.pl [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  21. ↑ a b Czy Marcin Gortat jest szczęśliwy? [online], uwaga.tvn.pl [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  22. ↑ Świadectwo Marcina Gortata | Krajowe Duszpasterstwo Sportowców [online], www.sport.episkopat.pl [dostęp 2021-02-02].
  23. ↑ Poligloci polskiego sportu. Oni dogadają się z każdym! [online], sport.se.pl [dostęp 2021-09-19].
  24. ↑ Honorowi obywatele Łodzi wybrani. Gortat, O.S.T.R., Woś, Urbańczyk. lodz.gazeta.pl, 2017-07-26. [dostęp 2018-01-14].
  25. ↑ Marcin Gortat i Alicja Bachleda-Curuś: Dlaczego się rozstali? [online], www.gala.pl [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  26. ↑ Żaneta Stanisławska – wzrost, wiek, mąż – naFakcie.pl [online], nafakcie.pl, 3 lutego 2022 [dostęp 2022-04-26] (pol.).
  27. ↑ Marcin Gortat potwierdził, że jest już po ślubie! Zdradził szczegóły. "Pobraliśmy się w miarę szybko" [online], Onet Sport, 13 września 2021 [dostęp 2021-09-18] (pol.).
  28. ↑ Żona Marcina Gortata pokazała świetne zdjęcie z ukochanym. Fani zachwyceni [online], sport.onet.pl [dostęp 2021-09-19].
  29. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2012-05-11. [dostęp 2018-01-14].
  30. ↑ "Tylko słabi gracze biorą dopalacze". Akcja z Marcinem Gortatem w roli głównej [online], TOK FM [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  31. ↑ Biuro prasowe – informacje dla mediów | Rossmann.pl [online], www.rossmann.pl [dostęp 2021-09-19].
  32. ↑ Marcin Gortat twarzą nowej kampanii Play (wideo) [online], Press.pl [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  33. ↑ Marcin Gortat wyznał, co robi przed każdym meczem. Jaki ma rytuał?. onet.pl, 2017-04-01. [dostęp 2018-01-14].
  34. ↑ Maciej Dobrzański, Marcin Gortat wspomógł Pogoń! [online], Prudnik24, 26 września 2024 [dostęp 2024-09-26] (pol.).
  35. ↑ Marcin Gortat – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  36. ↑ About Marcin – mg13.eu. mg13.eu. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  37. ↑ Marcin Gortat – euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  38. ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2019-12-11]. (ang.).
  39. ↑ Michał Owczarek: Marcin Gortat graczem tygodnia w NBA. Po raz pierwszy w karierze. sport.pl, 2015-12-28. [dostęp 2018-01-14].
  40. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-09]. (ang.).
  41. ↑ Złote Kosze rozdane. sport.tvp.pl, 2009-12-21. [dostęp 2018-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-14)].
  42. ↑ M.P. z 2018 r. poz. 677 – pkt 1.
  43. ↑ Prezydent odznaczył zasłużonych dla Polski i Polaków. prezydent.pl, 2018-05-19. [dostęp 2018-05-20].
  44. ↑ Prezydent Andrzej Duda odznaczył Marcina Gortata. sportowefakty.wp.pl, 2018-05-20. [dostęp 2018-05-20].
  45. ↑ Spotkanie ministra z Marcinem Gortatem. wp.mil.pl, 2012-07-05. [dostęp 2018-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)].
  46. ↑ Marcin Gortat odznaczony Orderem Uśmiechu!. probasket.pl, 2017-11-08. [dostęp 2018-05-20].
  47. ↑ Medal Św. Brata Alberta. Fundacja Brata Alberta. [dostęp 2018-01-18].
  48. ↑ Jubileusz Konkursu „Wybitny Polak”!. terazpolska.pl [dostęp 2019-06-14]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
2005 NBA Draft
Pierwsza runda
Runda druga
Reprezentacja Polski na Mistrzostwa Europy w Koszykówce Mężczyzn 2009

Polska

Reprezentacja Polski na Mistrzostwa Europy w Koszykówce Mężczyzn 2013

Polska

Reprezentacja Polski na Mistrzostwa Europy w Koszykówce Mężczyzn 2015

Polska

Liderzy Eurobasketu w zbiórkach
Sportowy Wizerunek (Nagrody Biznesu Sportowego Demes)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Gortat&oldid=75303268”