[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Koldo Álvarez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koldo Álvarez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jesús Luis Álvarez de Eulate Güergue

Data i miejsce urodzenia

4 września 1970
Vitoria

Wzrost

190 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Andora (selekcjoner)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1989 Aurrerá
1989–1991 Atlético Madryt B 52 (0)
1990 CD Toledo (wyp.) 15 (0)
1993–1994 UD Salamanca
1994–2006 FC Andorra
2006–2007 CF Balaguer
2007–2009 FC Andorra 10 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2009  Andora 78 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010– Andora
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Koldo Álvarez, również Koldo, właśc. Jesús Luis Álvarez de Eulate Güergue (ur. 4 września 1970 w Vitorii) – andorski piłkarz grający na pozycji bramkarza i trener piłkarski, reprezentant kraju, od 2010 selekcjoner kadry Andory.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Vitorii w hiszpańskim Kraju Basków i przez niemal całą karierę występował w Hiszpanii. Podczas zimowego okienka transferowego w styczniu 1991 roku podpisał kontrakt z Atlético Madryt, dokąd przeszedł z lokalnego klubu CD Aurrerá de Vitoria. W drużynie z Madrytu nie potrafił się jednak przebić do pierwszej drużyny; miał także trudności z grą w rezerwach Rojiblancos. Jedynie ze względu na kontuzję pierwszego bramkarza Abla Resino Koldo znalazł się na ławce rezerwowych podczas meczu finałowego o Puchar Króla w roku 1991, kiedy to Atlético podejmowało Mallorcę.

Kontynuował swoją karierę w zespołach z niższych lig, często będąc drugim lub trzecim bramkarzem w zespole. W 1994 roku podpisał kontrakt z drużyną FC Andorra, która to występowała w hiszpańskich rozgrywkach ligowych. W zespole z księstwa występował przez 14 z kolejnych 15 sezonów (z przerwą na grę w katalońskim CF Balaguer w sezonie 2006/07), przechodząc na piłkarską emeryturę w wieku niemal 39 lat. Po naturalizacji zadebiutował w reprezentacji Andory 3 czerwca 1998 roku, kiedy to Andora uległa 0:3 Brazylii.

W listopadzie 2003 roku, podczas obchodów jubileuszu UEFA, został wskazany przez Andorski Związek Piłki Nożnej do uhonorowania mianem Złotego Zawodnika Andory za najwybitniejsze występy ciągu poprzednich 50 lat[1].

10 czerwca 2009 roku Koldo wystąpił w swoim ostatnim, 79. meczu międzynarodowym, w którym Anglia rozbiła Andorczyków 6:0 podczas eliminacji Mistrzostw Świata w 2010 roku. Będąc prawdopodobnie najlepszym zawodnikiem swojej drużyny, żegnany był oklaskami uznania przez kibiców drużyny przeciwnej, gdy został zmieniony w doliczonym czasie gry[2].

Statystyki reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Źródło[3]

Drużyna narodowa Rok M. Br.
 Andora
1998 8 0
1999 8 0
2000 8 0
2001 3 0
2002 6 0
2003 7 0
2004 7 0
2005 8 0
2006 5 0
2007 10 0
2008 5 0
2009 4 0
Łącznie 79 0

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

2 lutego 2010 roku Koldo objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Andory, zastępując Davida Rodrigo[4].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Ma dwoje dzieci: Ikera i Naię[5]. Jego syn również jest piłkarzem[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Golden Players take centre stage. UEFA, 2003-12-29. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  2. Frank Griffiths: Andorra loses 6-0 to England but prevents ridicule. USA Today, 2009-10-06. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  3. Koldo Álvarez w bazie National Football Teams (ang.)
  4. S. Cano Llivería, Koldo, nou seleccionador de futbol [online], Diari d’Andorra, 2 lutego 2010 [dostęp 2012-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-30] (kat.).
  5. “Precipitar algo por intereses económicos es lo que va en contra de la salud”. mundodeportivo.com, 2020-04-24. [dostęp 2021-03-25]. (hiszp.).
  6. L'equip del fill de Koldo entra a la història del CD Roda. diariandorra.ad, 2019-01-05. [dostęp 2021-03-25]. (kat.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]