Kraj Zabajkalski
kraj | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Kod ISO 3166-2 |
RU-ZAB | ||||
Gubernator |
Aleksandr Osipow | ||||
Powierzchnia |
431 892 km² | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
2,44 os./km² | ||||
Tablice rejestracyjne |
75; 80 | ||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
Strona internetowa |
Kraj Zabajkalski (ros. Забайкальский край) – jednostka administracyjna Federacji Rosyjskiej w Dalekowschodnim Okręgu Federalnym ze stolicą w Czycie.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Leży we wschodniej Azji. Graniczy na północy z Jakucją, na północnym wschodzie z obwodem amurskim, na wschodzie z Chinami, na południu z Mongolią, na zachodzie z Buriacją a na północnym zachodzie z obwodem irkuckim. Zachodnia granica kraju biegnie wzdłuż Gór Jabłonowych. Ważniejsze rzeki to Szyłka i Argun tworzące po połączeniu Amur oraz mniejsze Ingoda i Onon (tworzące Szyłkę).
Transport
[edytuj | edytuj kod]Przez kraj przebiega linia główna kolei transsyberyjskiej oraz kolej Bajkalsko-Amurska na północy kraju (rejon kalarski)[2].
Przechodzą tędy także droga magistralna M55 „Bajkał”, droga magistralna M58 „Amur” oraz mniejsze drogi: A166, A167, P425, P426, P427, P428, P429, P430 i P431[2].
Znajduje się tu Port lotniczy Czyta-Kadala[2].
Ludność
[edytuj | edytuj kod]W 1989 roku obszar obecnego kraju zamieszkiwało 1 377 975 osób[3], w 2002 1 155 346 osób[4], w 2008 roku populację szacowano na 1 118 931 osób[5], a w 2010 zaludnienie spadło do 1 107 107 mieszkańców[6]. W skład populacji wchodziły wówczas narodowości:
- Rosjanie – 89,9%
- Buriaci – 6,8%
- Ukraińcy – 0,6%
- Tatarzy – 0,5%
- Białorusini – 0,2%
- Azerowie – 0,18%
- Ewenkowie – 0,1%
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na tereny Kraju Zabajkalskiego w 1653 przybyli kozacy i rozpoczęli osadnictwo mające na celu wzmocnienie południowo-wschodniej granicy Rosji. Od 1824 było to miejsce zesłania dekabrystów. Był to także jeden z regionów zsyłek Polaków na Syberię. W latach 1918–1920 obszar kraju znajdował się w rękach Japończyków i atamana Siemionowa. W latach 1920–1922 na terenie kraju istniała Republika Dalekiego Wschodu.
Następnie w ramach ZSRR powstawały kolejno: Gubernia Zabajkalska, okręg czytyjski i od 1926 Kraj Dalekowschodni. W 1937 powstał, w granicach dzisiejszego kraju, obwód czytyjski, którego część stanowił Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny (wówczas pod nazwą Agiński Buriat-Mongolski Okręg Narodowościowy). W 1991 Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny stał się osobnym podmiotem Federacji Rosyjskiej.
Na mocy referendum z 11 marca 2007, obwód czytyjski i Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny zostały połączone i z dniem 1 marca 2008 utworzyły Kraj Zabajkalski.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Kraj Zabajkalski dzieli się na jeden okręg, 32 rejony i 1 miasto wydzielone[7].
- osiedle typu miejskiego zamknięte – pod jurysdykcją władz Federacji (poza jurysdykcją władz kraju):
- Gornyj (Горный)
- miasto wydzielone:
- Czyta (Чита)
- rejony:
- rejon aksziński (Акшинский район)
- rejon alieksandrowo-zawodski (Александрово-Заводский район)
- rejon baliejski (Балейский район)
- rejon borzinski (Борзинский район)
- rejon chiłokski (Хилокский район)
- rejon czernyszewski (Чернышевский)
- rejon czitinski (Читинский район)
- rejon gazimuro-zawodski (Газимуро-Заводский район)
- rejon kalarski (Каларский)
- rejon kałgański (Калганский район)
- rejon karymski (Карымский район)
- rejon krasnoczikojski (Красночикойский район)
- rejon krasnokamieński(Краснокаменский район)
- rejon kyriński (Кыринский район)
- rejon mogocziński(Могочинский район)
- rejon nierczińsko-zawodski (Нерчинско-Заводский район)
- rejon niercziński (Нерчинский район)
- rejon ołowiannijski (Оловяннинский район)
- rejon onoński (Ононский район)
- rejon pietrowsko-zabajkalski(Петровск-Забайкальский район)
- rejon priarguński (Приаргунский район)
- rejon sziełopugiński (Шелопугинский район)
- rejon sziłkiński (Шилкинский район)
- rejon tungiro-olokmiński (Тунгиро-Олёкминский район)
- rejon tungokoczeński (Тунгокоченский район)
- rejon uliotowski (Улётовский район)
- rejon zabajkalski (Забайкальский район)
- Rejony
- rejon agiński (Aгинский район)
- rejon duldurgiński (Дульдургинский район)
- rejon mogojtujski (Могойтуйский район)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Предварительная оценка численности постоянного населения на 1 января 2021 года и в среднем за 2020 год [online] [dostęp 2021-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-04] .
- ↑ a b c mapy google. [dostęp 2012-06-11].
- ↑ Rosyjski spis ludności z 1989 roku
- ↑ Rosyjski spis ludności z 2002 roku
- ↑ szac. RosStat 1 stycznia 2008
- ↑ Rosyjski spis ludności z 2010 roku
- ↑ strona Kraju Zabajkalskiego. [dostęp 2012-06-09]. (ros.).