Luca Aerni
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
SC les Barzettes | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
18.12 2012, Madonna di Campiglio | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
22.12 2017, Madonna di Campiglio (3. miejsce - slalom) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||
Luca Aerni (ur. 27 marca 1993 w Le Locle) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz świata i czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Luca Aerni pojawił się 29 listopada 2008 roku podczas zawodów Citizen Race we francuskim Val Thorens. Zajął wtedy 46. miejsce w gigancie. W 2011 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zajmując 36. miejsce w slalomie. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Roccaraso jego najlepszym indywidualnym wynikiem było dwunaste miejsce w slalomie, za to wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w rywalizacji drużynowej. Kolejny medal zdobył na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu w 2013 roku, gdzie Szwajcarzy z Aernim w składzie zajęli drużynowo drugie miejsce. Indywidualnie Szwajcar był czwarty w slalomie, w którym walkę o medal przegrał z Santerim Paloniemim z Finlandii o 0,03 sekundy. Brał także udział w mistrzostwach świata juniorów w Jasnej w 2014 roku, zdobywając srebrne medale drużynowo i w slalomie.
W Pucharze Świata zadebiutował 18 grudnia 2012 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty zdobył już 1 stycznia 2013 roku w Monachium, zajmując dziewiątą pozycję w slalomie równoległym. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 22 grudnia 2017 roku w Madonna di Campiglio, kończąc rywalizację w slalomie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Austriaka Marcela Hirschera i Henrika Kristoffersena z Norwegii.
W 2014 roku wystartował w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Soczi, jednak nie ukończył rywalizacji. Z takim samym efektem wziął udział w rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek. Podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz osiągnął swój największy sukces, zdobywając złoty medal w superkombinacji. Pozostałe miejsca na podium zajęli Marcel Hirscher i kolejny Szwajcar, Mauro Caviezel.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 22 lutego | 2014 |  Soczi
|
Slalom | 1:41,84 | - |  Mario Matt
|
| 11. | 13 lutego | 2018 |  Pjongczang
|
Superkombinacja | 2:06,52 | +3,00 | Marcel Hirscher
|
| 19. | 18 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Gigant | 2:18,04 | +3,58 | Marcel Hirscher
|
| DNF1 | 22 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Slalom | 1:38,99 | - |  André Myhrer
|
1.
|
24 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Drużynowo | - | - | - |
| DNF2 | 10 lutego | 2022 |  Pekin
|
Superkombinacja | 2:31,43 | - | Johannes Strolz
|
| 14. | 16 lutego | 2022 | Pekin
|
Slalom | 1:44,09 | +1,74 |  Clément Noël
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 15 lutego | 2015 |  Vail/Beaver Creek
|
Slalom | 1:57,47 | - | Jean-Baptiste Grange
|
1.
|
13 lutego | 2017 |  Sankt Moritz
|
Superkombinacja | 2:26,33 | - | - |
| 19. | 19 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Slalom | 1:34,75 | +2,24 | Marcel Hirscher
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 36. | 31 stycznia | 2011 | Crans-Montana
|
Slalom | 1:28,54 | +10,45 | Reto Schmidiger
|
| 23. | 2 marca | 2012 |  Roccaraso
|
Zjazd | 1:11,99 | +2,24 | Ryan Cochran-Siegle
|
| DNF | 3 marca | 2012 | Roccaraso
|
Supergigant | 1:02,73 | - | Ralph Weber
|
3.
|
5 marca | 2012 | Roccaraso
|
Drużynowo | ? | ? |  Słowenia
|
| DNF1 | 7 marca | 2012 | Roccaraso
|
Gigant | 2:39,50 | - |  Henrik Kristoffersen
|
| 12. | 9 marca | 2012 | Roccaraso
|
Slalom | 1:38.44 | +2,98 |  Santeri Paloniemi
|
| 10. | 22 lutego | 2013 |  Québec
|
Zjazd | 1:30,95 | +1,71 | Nils Mani
|
2.
|
23 lutego | 2013 | Québec
|
Drużynowo | ? | ? | Szwecja
|
| DNF | 24 lutego | 2013 | Québec
|
Supergigant | 58,49 | - | Thomas Mayrpeter
|
| DNF1 | 25 lutego | 2013 | Québec
|
Gigant | 2:20,75 | - | Aleksander Aamodt Kilde
|
| 4. | 26 lutego | 2013 | Québec
|
Slalom | 1:59,40 | +1,20 | Manuel Feller
|
| 2.
|
2 marca | 2014 |  Jasná
|
Drużynowo | ? | ? | Szwecja
|
| 5. | 4 marca | 2014 | Jasná
|
Gigant | 2:03,14 | +3,09 | Henrik Kristoffersen
|
| 2.
|
5 marca | 2014 | Jasná
|
Slalom | 1:37,21 | +0,09 | Henrik Kristoffersen
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2012/2013: 94.
- sezon 2013/2014: 65.
- sezon 2014/2015: 92.
- sezon 2015/2016: 87.
- sezon 2016/2017: 46.
- sezon 2017/2018: 25.
- sezon 2018/2019: 77.
- sezon 2019/2020: 96.
- sezon 2020/2021: 46.
- sezon 2021/2022: 64.
Miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2017 (slalom) – 2. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)]. (ang.)