[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kanotier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanotier

Kanotier (fr. canotier – wioślarz) – słomkowy kapelusz z niską płaską główką i niedużym rondem, ozdobiony czarną lub białą jedwabną wstążką.

W okresie fin de siècle'u i pierwszym dwudziestoleciu XX wieku typ męskiego letniego nakrycia głowy, stosowany zwłaszcza do ubioru wakacyjnego. Należał do modnego wyposażenia wioślarzy (uwidoczniony na obrazach impresjonistów) i cyklistów[1]. W wersji damskiej używany przez rowerzystki i niektóre sportsmenki (np. tenisistki)[2].

Pojawił się w drugiej połowie XIX wieku i na początku był noszony przez przedstawicieli obu płci. W pierwszej połowie XX wieku moda na ten letni kapelusz, noszony w późniejszym okresie już tylko przez mężczyzn, zanikła. Miłośnikiem kanotiera był francuski piosenkarz Maurice Chevalier, a w Polsce do elegancji tego rodzaju nawiązywał Tadeusz Ross, (m.in. wykonujący swój przebój Słońce w kapeluszu)[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Małgorzata Szubert: Leksykon…, dz. cyt., s. 47, 102.
  2. Anna Sieradzka: Tysiąc lat ubiorów w Polsce. Warszawa: Arkady, 2003, s. 210, 262.
  3. Małgorzata Szubert: Leksykon…, dz. cyt., s. 102.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających. Warszawa: Muza SA, 2004, s. 101-102. ISBN 83-7319-138-0.