Kabaret Tey
Data założenia |
1970 |
---|---|
Data rozwiązania |
1988 |
Pochodzenie | |
Ostatni skład | |
Zenon Laskowik, Krzysztof Jaślar, Aleksander Gołębiowski, Janusz Rewiński, Bohdan Smoleń, Rudi Schuberth, Zbigniew Górny |
Kabaret TEY – polski kabaret działający w latach 70. i 80. XX wieku. Jego założycielami byli Zenon Laskowik, Krzysztof Jaślar oraz Aleksander Gołębiowski. Niektórymi z popularniejszych członków byli Bohdan Smoleń, Rudi Schuberth oraz Janusz Rewiński. Kabaret zakończył swoją działalność w 1988.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założony w połowie lat 60. na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu pod nazwą Klops, w 1970 roku przekształcony został w kabaret zawodowy Tey. Pierwszy występ odbył się 17 września 1971 roku w sali przy ulicy Masztalarskiej w Poznaniu. Potem ekipa występowała przejściowo w budynku komendy hufca ZHP Jeżyce na Boninie (1976), by w końcu otrzymać (dzięki wstawiennictwu prezydenta Andrzeja Wituskiego) 150-osobową salę w kamienicy na rogu Starego Rynku i ul. Woźnej (Woźna 44), w której poprzednio funkcjonował klub seniora. 17 września, corocznie, fani kabaretu zapalają tu świeczki upamiętniające inaugurację jego działalności (zbieżność daty powstania kabaretu z agresją ZSRR na Polskę w 1939 nie została zauważona przez cenzurę PRL)[1].
Kabaret Tey wziął swoją nazwę z gwary poznańskiej. W gwarze poznańskiej zaimek "Ty" wymawiany jest jako "tej", aby nadać kabaretowi bardziej zachodnie brzmienie, Zenon Laskowik postanowił zamienić literę "j" na literę "y"[2].
Sławę kabaretowi przyniosła opolska „Złota Szpilka” przyznana w 1973 r. oraz nagroda Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w kategorii najlepszego kabaretu. W ramach festiwalu opolskiego odbył się wówczas pojedynek kabaretów, w wyniku którego Tey pokonał Salon Niezależnych, Pod Egidą oraz Elitę[3].
W 1974 roku z grupy odszedł jeden z założycieli, Krzysztof Jaślar, którego twórczość została objęta w PRL całkowitą cenzurą. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o peerelowskiej cenzurze publikuje notkę informacyjną nr 16/74 Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk z wytycznymi dla cenzorów: „Ze względu na szkodliwość polityczną utworów Krzysztofa Jaślara (jednego z autorów poznańskiego kabaretu „Tey”) nie należy dopuszczać do żadnych publikacji tego autora”[4].
W 1978 roku do kabaretu dołączył Bohdan Smoleń, który zastąpił Janusza Rewińskiego. W tym samym roku Krzysztof Jaślar i Zenon Laskowik spotkali się ponownie, aby współtworzyć takie programy, jak: Narodziny gwiazdy – 1977, Śpiew, balet, piosenka – 1978, S tyłu sklepu – 1980 i Na granicy – 1980 i 1981[5].
W 1984 roku, po zakończeniu w Polsce stanu wojennego, kabaret zmienił nazwę na Teyatr, a jego popularność zaczęła wygasać. Ostatni występ w Polsce grupa zaliczyła w 1987 roku, a w 1988 odbył się ostatni występ dla Polonii w USA i Kanadzie. W 1989 roku kabaret w pełnym sześcioosobowym składzie wystąpił w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Członkowie Teya zaprezentowali nowe wersje starych skeczy (np. „Pani Pelagia”, „Maluch”).
Najsłynniejsze utwory
[edytuj | edytuj kod]
Skecze[edytuj | edytuj kod]
|
Piosenki[edytuj | edytuj kod]
|
Skład
[edytuj | edytuj kod]Artyści
[edytuj | edytuj kod]- Zenon Laskowik
- Krzysztof Jaślar
- Aleksander Gołębiowski
- Janusz Rewiński
- Bohdan Smoleń
- Rudi Schuberth
- Zbigniew Górny
- Tadeusz Osipowicz
Członkowie
[edytuj | edytuj kod]- Krystyna Tkacz
- Grzegorz Warchoł
- Zbigniew Wodecki
- Barbara Gołaska
- Jerzy Garniewicz
- Wojciech Michalski
- Ryszard Rynkowski
- Jerzy Banaś
- Grażyna Łobaszewska
- Małgorzata Ostrowska
- Józef Zembrzuski
- Marian Pogasz
- Michał Grudziński
- Piotr Sowiński
- Tadeusz Wojtych
- Małgorzata Bratek
- Jacek Różański
- Jacek Baszkiewicz
- Andrzej Czerski
- Jan Kaczmarek
- Andrzej Zaorski
- Hanna Banaszak
- Witold Paszt
- Aleksandra Jursza
- Krzysztof Deszczyński
- Krzesimir Dębski
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Przeboje Kabaretu „Tey”, Czyli Najlepiej Nam Było Przed Wojną (1989)[6]
- 1971–1980 (2003)[7] – złota płyta[8]
- Ciąg dalszy (2004)[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Wituski , Dorota Ronge-Juszczyk , Przecież to mój Poznań. Andrzej Wituski w rozmowie z Dorotą Ronge-Juszczyk, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2014, s. 30–32, ISBN 978-83-7818-643-4, OCLC 903323433 .
- ↑ Kabaret "Tey" zawładnął polską sceną kabaretową - Historia - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2023-09-27] (pol.).
- ↑ Mariusz Patelski , Czujni strażnicy demokracji" ludowej. Urząd cenzury w województwie opolskim 1950-1990, Opole 2019., 2019, ISBN 978-83-7395-826-5 .
- ↑ Strzyżewski 2015 ↓, s. 90.
- ↑ Kabaret Tey i Zenon Laskowik wracają na scenę! 48 lat temu Pani Pelagia i inni bohaterowie Teya wystąpili po raz pierwszy [online], plus.gloswielkopolski.pl, 13 września 2019 [dostęp 2023-09-27] (pol.).
- ↑ Kabaret "Tey" - Przeboje Kabaretu "Tey", Czyli Najlepiej Nam Było Przed Wojną (1989, Vinyl) | Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
- ↑ Kabaret TEY* - 1971-1980 (2003, CD) | Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2003 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-24] .
- ↑ Kabaret Tey - "Ciąg dalszy" - Muzyka
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015, s. 90. ISBN 978-83-61344-70-4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona informacyjna Kabaretu Tey. kabarettey.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-29)].
- Kabaret Tey – ekabarety
- Kabaret TEY® - Oficjalna strona