Katarzyna Tubylewicz
Data i miejsce urodzenia |
1974 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
pisarka, publicystka, tłumaczka |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość |
polska |
Alma Mater |
Katarzyna Maria Tubylewicz (ur. 26 sierpnia 1974 w Warszawie) – polska pisarka, tłumaczka, publicystka i kulturoznawczyni.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwentka kulturoznawstwa w Ośrodku Studiów Amerykańskich UW[1], studiowała również polonistykę na UW oraz skandynawistykę na Uniwersytecie Sztokholmskim[2] i przekład literatury pięknej na Södertörns högskola. W latach 2006–2012 była dyrektorką Instytutu Polskiego w Sztokholmie i attaché kultury w Ambasadzie RP[3]. Prowadziła również zajęcia na temat kultury polskiej na Uniwersytecie Sztokholmskim i na temat przekładu na Uniwersytecie w Uppsali[4]. W 2013 była dyrektorką programową pierwszej edycji Gdańskich Spotkań Tłumaczy Odnalezione w Tłumaczeniu[5].
Jako publicystka współpracuje z „Krytyką Polityczną[6]”, radiem TokFm i „Gazetą Wyborczą”[7].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest zamężna[8]. Ma jednego syna. Mieszka w Sztokholmie i w Warszawie. Od lat praktykuje jogę i jest jej nauczycielką[9].
Dorobek literacki
[edytuj | edytuj kod]- Jestem mamą. (red. i wybór Katarzyna Tubylewicz, koord. Aleksandra Szymańska), Kraków: Wydawnictwo Znak, 2004. ISBN 83-240-0457-2
- Własne miejsca. Warszawa: Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza, 2005. ISBN 83-60207-12-7
- Rówieśniczki, Warszawa: W.A.B. 2014. ISBN 978-83-280-0911-0
- Szwecja czyta, Polska czyta. (red. Katarzyna Tubylewicz i Agata Diduszko-Zyglewska), Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2015. ISBN 978-83-64682-62-9
- Ostatnia powieść Marcela, Warszawa: Wielka Litera, 2016. ISBN 978-83-8032-075-8
- Moraliści: jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie, Warszawa: Wielka Litera, 2017. ISBN 978-83-8032-173-1
- Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą. Warszawa: Wielka Litera, 2019. ISBN 978-83-8032-330-8
- Bardzo zimna wiosna, Wydawnictwo WAB, 2020. ISBN 978-83-280-7530-6; kryminał
- Samotny jak Szwed? O ludziach Północy, którzy lubią bywać sami, Wielka Litera, 2021. ISBN 978-83-8032-575-3, nominacja do Travelerów National Geografic 2021 w kategorii książka roku[10]
- Szwedzka sztuka kochania. O miłości i seksie na Północy, Wielka Litera, 2022. ISBN 978-83-8032-766-5
Przekłady
[edytuj | edytuj kod]- Majgull Axelsson, Dom Augusty. Warszawa: W.A.B. 2006. ISBN 83-7414-203-0.
- Majgull Axelsson, Ta, którą nigdy nie byłam. Warszawa: W.A.B. 2008. ISBN 978-83-7414-407-0.
- Maciej Zaremba, Polski hydraulik i inne opowieści ze Szwecji (Polsk rörmokare), Wydawnictwo Czarne 2008 (współtłumacze: Wojciech Chudoba, Jan Rost, Anna Topczewska)
- Majgull Axelsson, Lód i woda, woda i lód. Warszawa: W.A.B. 2010. ISBN 978-83-7414-805-4.
- Majgull Axelsson, Pępowina. Warszawa: W.A.B. 2013. ISBN 978-83-7747-836-3.
- Jonas Gardell, Nigdy nie ocieraj łez bez rękawiczek. Miłość. Warszawa: W.A.B. 2014. ISBN 978-83-280-0844-1.
- Jonas Gardell, Nigdy nie ocieraj łez bez rękawiczek. Choroba. Warszawa: W.A.B. 2014. ISBN 978-83-280-0913-4.
- Jonas Gardell, Nigdy nie ocieraj łez bez rękawiczek. Śmierć. Warszawa: W.A.B. 2015. ISBN 978-83-280-1480-0.
- Niklas Orrenius, Strzały w Kopenhadze. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2018. ISBN 978-83-7976-970-4.
- Kjell Westö, Niebo w kolorze siarki. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2021.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wywiad z dyrektor Instytutu Polskiego – Katarzyną Tubylewicz – PoloniaInfo [online], www.poloniainfo.se [dostęp 2019-02-12] .
- ↑ Wywiad z dyrektor Instytutu Polskiego – Katarzyną Tubylewicz – PoloniaInfo [online], www.poloniainfo.se [dostęp 2017-07-18] .
- ↑ I cóż, że o Szwecji [online], Nowy folder, 9 października 2017 [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Spotkanie z Katarzyną Tubylewicz. [online], Centrum Kultury Zamek w Poznaniu [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Odnalezione w tłumaczeniu | Zespół projektu [online] [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Katarzyna Tubylewicz | Pisarka i inni, Katarzyna Tubylewicz [online], KrytykaPolityczna.pl [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Moraliści Jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie [online] [dostęp 2017-07-18] (pol.).
- ↑ [object Object] [online], OnetKobieta, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Huncwot.com, Po co pisarka staje na głowie – Kwartalnik Przekrój [online], przekroj.pl [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Travelery 2021. Oto nominowani w 16. edycji konkursu [online], www.national-geographic.pl, 1 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).