[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Lorenz Koller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lorenz Koller
Ilustracja
Lorenz Koller w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

26 września 1994
Innsbruck

Klub

RV Swarovski Halltal[1]

Wzrost

174 cm[2]

Debiut w PŚ

16 listopada 2013, Lillehammer (6. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

16 listopada 2013, Lillehammer (6. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

21 lutego 2016, Winterberg (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

24 listopada 2018, Igls

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 Sztafeta
brąz Pekin 2022 Dwójki
Mistrzostwa świata
złoto Königssee 2021 Sztafeta
srebro Winterberg 2019 Sztafeta
brąz Winterberg 2019 Dwójki-sprint
brąz Winterberg 2019 Dwójki
Mistrzostwa Europy
złoto Lillehammer 2020 Sztafeta
srebro Königssee 2017 Dwójki
srebro Lillehammer 2020 Dwójki
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Igls 2014 Dwójki
złoto Igls 2014 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
2020/2021
srebro 2. miejsce
2018/2019
Multimedia w Wikimedia Commons

Lorenz Koller (ur. 26 września 1994 w Innsbrucku[1]) – austriacki saneczkarz, zdobywca Pucharu Świata, dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów w Igls, medalista mistrzostw Europy i mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku rozpoczął występy w Pucharze Świata juniorów, a także wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zajął 14. miejsce w konkurencji jedynek[3][4]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach Europy juniorów w Igls był ósmy w jedynkach[4]. W 2012 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, gdzie zajął 6. miejsce w konkurencji dwójek, w której startował z Thomasem Steuem, będącym odtąd jego stałym partnerem w tej konkurencji na zawodach każdej rangi[4][5]. W tym samym roku wystartował także w mistrzostwach Europy juniorów w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w sztafecie i zajął 16. miejsce w konkurencji jedynek oraz na mistrzostwach świata juniorów w Königssee, z których wrócił z 24. miejscem w jedynkach[4].

W 2013 roku pojawił się na mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, które przyniosły mu jedynkowe 16. miejsce[4]. W tym samym roku, 16 listopada miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Lillehammer zawodach sezonu 2013/2014 zajął 6. miejsce w konkurencji dwójek[4]. Rok później, na mistrzostwach Europy juniorów w Siguldzie zdobył srebrny medal w dwójkach, zaś na mistrzostwach świata juniorów w Igls wywalczył złoty medal zarówno w konkurencji dwójek, jak i w konkurencji sztafetowej[1][4]. W 2015 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 16. miejsce w konkurencji dwójek, a także w mistrzostwach Europy w Soczi, z których wrócił z 15. miejscem w dwójkach[4]. W 2016 roku pojawił się na mistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 6. miejsce w konkurencji sprintu dwójek i nie ukończył konkurencji dwójek oraz na mistrzostwach Europy w Altenbergu, z których wrócił z dwójkowym 8. miejscem[4][6]. W tym samym roku, 21 lutego zaliczył pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Winterbergu zawodach sezonu 2013/2014 zajął 3. miejsce w konkurencji sztafetowej. Jego sztafeta, w której startował z Thomasem Steuem, Miriam Kastlunger i Wolfgangiem Kindlem przegrała tylko z ekipami z Kanady i Rosji[7].

W 2017 roku wziął udział w mistrzostwach Europy w Königssee, na których zdobył srebrny medal w sztafecie i był czwarty w dwójkach, w mistrzostwach świata w Igls, na których zajął 4. miejsce w konkurencji sprintu dwójek i 10. w konkurencji dwójek, a także w mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, które przyniosły mu dwójkowy złoty medal[4]. W 2018 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których był dziesiąty w konkurencji dwójek oraz na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, z których wrócił z 4. miejscem w dwójkach[4][8]. W tym samym roku, 24 listopada zaliczył pierwsze dwójkowe podium i zarazem odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2018/2019 dwójkę niemiecką: Toni Eggert/Sascha Benecken i rosyjską: Władisław Jużakow/Jurij Prochorow[9].

W 2019 roku pojawił się na mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w konkurencji sprintu dwójek oraz dwójek, w obu plasując się za dwójkami niemieckimi: Toni Eggert/Sascha Benecken i Tobias Wendl/Tobias Arlt, a także srebrny medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta współtworzona przez Thomasa Steua, Hannę Prock i Reinharda Eggera rozdzieliła na podium ekipy z Rosji i Niemiec[10].

Po sezonie 2022/2023 zakończył sportową karierę[11].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Dwójki Sztafeta
2018 Pjongczang 4. –
2022 Pekin 3. 2.

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Dwójki Dwójki-sprint Sztafeta
2015 Sigulda 16. nie rozgrywano –
2016 Königssee dnf 6. –
2017 Igls 10. 4. –
2019 Winterberg 3. 3. 2.
2020 Soczi - - -
2021 Königssee 6. 4. 1.
2023 Oberhof 4. 7. -

Mistrzostwa Europy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Dwójki Sztafeta
2015 Soczi 15. –
2016 Altenberg 8. –
2017 Königssee 4. 2.
2018 Sigulda 10. –
2019 Oberhof 4. 4.
2020 Lillehammer 2. 1.
2021 Sigulda 5. dsq
2022 Sankt Moritz 6. dsq
2023 Sigulda 7. –

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2012/2013 39.
2013/2014 27.
2014/2015 13.
2015/2016 13.
2016/2017 8.
2017/2018 12.
2018/2019 2.
2019/2020 7.
2020/2021 1.
2021/2022 6.
2022/2023 7.

Zbiorcze zestawienie podium w zawodach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2022/2023 (koniec kariery)

Lokata Dwójki Dwójki - sprint Sztafeta Razem
1. miejsce 8 2 3 13
2. miejsce 5 2 5 12
3. miejsce 7 1 5 13
Razem 20 5 13 38

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata Partner
1. 24.11.2018 Austria Igls dwójki 1 Thomas Steu
2. 25.11.2018 Austria Igls dwójki-sprint 1 Thomas Steu
3. 07.12.2018 Kanada Calgary dwójki 3 Thomas Steu
4. 15.12.2018 Stany Zjednoczone Lake Placid dwójki 3 Thomas Steu
5. 05.01.2019 Niemcy Königssee dwójki 3 Thomas Steu
6. 02.02.2019 Niemcy Altenberg dwójki 1 Thomas Steu
7. 23.11.2019 Austria Igls dwójki 3 Thomas Steu
8. 30.11.2019 Stany Zjednoczone Lake Placid dwójki 3 Thomas Steu
9. 11.01.2020 Niemcy Altenberg dwójki 1 Thomas Steu
10. 18.01.2020 Norwegia Lillehammer dwójki 2 Thomas Steu
11. 28.11.2020 Austria Igls dwójki 1 Thomas Steu
12. 29.11.2020 Austria Igls dwójki-sprint 1 Thomas Steu
13. 05.12.2020 Niemcy Altenberg dwójki 1 Thomas Steu
14. 12.12.2020 Niemcy Oberhof dwójki 2 Thomas Steu
15. 20.12.2020 Niemcy Winterberg dwójki-sprint 2 Thomas Steu
16. 02.01.2021 Niemcy Königssee dwójki 3 Thomas Steu
17. 16.01.2021 Niemcy Oberhof dwójki 1 Thomas Steu
18. 23.01.2021 Austria Igls dwójki 3 Thomas Steu
19. 24.01.2021 Austria Igls dwójki-sprint 2 Thomas Steu
20. 20.11.2021 Yanqing dwójki 2 Thomas Steu
21. 11.12.2021 Niemcy Altenberg dwójki 1 Thomas Steu
22. 18.12.2021 Austria Igls dwójki 1 Thomas Steu
23. 19.12.2021 Austria Igls dwójki-sprint 3 Thomas Steu
24. 01.01.2022 Niemcy Winterberg dwójki 2 Thomas Steu
25. 03.12.2022 Austria Igls dwójki 2 Thomas Steu

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 21.02.2016 Niemcy Winterberg sztafeta 3
2. 06.01.2017 Niemcy Königssee sztafeta 3
3. 08.12.2018 Kanada Calgary sztafeta 3
4. 06.01.2019 Niemcy Königssee sztafeta 2
5. 24.11.2019 Austria Igls sztafeta 2
6. 19.01.2020 Norwegia Lillehammer sztafeta 1
7. 29.11.2020 Austria Igls sztafeta 2
8. 13.12.2020 Niemcy Oberhof sztafeta 2
9. 03.01.2021 Niemcy Königssee sztafeta 1
10. 21.11.2021 Yanqing sztafeta 1
11. 02.02.2022 Niemcy Winterberg sztafeta 2
12. 16.01.2022 Niemcy Oberhof sztafeta 3
13. 19.02.2023 Szwajcaria Sankt Moritz sztafeta 3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Lorenz Koller. [w:] Nationalteam Herren [on-line]. rodel-austria.at. [dostęp 2019-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-23)]. (niem.).
  2. ↑ Lorenz Koller. [w:] Luge [on-line]. eurosport.com. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  3. ↑ 1st and 2nd Junior World Cup in Sigulda: Official Results. fil-luge.org. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k Luge - Lorenz Koller. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  5. ↑ LUGE DOUBLES COMPETITION; FINAL RESULTS. fil-luge.org, 2012-01-16. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  6. ↑ 46th FIL World Championships: Koenigssee (GER) 29.01.- 31.01.2016. fil-luge.org, 2016-01-30. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
  7. ↑ Viessmann Luge World Cup 2015/2016 presented by BMW: Winterberg (GER) 21.02.2016. fil-luge.org. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  8. ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  9. ↑ Erster Weltcup-Sieg für Steu/Koller in Igls. sport.orf.at, 2018-11-24. [dostęp 2019-01-29]. (niem.).
  10. ↑ Rodel-WM: Egger erobert Silber im Einsitzer. sport.orf.at, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-29]. (niem.).
  11. ↑ Raport z torów lodowych. Kalendarze na nowy sezon, zakończenia karier i zmiany w austriackiej kadrze. sportsinwinter.pl. [dostęp 2024-01-14]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata w saneczkarstwie w drużynie mieszanej

Mistrzowie Europy w saneczkarstwie w drużynie mieszanej
Zdobywcy Pucharu Świata w saneczkarstwie w dwójkach
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lorenz_Koller&oldid=72647452”