Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie
| Kościół tytularny | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Rzym | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie |
św. Fabiana i Wenancjusza | ||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||
| Cudowne wizerunki |
Madonna della Misericordia | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||
Położenie na mapie Lacjum  | |||||||||
Położenie na mapie Rzymu  | |||||||||
| 41°53′05″N 12°31′18″E/41,884722 12,521667 | |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie (wł. Chiesa dei Santi Fabiano e Venanzio) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.
Świątynia ta jest kościołem parafialnym parafii świętych Fabiana i Wenancjusza oraz kościołem tytularnym[1].
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]Kościół znajduje się w VIII dzielnicy Rzymu – Tuscolano (Q VIII) przy Via Terni 92[1].
Patroni
[edytuj | edytuj kod]Patronami świątyni są święci papież Fabian i Wenancjusz z Camerino – męczennicy, którzy ponieśli śmierć za wiarę chrześcijańską w połowie III wieku.
Początkowo kościół miał być dedykowany tylko św. Fabianowi. Przed rozpoczęciem budowy zdecydowano jednak, że nowa świątynia będzie pełniła rolę kościoła regionalnego dla osób pochodzących z Camerino, w miejsce zburzonego w 1928 roku kościoła Santi Venanzio e Ansovino[2]. W związku z tym do wezwania świątyni dodano św. Wenancjusza, będącego patronem Camerino[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Parafia świętych Fabiana i Wenancjusza została ustanowiona w 1933 roku[1]. Autorem projektu kościoła parafialnego był Clemente Busciri Vici. Budowa kościoła trwała 2 lata[2] i został otwarty dla kultu w 1936 roku, konsekrowano go jednak dopiero 5 listopada 1959 roku[1][3].
Architektura i sztuka
[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze kościoła jest trójnawowe bez transeptu, z trójboczną apsydą[3].
Fasada jest wyższa niż część kościoła za nią położona. W górnej części fasady umieszczona trzy otwory zakończone od góry łukami. Środkowy otwór leży wyżej od bocznych, umieszczono w nim metalowy krzyż[3].
Dzwonnica została zbudowana na planie kwadratu i przykryta płaskim dachem[3].
Nawę główną od naw bocznych oddzielają wąskie kolumny. Na końcach naw bocznych umieszczono ołtarze z obrazami uratowanymi z kościoła Santi Venanzio e Ansovino. Ściany wokół nich ozdobiono mozaikami[3]. W prawym ołtarzu bocznym znajduje się wizerunek Madonna della Misericordia otaczany już szczególną czcią w starym kościele[2].
Po bokach apsydy znajdują się łukowate okna. Prezbiterium zdobią mozaiki. Centralna przedstawia Chrystusa w chwale z patronami kościoła św. Fabianem i św. Wenancjuszem. Natomiast na panelach bocznych umieszczono wizerunki świętych[3].
W prawej nawie bocznej znajduje się wejście do zewnętrznej kaplicy św. Wenancjusza, w której umieszczono barokowy ołtarz pochodzący z kościoła Santi Venanzio e Ansovino[3].
Kardynałowie prezbiterzy
[edytuj | edytuj kod]Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctorum Fabiani et Venantii ad locum vulgo “Villa Fiorelli”[a])[4]. Tytuł ten ustanowił papież Paweł VI 5 marca 1973 roku[4].
- Hermann Volk (1973-1988)
- Ján Chryzostom Korec SJ (1991-2015)
- Carlos Aguiar Retes (2016-nadal)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Forma tytułu kardynalskiego nie jest identyczna z nazwą kościoła – tytuł wskazuje dodatkowo na lokalizację świątyni przy Villa Fiorelli
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Parrocchia santi Fabiano e Venanzio. Diocesi di Roma. [dostęp 2019-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-10)]. (wł.).
- ↑ a b c La sua storia. Parrocchia ss. Fabiano e Venanzio. [dostęp 2020-01-01]. (wł.).
- ↑ a b c d e f g h Santi Fabiano e Venanzio. Churches of Rome. [dostęp 2019-12-31]. (ang.).
- ↑ a b Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-12-31] (ang.).