Kia Credos
 Kia Clarus przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Kia Clarus |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Czerwiec 1995 |
| Okres produkcji |
1995 – 2001 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Kia Optima |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
4710-4745 mm (4D) |
| Szerokość |
1780 mm |
| Wysokość |
1400 mm (4D) |
| Rozstaw osi |
2665 mm |
| Masa własna |
1220–1346 kg |
| Zbiornik paliwa |
60 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Bagażnik |
425-765 l[2] |
| Ładowność |
500 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Ford Mondeo |
Kia Credos – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod południowokoreańską marką Kia w latach 1995 – 2001.
Historia i opis modelu
[edytuj | edytuj kod]
Kia Credos została przedstawiona w 1995 roku jako następca rodziny modeli Concord i Capital[3], tym razem zyskując projekt nadwozia samodzielnie opracowany przez Kię. Charakterystycznymi elementami stylistyki stały się podłużne reflektory, chromowana atrapa chłodnicy, a także charakterystynie opadająca linia bagażnika z nisko osadzonymi, agresywnie ukształtowanymi lampami.
Pomimo samodzielnego projektu stylistycznego, pod kątem technicznym samochód kontynuował współpracę z japońską Mazdą, opierając się na platformie modelu Capella/626[4].
Lifting
[edytuj | edytuj kod]W 1998 roku Kia Clarus przeszła obszerną restylizację nadwozia, w ramach której pojazd zyskał bardziej awangardową stylizację. Z przodu pojawiły się bardziej agresywnie ukształtowane reflektory i bardziej owalna atrapa chłodnicy, za to tylna część nadwozia otrzymała bardziej foremne kształty z większymi, wyżej umieszczonymi lampami[5]. Przy okazji restylizacji zdecydowano się także poszerzyć ofertę nadwoziową o odmianę kombi pod nazwą Kia Parktown[6], którą nadano modelowi w Korei Południowej. Na pozostałych rynkach samochód stanowił element gamy modelu Credos/Clarus.
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Jako Kia Credos samochód był sprzedawany nie tylko w Korei Południowej, ale i w Nowej Zelandii i Australii[7]. W Europie i Ameryce Południowej pojazd nosił nazwę Kia Clarus[8], który objął także przedstawioną po modernizacji wersję kombi.
Wersje wyposażeniowe
[edytuj | edytuj kod]- SLX
- GLX
Pojazd wyposażony mógł być m.in. w system ABS, elektryczne sterowanie szyb, elektryczne sterowanie lusterek oraz światła przeciwmgłowe, a także klimatyzację[2].
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.8l Kia
- L4 2.0l Mazda
- V6 2.0l Rover
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Łukasz Kochanek: Kia Clarus - koreańska Mazda 626?. autocentrum.pl, 2011. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ a b Robert Rybicki: Kia Clarus 2.0 GLX: auto raczej dla odważnych. auto-swiat.pl, 2010-09-27. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ Kia Credos. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
- ↑ Michał Rogoziński: KIA Clarus - budżetowo też się da. autocentrum.pl, 2014. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ Kia Clarus - car review. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
- ↑ Kia Parktown 1998–99 wallpapers. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
- ↑ Kia Credos: Korea Gets Serious About Larger Cars. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
- ↑ Kia Clarus. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).