[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Kamila Skolimowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamila Skolimowska
Ilustracja
Kamila Skolimowska w 2008 roku
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1982
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 lutego 2009
Vila Real de Santo António

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Sydney 2000 lekkoatletyka
(rzut młotem)
Mistrzostwa Europy
srebro Monachium 2002 rzut młotem
brąz Göteborg 2006 rzut młotem
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
złoto Bydgoszcz 1999 rzut młotem
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Bydgoszcz 2003 rzut młotem
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Lublana 1997 rzut młotem
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Kamila Skolimowska podczas mistrzostw Polski 2007
Kamila Skolimowska ze złotym medalem Letniej Uniwersjady w Izmirze (2005)
Kamila Skolimowska
Nagrobek Kamili Skolimowskiej

Kamila Skolimowska (ur. 4 listopada 1982 w Warszawie, zm. 18 lutego 2009 w Vila Real de Santo António[1]) – polska lekkoatletka uprawiająca rzut młotem, złota medalistka igrzysk olimpijskich w 2000 w Sydney, policjantka w stopniu sierżanta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Roberta, sztangisty, medalisty mistrzostw świata i olimpijczyka z 1980[2]. Członkini grupy lekkoatletycznej Samsung Team.

Swoją przygodę ze sportem zaczęła od wioślarstwa (medal mistrzostw Polski juniorów)[3] i podnoszenia ciężarów (brązowy medal mistrzostw Polski seniorów w 1994 w kategorii 59 kg z wynikiem 102,5 kg)[4]. Pierwsze lekkoatletyczne kroki stawiała na boisku warszawskiej Legii, gdzie pod okiem Zygmunta Jałoszyńskiego jej brat Robert trenował pchnięcie kulą. Do trenowania rzutu młotem zachęcił ją wówczas Zbigniew Pałyszko. W późniejszych latach kariery startowała w barwach Warszawianki oraz Gwardii Warszawa.

W wieku niespełna 14 lat zdobyła złoty medal seniorskich mistrzostw kraju ustanawiając zarazem rekord Polski[5].

Już jako młodziczka osiągnęła poziom międzynarodowy (10. miejsce na listach światowych seniorek w 1997[6][7]). W tym samym roku zdobyła tytuł mistrzyni Europy juniorek, a dwa lata później złoty medal mistrzostw świata juniorów młodszych. Startując w wieku niespełna osiemnastu lat na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney dość nieoczekiwanie została mistrzynią olimpijską z wynikiem 71,16 m.

Późniejsze jej starty w igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach świata nie przyniosły już medalowych sukcesów. Najwyższe, czwarte lokaty zajęła podczas mistrzostw świata w Edmonton (2001) i Osace (2007). Na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) wywalczyła 5. miejsce, natomiast cztery lata później w Pekinie start w finale zakończyła bez wyniku, paląc wszystkie trzy próby (był to jedyny występ w karierze Skolimowskiej, w którym uległa późniejszej rekordzistce świata[8] – Polce Anicie Włodarczyk[9]). Jedynie w mistrzostwach Starego Kontynentu udało się jej sięgnąć po medale – w 2002 wywalczyła srebro, zaś w 2006 brąz. 12-krotna mistrzyni Polski – ostatnio w 2008 (wyniki). Jej rekord życiowy – 76,83 m został uzyskany 11 maja 2007 w Dosze podczas mityngu Super Grand Prix IAAF. Zawodniczka osiągając ten rezultat pobiła poprzedni swój najlepszy wynik o 1,54 m. W historii kobiecego rzutu młotem lepszy rezultat zanotowało 10 zawodniczek (w momencie uzyskania wyniku Skolimowskiej lepsze rekordy życiowe miały 3 młociarki)[10][11].

Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. gen. Władysława Sikorskiego[12][13]. W 2001 rozpoczęła studia licencjackie z zakresu ekonomii[14] w Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznej w Warszawie, zakończone obroną pracy licencjackiej pt. Łączność elektroniczna między BRE Bankiem a jego klientami[15], której promotorem był Wojciech Pomykało[16]. Następnie podjęła studia magisterskie z zakresu zarządzania[17] na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, na którym w 2005 obroniła pracę magisterską pt. Metody oceny zdolności kredytowej i jej zabezpieczeń[18], napisaną pod kierunkiem Nikodema Grzenkowicza[17].

Od 2004 do 2009 pełniła służbę w Oddziale Prewencji Komendy Stołecznej Policji w Piasecznie (woj. mazowieckie), w stopniu sierżanta[19].

Śmierć i pogrzeb

[edytuj | edytuj kod]

Kamila Skolimowska zmarła niespodziewanie 18 lutego 2009 w czasie zgrupowania polskich lekkoatletów w Portugalii. Według informacji przekazanych PAP, zasłabła podczas treningu. Podczas transportu do szpitala w Vila Real de Santo António straciła przytomność. Mimo godzinnej reanimacji lekarzom nie udało się jej uratować[20]. Przyczyną śmierci okazał się zator tętnicy płucnej[21]. Zator był spowodowany nierozpoznaną zakrzepicą[22]. Nieco wcześniej zawodniczka uskarżała się na bolącą łydkę, lekarz nie rozpoznał wtedy zagrożenia, a zaordynowany przez niego masaż uruchomił zakrzep i doprowadził do zatoru[22].

Pogrzeb miał miejsce 26 lutego 2009. Mszy świętej koncelebrowanej w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie przewodniczył biskup Tadeusz Płoski. Prochy Kamili Skolimowskiej spoczęły w grobie przy Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie (kwatera C29-tuje-6)[23]. Na tablicy nagrobnej została wypisana inskrypcja: Odchodzimy wtedy, kiedy lepsi już nie możemy być.

Odznaczenia państwowe

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Począwszy od maja 2009, co roku na różnych polskich stadionach lekokatletycznych, odbywa się mityng lekkoatletyczny Memoriał Kamili Skolimowskiej. Od 2022 roku zawody zostały włączone do Diamentowej Ligi, po IO i MŚ, najbardziej prestiżowego cyklu lekkoatletycznego na świecie[26].

W sierpniu 2009 we Władysławowie w tamtejszej Alei Gwiazd Sportu odsłonięto gwiazdę z jej imieniem[27].

Jedyną szkołą w Polsce, której patronką jest Kamila Skolimowska jest od 2010 V Liceum Ogólnokształcące Mistrzostwa Sportowego w Bytomiu[28][29]. Kamila została również patronką stadionu lekkoatletycznego przy Zespole Szkół nr 1 im. J. Śniadeckiego w Ełku[30]. 17 maja 2014 stadion Centralnego Ośrodka Sportu w Spale otrzymał imię Kamili Skolimowskiej[31].

Jej imię nosi również rondo na warszawskim Gocławiu. Uchwałę w tym zakresie podjęła 12 maja 2016 rada miasta stołecznego Warszawy[32].

W 2021 wydana została biografia Kamili Skolimowskiej autorstwa Beaty Żurek i Tomasza Czoika zatytułowana Kama. Historia Kamili Skolimowskiej[33].

W 2024 odsłonięto pomnik przy Stadionie Śląskim w Chorzowie[34][35].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1997 I liga pucharu Europy Czechy Praga 1. miejsce 57,74
1997 Mistrzostwa Europy juniorów Słowenia Lublana 1. miejsce 59,72
1998 Mistrzostwa Europy Węgry Budapeszt 7. miejsce 62,68
1999 Superliga pucharu Europy Francja Paryż 4. miejsce 65,00
1999 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Polska Bydgoszcz 1. miejsce 63,94
1999 Mistrzostwa Europy juniorów Łotwa Ryga el. NM
1999 Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla 21. miejsce 50,38
2000 Igrzyska Olimpijskie Australia Sydney 1. miejsce 71,16
2000 Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago el. – 20. miejsce 51,84
2001 I liga pucharu Europy Finlandia Vaasa 1. miejsce 64,47
2001 Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 4. miejsce 68,05
2001 Igrzyska frankofońskie Kanada Ottawa 1. miejsce 67,95
2001 Igrzyska Dobrej Woli Australia Brisbane 1. miejsce 70,31
2001 Finał Grand Prix IAAF Australia Melbourne 1. miejsce 71,71
2002 Superliga Pucharu Europy Francja Annecy 6. miejsce 64,39
2002 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 2. miejsce 72,46
2002 Puchar świata Hiszpania Madryt 5. miejsce 65,24
2003 Młodzieżowe Mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz 1. miejsce 71,38
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż 8. miejsce 68,39
2004 Superliga pucharu Europy Polska Bydgoszcz 4. miejsce 69,68
2004 Igrzyska Olimpijskie Grecja Ateny 5. miejsce 72,57
2005 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 1. miejsce 72,38
2005 Uniwersjada Turcja Izmir 1. miejsce 72,75
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki 7. miejsce 68,96
2005 Światowy Finał IAAF Węgry Szombathely 2. miejsce 72,73
2006 Zimowy puchar Europy w rzutach Izrael Tel Awiw 1. miejsce 73,32
2006 Superliga pucharu Europy Hiszpania Malaga 2. miejsce 68,16
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 3. miejsce 72,58
2006 Puchar świata Grecja Ateny 1. miejsce 75,29 (rekord zawodów)
2006 Światowy Finał IAAF Niemcy Stuttgart 2. miejsce 73,33
2007 Superliga pucharu Europy Niemcy Monachium 5. miejsce 67,71
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 4. miejsce 73,75
2007 Światowy Finał IAAF Niemcy Stuttgart 4. miejsce 70,20
2008 Superliga Pucharu Europy Francja Annecy 4. miejsce 71,07
2008 Igrzyska Olimpijskie Pekin 12. miejsce NM (el. – 69,79)

Rankingi

[edytuj | edytuj kod]

Ranking światowy Track & Field News

[edytuj | edytuj kod]
  • 2000 – 2. miejsce[36]
  • 2001 – 3. miejsce[36]
  • 2002 – 3. miejsce[36]
  • 2003 – 8. miejsce[36]
  • 2004 – 10. miejsce[36]
  • 2005 – 5. miejsce[36]
  • 2006 – 5. miejsce[36]
  • 2007 – 5. miejsce[36]
  • 2008 – 9. miejsce[36]

Ranking światowy IAAF

[edytuj | edytuj kod]

Światowy ranking lekkoatletyczny

[edytuj | edytuj kod]

Listy światowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1997 – 10. miejsce (63,48 m)[6]
  • 1998 – 25. miejsce (62,72 m)[6]
  • 1999 – 15. miejsce (66,62 m)[6]
  • 2000 – 4. miejsce (71,16 m)[6]
  • 2001 – 2. miejsce (71,71 m)[6]
  • 2002 – 2. miejsce (72,60 m)[6]
  • 2003 – 8. miejsce (71,38 m)[6]
  • 2004 – 10. miejsce (72,57 m)[6]
  • 2005 – 5. miejsce (74,27 m)[37]
  • 2006 – 6. miejsce (75,29 m)[6]
  • 2007 – 3. miejsce (76,83 m)[6]
  • 2008 – 15. miejsce (73,50 m)[6][38][39]

Rekordy Polski

[edytuj | edytuj kod]
Data Miejsce Rezultat
21.06.1996 Polska Piła 47,66
10.05.1997 Polska Warszawa 55,32
18.05.1997 Austria Schwechat 61,72
20.06.1997 Polska Bydgoszcz 63,48
29.05.1999 Polska Sopot 64,35
12.06.1999 Polska Warszawa 66,62
27.05.2000 Polska Warszawa 66,70
10.06.2000 Polska Warszawa 69,13
13.08.2000 Szwajcaria Rüdlingen 70,62
29.09.2000 Australia Sydney 71,16
9.09.2001 Australia Melbourne 71,71
8.06.2002 Polska Bydgoszcz 72,23
8.06.2002 Polska Bydgoszcz 72,60
16.07.2005 Hiszpania Madryt 74,27
29.08.2006 Słowacja Dubnica nad Váhom 74,73
17.09.2006 Grecja Ateny 75,29
11.05.2007 Katar Doha 76,83
  • Wyniki podane wytłuszczonym drukiem były jednocześnie rekordami świata juniorek[40], do 6 marca 2021 Skolimowska była rekordzistką Europy juniorek (71,71 m, Melbourne 2001)[41].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Gazeta Wyborcza: Kamila Skolimowska nie żyje. [dostęp 2009-02-18]. (pol.).
  2. ↑ Robert Skolimowski Bio, Stats, and Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2014-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14] (ang.).
  3. ↑ Zbigniew Jonik, Janusz Rozum: ''Polish Team for 9th World Championships in Athletics. Polski Związek Lekkiej Atletyki, 2003, s. 6.
  4. ↑ wyniki mistrzostw Polski w podnoszeniu ciężarów na stronie www.polska-sztanga.pl. [dostęp 2012-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-12)].
  5. ↑ 17 halowych rekordów Polski w 12 dni! [online], pzla.pl [dostęp 2015-02-05] (pol.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l Janusz Waśko: Polscy lekkoatleci na listach światowych 1921-2010. Zamość: grudzień 2011, s. 118.
  7. ↑ 1997 World Top 20: Women Hammer [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-05-29] (ang.).
  8. ↑ Progression of Official World Record: Women, Hammer [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-11-13] (ang.).
  9. ↑ Rafał Bała: Kamila Skolimowska. Dziewczyna na medal. Edycja Świętego Pawła, 2012, s. 126. ISBN 978-83-7424-942-3.
  10. ↑ HAMMER THROW – WOMEN – SENIOR – OUTDOOR: ALL TIME BEST [online], iaaf.org [dostęp 2014-11-16] (ang.).
  11. ↑ All-time women's best hammer throw [online], alltime-athletics.com [dostęp 2014-11-16] (ang.).
  12. ↑ Rafał Bała: Kamila Skolimowska. Dziewczyna na medal. Edycja Świętego Pawła, 2012, s. 50. ISBN 978-83-7424-942-3.
  13. ↑ OSIĄGNIĘCIA SPORTOWE [online], sikorski.neostrada.pl [dostęp 2014-11-14] (pol.).
  14. ↑ Beata Żurek, Tomasz Czoik: Kama. Historia Kamili Skolimowskiej. Warszawa: Agora SA, 2021, s. 131. ISBN 978-83-268-3722-7. (pol.).
  15. ↑ Rafał Bała: Kamila Skolimowska. Dziewczyna na medal. Edycja Świętego Pawła, 2012, s. 53. ISBN 978-83-7424-942-3.
  16. ↑ Beata Żurek, Tomasz Czoik: Kama. Historia Kamili Skolimowskiej. Warszawa: Agora SA, 2021, s. 132. ISBN 978-83-268-3722-7. (pol.).
  17. ↑ a b Beata Żurek, Tomasz Czoik: Kama. Historia Kamili Skolimowskiej. Warszawa: Agora SA, 2021, s. 150. ISBN 978-83-268-3722-7. (pol.).
  18. ↑ Skolimowska Kamila [online], olimpijski.pl [dostęp 2014-05-16] (pol.).
  19. ↑ Jutro pogrzeb Kamili Skolimowskiej. warszawa.gazeta.pl, 25 lutego 2009.
  20. ↑ Kamila Skolimowska nie żyje. Wirtualna Polska. [dostęp 2009-02-18].
  21. ↑ Znamy powód śmierci Skolimowskiej. sport.pl.
  22. ↑ a b mgc. Zakrzepica: wczesna diagnoza ratuje życie. „Warszawa. Dodatek do Rzeczpospolitej.”, s. 4, 14 lutego 2011. ISSN 0208-9130. 
  23. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  24. ↑ M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 458
  25. ↑ M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 38 – pkt 23.
  26. ↑ Historia Memoriału - Memoriał Kamili Skolimowskiej [online], memorialkamili.pl, 19 maja 2023 [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  27. ↑ Aleja Gwiazd Sportu ma kolejnych bohaterów. sport.pl. [dostęp 2009-10-29]. (pol.).
  28. ↑ Patron szkoły. zso3.bytom.pl. [dostęp 2011-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 września 2012)].
  29. ↑ Kamila Skolimowska patronką szkoły. zso3.bytom.pl. [dostęp 2011-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 marca 2010)].
  30. ↑ Starostwo Powiatowe w Ełku [online], www.powiat.elk.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  31. ↑ Kamila Skolimowska patronką stadionu lekkoatletycznego w Spale [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2014-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17] (pol.).
  32. ↑ Aleksandra Sheybal-Rostek: Rondo dla Kamili Skolimowskiej. warszawa.pl, 2016-06-21. [dostęp 2016-06-22].
  33. ↑ Beata Żurek, Tomasz Czoik: Kama. Historia Kamili Skolimowskiej. Warszawa: Agora SA, 2021. ISBN 978-83-268-3722-7. (pol.).
  34. ↑ Piotr Girczys: Pomnik Kamili Skolimowskiej stanął przed Stadionem Śląskim. dzieje.pl, 2024-02-16. [dostęp 2024-02-17].
  35. ↑ Kamila Skolimowska upamiętniona przed Stadionem Śląskim. Odsłonięto pomnik mistrzyni olimpijskiej. wkatowicach.eu, 2024-02-16. [dostęp 2024-02-17].
  36. ↑ a b c d e f g h i World Rankings — Women’s Hammer [online], Track & Field News [dostęp 2014-11-14] (ang.).
  37. ↑ HAMMER THROW – WOMEN – SENIOR – OUTDOOR – 2005 [online], iaaf.org [dostęp 2013-12-13] (ang.).
  38. ↑ HAMMER THROW – WOMEN – SENIOR – OUTDOOR – 2008 [online], iaaf.org [dostęp 2013-12-13] (ang.).
  39. ↑ 2008 World Top 20: Women Hammer [online], tilastopaja.org [dostęp 2013-12-13] (ang.).
  40. ↑ 17 rekord Polski Skolimowskiej [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-11-05] (pol.).
  41. ↑ HT – WOMEN [online], AthleRecords [dostęp 2013-12-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzynie olimpijskie w rzucie młotem
Mistrzynie igrzysk frankofońskich w rzucie młotem

Portal:Lekkoatletyka

Polscy medaliści na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Sydney 2000
Złoto
Indywidualnie
Drużynowo
Srebro
Indywidualnie
Drużynowo
Brąz
Indywidualnie
Drużynowo

Flaga olimpijska

Mistrzynie Polski w rzucie młotem

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzynie Pucharu Interkontynentalnego IAAF w rzucie młotem

Portal:Lekkoatletyka

Zwycięzcy Plebiscytu na Najlepszych Sportowców Warszawy
  1. ↑ Anita Włodarczyk została także wybrana sportowiecem 20-lecia Warszawy
Mistrzynie uniwersjady w rzucie młotem

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzynie świata U–18 w rzucie młotem

Portal:Lekkoatletyka

Młodzieżowe mistrzynie Europy w rzucie młotem
Mistrzynie Europy U20 w rzucie młotem
Młodzieżowe mistrzynie Polski w rzucie młotem

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamila_Skolimowska&oldid=75219603”