[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Krzysztof Kasprzak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Kasprzak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1984
Leszno

Informacje klubowe
Klub

liga polska: Wybrzeże Gdańsk
liga szwedzka: Indianerna Kumla

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
2000–2009 Unia Leszno
2010–2011 Unia Tarnów
2012–2020 Stal Gorzów Wielkopolski
2021–2022 GKM Grudziądz
2023 Wilki Krosno
2024 Wybrzeże Gdańsk
Liga angielska
2003–2005 Poole Pirates
2007 Lakeside Hammers
2008 Poole Pirates
2009 Belle Vue Aces
2010 Lakeside Hammers
2010 Birmingham Brummies
2011 Coventry Bees
2012 Poole Pirates
2013 Coventry Bees
2016 Coventry Bees
2017 Poole Pirates
2017–2018 Rye House Rockets
2023 King's Lynn Stars
Liga szwedzka
2004–2009 Smederna Eskilstuna
2009–2011 Vargarna Norrköping
2012 Valsarna Hagfors
2013–2014 Västervik Speedway
2015 Lejonen Gislaved
2016 Masarna Avesta
2018 Dackarna Malilla
2019–2021 Lejonen Gislaved
2022– Indianerna Kumla
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto 2007 żużel, drużynowo
złoto 2009 żużel, drużynowo
złoto 2011 żużel, drużynowo
złoto 2013 żużel, drużynowo
złoto 2016 żużel, drużynowo
srebro 2014 żużel, drużynowo
srebro 2014 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2005 żużel, indywidualnie
złoto 2005 żużel, drużynowo
srebro 2002 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy
złoto 2003 żużel, indywidualnie
złoto 2005 żużel, pary
srebro 2002 żużel, indywidualnie
brąz 2016 żużel, indywidualnie
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Krzysztof Kasprzak (ur. 18 lipca 1984 w Lesznie) – polski żużlowiec.

Indywidualny wicemistrz świata z 2014. Pięciokrotny zwycięzca drużynowych mistrzostw świata z reprezentacją Polski (2007, 2009, 2011, 2013, 2016).

Jego indywidualny numer startowy to 187. Startował również z numerem 507.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Licencję uzyskał w 2000 roku w barwach Unii Leszno. Były indywidualny mistrz Polski (2014) i 3-krotny indywidualny wicemistrz Polski (2009, 2010, 2013).

Czterokrotny finalista indywidualnych mistrzostw świata juniorów, w tym mistrz świata w 2005 i srebrny medalista w 2002, dwukrotny finalista mistrzostw Europy juniorów do lat 19. W 2005 r. wywalczył dla Polski złote medale mistrzostw Europy par i drużynowych mistrzostw świata juniorów, czterokrotnie wystąpił również w Drużynowym Pucharze Świata – w 2004 r. zajął z drużyną czwarte miejsce, rok później wywalczył z drużyną złoto, pełniąc rolę rezerwowego (wystąpił w turnieju eliminacyjnym). W 2007 roku (z 14 punktami – najwięcej z drużyny) razem z kolegami wywalczył złoty medal, ten wyczyn powtórzył także w 2009 roku. W 2013 roku ponownie wraz z kolegami z reprezentacji: Maciejem Janowskim, Patrykiem Dudkiem i Jarosławem Hampelem zdobył złoto w finale Drużynowego Pucharu Świata rozgrywanego w Pradze. Trzykrotnie otrzymał dziką kartę na zawody z cyklu Grand Prix (w Bydgoszczy w 2004 oraz we Wrocławiu w 2005 i 2006). W 2008 rok był jego pełnoprawnym uczestnikiem zajmując 14. miejsce. Uczestniczy w rozgrywkach ligi brytyjskiej oraz szwedzkiej.

Na krajowych torach jego największym sukcesem jest złoty (2007 r.) i dwa srebrne (2002 i 2008 r.) medale drużynowych mistrzostw Polski z Unią Leszno. Zdobył także srebrny medal młodzieżowych mistrzostw Polski w 2004 r., a także złoto z drużyną Unii Leszno w młodzieżowych drużynowych mistrzostwach Polski wraz z Robertem, swoim bratem w 2001. Zwycięzca Srebrnego Kasku w 2002. Drugi w Brązowym Kasku w 2003, trzeci w 2002. Wraz z bratem Robertem oraz Norbertem Kościuchem w 2005 roku sięgnął po złoty medal Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych (srebro w 2004).

Tytuł mistrza świata juniorów w 2005 zdobył w niecodziennych okolicznościach. Wskutek opadów deszczu zawody w Wiener Neustadt przerwano po 12 wyścigach, a ponieważ nie doszło do bezpośrednich rywalizacji wszystkich zawodników, złoty medal rozlosowano między żużlowcami z równą liczbą punktów (po 8). Krzysztof Kasprzak wygrał losowanie z Czechem Tomášem Suchánkiem, który nie zgodził się wcześniej na rozegranie dodatkowego biegu barażowego o złoty medal. W 2002 zdobył w tych samych zawodach srebrny medal.

30 lipca 2007 prezydent Lech Kaczyński za osiągnięcia w sporcie żużlowym odznaczył Krzysztofa Kasprzaka Złotym Krzyżem Zasługi[1].

W 2008, pierwszy raz w karierze, Krzysztof Kasprzak startował jako stały uczestnik cyklu Grand Prix.

Od sezonu 2012 był zawodnikiem Stali Gorzów[2]. W tym samym roku wygrał Grand Prix Challenge, co umożliwiło mu starty w Grand Prix 2013[3]. W końcowej klasyfikacji cyklu zajął 10. miejsce, jednak powtórnie wywalczył awans na przyszły sezon poprzez GP Challenge.

Starty w Grand Prix 2014 rozpoczął od trzeciego miejsca podczas turniejach w Auckland i zwycięstwa w Bydgoszczy[4]. Po dwóch rundach plasował się na pierwszym miejscu w klasyfikacji generalnej, z przewagą jedenastu punktów nad drugim Nickim Pedersenem. Z powodu kontuzji, która przydarzyła mu się podczas turnieju Speedway Best Pairs Cup w Landshut, nie był w stanie wystartować w następnej rundzie GP[5]. Następna część cyklu nie szła mu już tak dobrze i po siedmiu rundach zajmował ósme miejsce. Jednak w dalszej części sezonu forma Kasprzaka mocno wystrzeliła i w pięciu ostatnich turniejach za każdym razem stawał na podium, wygrywając zawody w Dyneburgu i Toruniu. Dzięki dobrym startom w końcówce GP, przesunął się na drugie miejsce w końcowej klasyfikacji generalnej. Tym samym zdobył swój pierwszy i jak dotąd jedyny w karierze medal IMŚ[6]. Bardzo dobrze szło mu również w polskiej lidze, którą wygrał ze Stalą Gorzów. Ze średnią biegową wynoszącą 2,310 był drugim najlepszym zawodnikiem pod tym względem[7]. W 2014 wygrał też w indywidualnych mistrzostwach Polski.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[8]. Po sezonie 2015 wypadł z Grand Prix, zajmując w nim dopiero piętnaste miejsce.

W 2018 ostatni raz przekroczył średnią 2pkt/bieg w Ekstralidze[7].

Po sezonie 2020 opuścił Stal Gorzów. Jeździł w tym klubie przez 9 lat. Zdobył z nim 6 medali drużynowych mistrzostw Polski, w tym dwa złote (2014, 2016). Od 2021 startuje w barwach GKMu Grudziądz[9]. Dzięki wywalczeniu awansu w GP Challenge, startował w Grand Prix 2021[10]. Podobnie jak sześć lat wcześniej, zajął w nim odległe miejsce. W jedenastu rundach zdobył tylko 28 punktów, co dało mu 16. miejsce w klasyfikacji końcowej.

W sezonie 2023 reprezentował Wilki Krosno[11]. Następnie w 2024 roku przeniósł się do Wybrzeża Gdańsk[potrzebny przypis].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Zenona Kasprzaka i brat Roberta Kasprzaka, również żużlowców.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 26 kwietnia 2014 Unia Europejska Grand Prix Europy Polska Bydgoszcz Stadion Polonii 348m
2. 17 sierpnia 2014 Łotwa Grand Prix Łotwy Łotwa Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 373m
3. 11 października 2014 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena 325m

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 8 września 2007 Polska Grand Prix Polski Polska Bydgoszcz Stadion Polonii 2. 17 (3,0,3,3,2,2,4) Polska Tomasz Gollob
2. 25 sierpnia 2012 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 2. 13 (0,3,0,2,2,2,4) Australia Chris Holder
3. 18 maja 2013 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 2. 12 (1,2,3,1,1,2,2) Wielka Brytania Tai Woffinden
4. 1 czerwca 2013 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 13 (2,3,0,3,2,2,1) Rosja Emil Sajfutdinow
5. 5 kwietnia 2014 Nowa Zelandia Grand Prix Nowej Zelandii Nowa Zelandia Auckland Western Springs 3. 17 (3,3,3,2,2,3,1) Niemcy Martin Smolinski
6. 26 kwietnia 2014 Unia Europejska Grand Prix Europy Polska Bydgoszcz Stadion Polonii 1. 18 (3,3,3,1,3,2,3) —
7. 17 sierpnia 2014 Łotwa Grand Prix Łotwy Łotwa Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 1. 17 (2,2,3,3,2,2,3) —
8. 30 sierpnia 2014 Polska Grand Prix Polski Polska Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 3. 16 (3,3,2,3,2,2,1) Polska Bartosz Zmarzlik
9. 13 września 2014 Dania Grand Prix Nordyckie Dania Vojens Vojens Speedway Center 3. 12 (2,3,1,0,3,2,1) Szwecja Andreas Jonsson
10. 27 września 2014 Skandynawia Grand Prix Skandynawii Szwecja Sztokholm Friends Arena (sztuczny tor) 3. 11 (3,3,1,0,1,2,1) Polska Jarosław Hampel
11. 11 października 2014 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena 1. 17 (2,2,2,3,3,2,3) —

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2004
GP Szwecji – Sztokholm GP Czech – Praga GP Europy – Wrocław GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Kopenhaga GP Skandynawii – Göteborg GP Słowenii – Krško GP Polski – Bydgoszcz GP Norwegii – Hamar miejsce punkty
– – – – – – – 3 – 34 3
Sezon 2005
GP Europy – Wrocław GP Szwecji – Eskilstuna GP Słowenii – Krško GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Kopenhaga GP Czech – Praga GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Bydgoszcz GP Włoch – Lonigo miejsce punkty
4 – – – – – – – – 22 4
Sezon 2006
GP Słowenii – Krško GP Europy – Wrocław GP Szwecji – Eskilstuna GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Kopenhaga GP Włoch – Lonigo GP Skandynawii – Målilla GP Czech – Praga GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Bydgoszcz miejsce punkty
– 6 – – – – – – – – 20 6
Sezon 2007
GP Włoch – Lonigo GP Europy – Wrocław GP Szwecji – Eskilstuna GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Czech – Praga GP Skandynawii – Målilla GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Bydgoszcz GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Gelsenkirchen miejsce punkty
– – – – – – – – 17 – – 17 17
Sezon 2008
GP Słowenii – Krško GP Europy – Leszno GP Szwecji – Göteborg GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Czech – Praga GP Skandynawii – Målilla GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Bydgoszcz GP Włoch – Lonigo GP Finał – Bydgoszcz miejsce punkty
6 6 5 3 4 1 9 7 6 8 5 14 57
Sezon 2012
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Leszno GP Czech – Praga GP Szwecji – Göteborg GP Danii – Kopenhaga GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Chorwacji – Gorican GP Włoch – Terenzano GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Nordyckie – Vojens GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – – – – – – 13 – 4 – 18 17
Sezon 2013
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Bydgoszcz GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Danii – Kopenhaga GP Włoch – Terenzano GP Łotwy – Dyneburg GP Słowenii – Krško GP Skandynawii – Solna GP Polski – Toruń miejsce punkty
6 0 7 12 13 10 6 5 3 8 10 9 10 89
Sezon 2014
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Bydgoszcz GP Finlandii – Tampere GP Czech – Praga GP Szwecji – Målilla GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Nordyckie – Vojens GP Skandynawii – Solna GP Polski – Toruń miejsce punkty
17 18 – 7 0 7 10 17 16 12 11 17 132
Sezon 2015
GP Polski – Warszawa GP Finlandii – Tampere GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Łotwy – Dyneburg GP Szwecji – Målilla GP Danii – Horsens GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
3 10 4 4 0 0 4 1 3 6 1 9 15 45
Sezon 2016
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Danii – Horsens GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – – – – 7 – – – – 20 7
Sezon 2017
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Łotwy – Dyneburg GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – – – – – 6 – – – – 24 6
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Szwecji – Hallstavik GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Teterow GP Polski – Toruń miejsce punkty
7 – – – – – – – – – 19 7
Sezon 2021
GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Lublin GP Polski – Lublin GP Szwecji – Målilla GP Rosji – Togliatti GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
1 4 1 1 3 4 2 2 1 6 3 16 28
Statystyki
Starty 66
Zwycięstwa 3
Miejsca na podium 11
Finalista 12
Punkty 418

Drużynowy Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Drużyna Miejscowość Miejsce Skład Punkty Biegi Zwycięzca
7 sierpnia 2004 Polska Polska Wielka Brytania Poole 4. [a] 0 (22) (0,0,0,-,-)  Szwecja
22 lipca 2006 Polska Polska Wielka Brytania Reading 5. (3 w barażu) [b] 0 (0,0,-,-,-)  Dania
21 lipca 2007 Polska Polska Polska Leszno 1. [c] 14 (55) (3,3,2,3,3) —
18 lipca 2009 Polska Polska Polska Leszno 1. [d] 10 (44) (3,1,1,3,2) —
16 lipca 2011 Polska Polska Polska Gorzów Wielkopolski 1. [e] 8 (51) (2,1,0,3,2) —
20 lipca 2013 Polska Polska Czechy Praga 1. [f] 7 (41) (2,2,1,d,2) —
2 sierpnia 2014 Polska Polska Polska Bydgoszcz 2. [g] 11 (37) (3,2,3,1,2)  Dania
30 lipca 2016 Polska Polska Wielka Brytania Manchester 1. [h] 8 (39) (1,3,2,0,2) —

Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Drużyna Miejscowość Miejsce Skład Punkty Biegi Zwycięzca
1 października 2005 Polska Polska Czechy Pardubice 1. [i] 13 (41) (3,2,3,2,3) —

Drużynowe Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Klub Miejsce Średnia biegowa Liga Zwycięzca ligi Mistrz Polski
2000 Unia Leszno 7. NS Ekstraliga Polonia Bydgoszcz
2001 Unia Leszno 7. 1,629 Ekstraliga Apator Adriana Toruń
2002 Unia Leszno 2. 1,790 Ekstraliga Polonia Bydgoszcz
2003 Unia Leszno 6. 2,035 Ekstraliga Top Secret Włókniarz Częstochowa
2004 Unia Leszno 5. 2,014 Ekstraliga Unia Tarnów
2005 Unia Leszno 5. 2,081 Ekstraliga Unia Tarnów
2006 Unia Leszno 5. 1,902 Ekstraliga Atlas Wrocław
2007 Unia Leszno 1. 2,160 Ekstraliga —
2008 Unia Leszno 2. 2,010 Ekstraliga Unibax Toruń
2009 Unia Leszno 5. 1,877 Ekstraliga Falubaz Zielona Góra
2010 Tauron Azoty Tarnów 5. 1,790 Ekstraliga Unia Leszno
2011 Tauron Azoty Tarnów 7. 1,720 Ekstraliga Stelmet Falubaz Zielona Góra
2012 Stal Gorzów Wielkopolski 2. 1,833 Ekstraliga Azoty Tauron Tarnów
2013 Stal Gorzów Wielkopolski 5. 1,939 Ekstraliga Stelmet Falubaz Zielona Góra
2014 Stal Gorzów Wielkopolski 1. 2,310 Ekstraliga —
2015 Stal Gorzów Wielkopolski 6. 1,477 Ekstraliga Unia Leszno
2016 Stal Gorzów Wielkopolski 1. 2,157 Ekstraliga —
2017 Stal Gorzów Wielkopolski 3. 1,826 Ekstraliga Unia Leszno
2018 Stal Gorzów Wielkopolski 2. 2,215 Ekstraliga Unia Leszno
2019 Stal Gorzów Wielkopolski 7. 1,681 Ekstraliga Unia Leszno
2020 Stal Gorzów Wielkopolski 2. 1,214 Ekstraliga Unia Leszno
2021 ZOOLeszcz DPV Logistic GKM Grudziądz 7. 1,489 Ekstraliga Betard Sparta Wrocław
2022 ZOOLeszcz GKM Grudziądz 7. 1,662 Ekstraliga Motor Lublin
2023 Cellfast Wilki Krosno 8. 1,544 Ekstraliga Motor Lublin

Drużynowe Mistrzostwa Polski - Sezon Zasadniczy Najwyższej Klasy Rozgrywkowej[12]

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Klub Miejsce Liga Średnia/bg Średnia/mc Pkt Bonusy Razem Komplety Biegi Mecze
2001 Unia Leszno 7 Ekstraliga 1,438 (35) 5,455 (36) 60 (39) 9 69 (39) 0 48 11
2002 Unia Leszno Ekstraliga 1,655 (24) 6,000 (34) 84 (26) 7 91 (25) 1 – (1 pł.) 55 14
2003 Unia Leszno 6 Ekstraliga 1,932 (17) 9,643 (13) 135 (10) 8 143 (9) 1 74 14
2004 Unia Leszno 5 Ekstraliga 1,976 (17) 7,500 (21) 75 (32) 6 81 (34) 1 – (1 pł.) 41 10
2005 Unia Leszno 5 Ekstraliga 2,132 (12) 11,143 (8) 156 (7) 6 162 (7) 1 76 14
2006 Unia Leszno 5 Ekstraliga 1,806 (22) 6,375 (28) 51 (41) 5 56 (41) 1 – (1 pł.) 31 8
2007 Unia Leszno Ekstraliga 2,219 (8) 10,500 (12) 147 (8) 15 162 (5) 2 – (2 pł.) 73 14
2008 Unia Leszno Ekstraliga 2,058 (10) 9,071 (15) 127 (15) 15 142 (13) 0 69 14
2009 Unia Leszno 5 Ekstraliga 1,959 (14) 9,429 (15) 132 (14) 11 143 (12) 0 73 14
2010 Tauron Azoty Tarnów 5 Ekstraliga 1,729 (22) 8,286 (17) 116 (16) 5 121 (18) 0 70 14
2011 Tauron Azoty Tarnów 7 Ekstraliga 1,775 (21) 8,143 (19) 114 (19) 12 126 (19) 0 71 14
2012 Stal Gorzów Ekstraliga 1,845 (28) 8,056 (26) 145 (22) 10 155 (26) 1 – (1 pł.) 84 18
2013 Stal Gorzów 5 Ekstraliga 1,960 (20) 10,111 (12) 182 (7) 12 194 (8) 0 99 18
2014 Stal Gorzów Ekstraliga 2,302 (4) 11,417 (2) 137 (4) 8 145 (5) 0 63 12
2015 MONEYmakesMONEY.pl Stal Gorzów 6. Ekstraliga 1,477 (33) 6,143 (33) 86 (31) 10 96 (31) 0 65 14
2016 Stal Gorzów Ekstraliga 2,157 (7) 9,333 (14) 168 (9) 24 192 (8) 1 – (1 pł.) 89 18
2017 Cash Broker Stal Gorzów Ekstraliga 1,826 (23) 7,667 (25) 115 (21) 11 126 (22) 0 69 15
2018 Cash Broker Stal Gorzów Ekstraliga 2,215 (7) 10,667 (7) 192 (4) 14 206 (4) 2 – (1 pł.) 93 18
2019 Truly.Work Stal Gorzów 7. Ekstraliga 1,681 (26) 7,643 (22) 107 (25) 14 121 (23) 0 72 14
2020 Moje Bermudy Stal Gorzów Ekstraliga 1,244 (39) 4,636 (38) 51 (41) 5 56 (41) 0 45 11
2021 ZOOLESZCZ DPV LOGISTIC GKM Grudziądz 7. Ekstraliga 1,489 (36) 5,900 (34) 59 (40) 8 67 (39) 0 45 10
2022 ZOOLESZCZ GKM Grudziądz 7. Ekstraliga 1,662 (24) 8,36 (21) 117 (23) 11 128 (24) 0 77 14
2023 Cellfast Wilki Krosno 8. Ekstraliga 1,544 (34) 6,100 (32) 61 (42) 10 71 (41) 0 46 10

W nawiasie miejsce w danej kategorii (przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie)

Indywidualne Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
15 sierpnia 2001 Unia Leszno Bydgoszcz 15. miejsce w ćwierćfinale Tomasz Gollob
15 sierpnia 2002 Unia Leszno Toruń 16. miejsce w półfinale Tomasz Gollob
15 sierpnia 2003 Unia Leszno Bydgoszcz 12. miejsce w półfinale Rune Holta
15 sierpnia 2004 Unia Leszno Częstochowa NS w półfinale Grzegorz Walasek
15 sierpnia 2005 Unia Leszno Tarnów 8. 7 (1,0,3,1,2) Janusz Kołodziej
15 sierpnia 2006 Unia Leszno Tarnów NS w półfinale Tomasz Gollob
15 sierpnia 2007 Unia Leszno Wrocław 15. miejsce w półfinale Rune Holta
9 sierpnia 2008 Unia Leszno Leszno 6. 8 (3,1,1,1,2) Adam Skórnicki
25 lipca 2009 Unia Leszno Toruń 2. 11+3 (1,3,3,3,1)+3 Tomasz Gollob
18 września 2010 Tauron Azoty Tarnów Zielona Góra 2. 13+2 (3,2,3,3,2)+2 Janusz Kołodziej
3 września 2011 Tauron Azoty Tarnów Leszno — — NS Jarosław Hampel
15 sierpnia 2012 Stal Gorzów Wielkopolski Zielona Góra 11. 4 (1,0,2,1,d) Tomasz Jędrzejak
6 października 2013 Stal Gorzów Wielkopolski Tarnów 2. 9+2+2 (2,0,3,3,1)+2+2 Janusz Kołodziej
14 sierpnia 2014 Stal Gorzów Wielkopolski Zielona Góra 1. 10+2+3 (1,3,3,d,3)+2+3 —
5 lipca 2015 Stal Gorzów Wielkopolski Gorzów Wielkopolski 6. 11+0 (0,3,3,3,2)+0 Maciej Janowski
7 września 2020 Stal Gorzów Wielkopolski Leszno 16. 3 (0,0,1,2,d) Maciej Janowski
11 lipca 2021 ZOOLESZCZ DPV LOGISTIC GKM Grudziądz Leszno 4. 10+2+0 (1,1,2,3,3)+2+0 Bartosz Zmarzlik

Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
26 sierpnia 2001 Unia Leszno Wielka Brytania Peterborough 14. 4 (3,d,0,1,d) Polska Dawid Kujawa
7 września 2002 Unia Leszno Czechy Slaný 2. 14+2 (3,3,2,3,3)+2 Czechy Lukáš Dryml
13 września 2003 Unia Leszno Szwecja Kumla — — NS Polska Jarosław Hampel
11 września 2004 Unia Leszno Polska Wrocław 9. 8 (1,1,2,3,1) Polska Robert Miśkowiak
17 września 2005 Unia Leszno Austria Wiener Neustadt 1. 8 (3,3,2) —

Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
6 października 2001 Unia Leszno Czechy Pardubice 10. 6 (0,0,2,3,1) Polska Łukasz Romanek
25 sierpnia 2002 Unia Leszno Łotwa Dyneburg 5. 9 (0,2,3,2,2) Słowenia Matej Žagar

Mistrzostwa Polski Par Klubowych

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zawodnicy w Parze Klub Zwycięzca
2003 1 sierpnia Leszno 1. 14 (1,3,2,2,3,3) Rafał Dobrucki, Damian Baliński Unia Leszno —
2005 18 września Wrocław 7. 5 (1,t,1,3,d,-) Łukasz Jankowski, Norbert Kościuch Unia Leszno Marma Polskie Folie Rzeszów
2006 1 września Bydgoszcz 6. 4 (1,w,0,-,-,3) Rafał Dobrucki, Damian Baliński Unia Leszno Złomrex Włókniarz Częstochowa
2007 3 sierpnia Częstochowa 3. 12+2 (1,0,3,3,2,3)+2 Damian Baliński, Adam Kajoch Unia Leszno Unia Tarnów
2008 5 września Toruń 2. 14+3 (1,2,3,3,3,2)+3 Robert Kasprzak, Damian Baliński Unia Leszno Unibax Toruń
2010 3 czerwca Toruń 5. 12 (1,2,1,3,3,2) Sebastian Ułamek, Szymon Kiełbasa Tauron Azoty Tarnów Unibax Toruń
2011 22 czerwca Zielona Góra 4. 9 (3,0,3,1,2,0) Sebastian Ułamek Tauron Azoty Tarnów Betard Sparta Wrocław
2013 30 sierpnia Gorzów Wielkopolski 2. 14 (2,3,3,3,2,1) Bartosz Zmarzlik, Adrian Cyfer Stal Gorzów Wielkopolski Unia Tarnów
2014 19 października Gorzów Wielkopolski 1. 14 (3,2,2,3,2,2) Bartosz Zmarzlik, Adrian Cyfer Stal Gorzów Wielkopolski —
2015 12 lipca Leszno 2. 7 (2,3,2,0) Bartosz Zmarzlik, Adrian Cyfer MONEYmakesMONEY.pl Stal Gorzów Wielkopolski FOGO Unia Leszno
2017 23 lipca Ostrów Wielkopolski 1. 10 (1,2,1,2,2,2) Bartosz Zmarzlik, Alan Szczotka Cash Broker Stal Gorzów Wielkopolski —
2018 3 maja Ostrów Wielkopolski 5. 7 (1,w,3,w,2,1) Szymon Woźniak Moje Bermudy Stal Gorzów Wielkopolski Betard Sparta Wrocław
2021 3 września Grudziądz 1. 11 (3,2,0,2,2,2) Przemysław Pawlicki, Norbert Krakowiak ZOOLESZCZ DPV LOGISTIC GKM Grudziądz —
2022 3 kwietnia Poznań 3. 5 (0,d,1,1,3) Przemysław Pawlicki, Nicki Pedersen ZOOLESZCZ GKM Grudziądz Motor Lublin
2023 2 kwietnia Rzeszów 6. 3 (0,2,1,d,–,–) Jason Doyle, Mateusz Świdnicki Cellfast Wilki Krosno Platinum Motor Lublin

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
22 sierpnia 2014 Stal Gorzów Wielkopolski Tarnów 4. 12+3+d (3,3,3,3,0)+3+d Rosja Emil Sajfutdinow
28 sierpnia 2016 Stal Gorzów Wielkopolski Gdańsk 13. 5 (1,0,2,1,1) Polska Krystian Pieszczek
5 sierpnia 2018 Stal Gorzów Wielkopolski Gdańsk 13. 5 (1,0,3,d,1) Polska Patryk Dudek

Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
30 września 2001 Unia Leszno Częstochowa 13. miejsce w półfinale Jarosław Hampel
9 czerwca 2002 Unia Leszno Leszno 7. 9 (3,1,3,0,2) Artur Bogińczuk
10 lipca 2003 Unia Leszno Rybnik 6. 10 (0,1,3,3,3) Łukasz Romanek
8 lipca 2004 Unia Leszno Piła 2. 12+3 (2,2,3,3,2)+3 Janusz Kołodziej
2 października 2005 Unia Leszno Toruń 10. 6 (3,3,w,-,-) Adrian Miedziński

Złoty Kask

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
12 października 2002 Unia Leszno Bydgoszcz R1 — NS Tomasz Gollob
9 października 2004 Unia Leszno Bydgoszcz 8. 8 (0,1,3,2,2) Wiesław Jaguś
6 czerwca 2007 Unia Leszno Bydgoszcz 3. 9 (3,2,2,2) Grzegorz Walasek
30 kwietnia 2010 2009 Tauron Azoty Tarnów Zielona Góra 3. 11 (3,2,2,2,2) Janusz Kołodziej
16 września 2010 Tauron Azoty Tarnów Częstochowa 5. 10+3 (3,0,2,2,3) Janusz Kołodziej
24 kwietnia 2011 Tauron Azoty Tarnów Toruń 10. 7 (1,2,2,2,0) Adrian Miedziński
5 maja 2012 Stal Gorzów Wielkopolski Gorzów Wielkopolski 4. 11+2 (3,3,1,2,2)+2 Piotr Pawlicki
25 kwietnia 2013 Stal Gorzów Wielkopolski Rawicz 6. 9 (3,w,2,2,2) Maciej Janowski
25 kwietnia 2016 Stal Gorzów Wielkopolski Tarnów 4. 7 (2,2,3) Patryk Dudek
20 kwietnia 2017 Stal Gorzów Wielkopolski Zielona Góra 12. 7 (2,3,0,0,2) Przemysław Pawlicki
19 kwietnia 2018 Stal Gorzów Wielkopolski Piła 9. 7 (1,1,2,t,3) Jarosław Hampel
11 października 2019 Stal Gorzów Wielkopolski Gdańsk 1. 15 (3,3,3,3,3) -
27 lipca 2020 Stal Gorzów Wielkopolski Bydgoszcz 3. 12+2 (3,2,3,2,2) Bartosz Zmarzlik
18 kwietnia 2022 ZOOLESZCZ GKM Grudziądz Opole 18. 0 (t,w,d) Bartosz Zmarzlik

Srebrny Kask

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
24 lipca 2001 Unia Leszno Zielona Góra 8. 9 (2,1,1,3,2) Rafał Okoniewski
29 sierpnia 2002 Unia Leszno Rybnik 1. 14 (3,2,3,3,3) —
5 września 2003 Unia Leszno Bydgoszcz — — NS Robert Miśkowiak
3 września 2004 Unia Leszno Zielona Góra 4. 11 (1,2,3,3,2) Adrian Miedziński
14 lipca 2005 Unia Leszno Tarnów 4. 11+2 (3,3,2,1,2)+2 Janusz Kołodziej

Brązowy Kask

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
6 września 2001 Unia Leszno Ostrów Wielkopolski 5. 11 (3,1,2,2,3) Rafał Szombierski
4 sierpnia 2002 Unia Leszno Tarnów 3. 10+3 (3,2,1,3,1)+3 Robert Umiński
25 lipca 2003 Unia Leszno Toruń 2. 14 (3,2,3,3,3) Janusz Kołodziej

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob, Janusz Kołodziej, Marcin Rempała
  2. ↑ Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Sebastian Ułamek, Janusz Kołodziej, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob
  3. ↑ Skład zespołu: Tomasz Gollob, Jarosław Hampel, Rune Holta, Krzysztof Kasprzak, Grzegorz Walasek, Damian Baliński
  4. ↑ Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Piotr Protasiewicz, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob, Adrian Miedziński
  5. ↑ Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob, Piotr Protasiewicz, Janusz Kołodziej
  6. ↑ Skład zespołu: Jarosław Hampel, Krzysztof Kasprzak, Patryk Dudek, Maciej Janowski
  7. ↑ Skład zespołu: Piotr Protasiewicz, Krzysztof Kasprzak, Janusz Kołodziej, Jarosław Hampel
  8. ↑ Skład zespołu: Bartosz Zmarzlik, Krzysztof Kasprzak, Patryk Dudek, Piotr Pawlicki
  9. ↑ Skład zespołu: Janusz Kołodziej, Krystian Klecha, Marcin Rempała, Krzysztof Kasprzak, Karol Ząbik.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ M.P. z 2007 r. nr 78, poz. 834
  2. ↑ Wirtualna Polska Media, Stal Gorzów ogłosiła skład na sezon 2012! - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 grudnia 2011 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  3. ↑ Redakcja, Krzystof Kasprzak wygrał Grand Prix Challenge w Gorican [ZDJĘCIA] [online], Toruń Nasze Miasto, 30 września 2012 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  4. ↑ Krzysztof Kasprzak wygrał w Bydgoszczy - Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  5. ↑ Wirtualna Polska Media, Grand Prix Finlandii bez Krzysztofa Kasprzaka! - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 16 maja 2014 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  6. ↑ Krzysztof Kasprzak Wicemistrzem Świata | Polski Związek Motorowy [online], pzm.pl [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  7. ↑ a b Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  8. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  9. ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Transfery. Krzysztof Kasprzak ma nowy klub w PGE Ekstralidze! - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 5 listopada 2020 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  10. ↑ Grand Prix Challenge: Krzysztof Kasprzak z awansem! [online], PGE Ekstraliga, 22 sierpnia 2020 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  11. ↑ Wilki zaprezentowały zawodników na Ekstraligę. Mistrz Świata w składzie [online], Krosno24, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11].
  12. ↑ http://www.speedwayw.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
PGE Ekstraliga 2022 – ZOOLeszcz GKM Grudziądz
Indywidualne mistrzostwa świata juniorów na żużlu – edycje i zwycięzcy
Indywidualne mistrzostwa Europy na żużlu – edycje i zwycięzcy
Mistrzostwa Europy par na żużlu – edycje i zwycięzcy
Indywidualne mistrzostwa Polski na żużlu – edycje i zwycięzcy

Mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – edycje i zwycięzcy
Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – edycje i zwycięzcy
Turniej o Złoty Kask – edycje i zwycięzcy
Turniej o Srebrny Kask – edycje i zwycięzcy
Memoriał Alfreda Smoczyka – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Kasprzak&oldid=74167289”