Kałdowo (gmina)
gmina wiejska | |||
1945-1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
|
Kałdowo – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. gdańskim (dzisiejsze woj. pomorskie). Siedzibą władz gminy było Kałdowo[3] (od 1954 w granicach Malborka).
Gmina Kałdowo powstała po II wojnie światowej (1945) w części byłego Wolnego Miasta Gdańsk, w której utworzono tymczasowy powiat nytyski[4][5] (ziemie te wchodziły w skład tzw. IV okręgu administracyjnego – Mazurskiego). 7 kwietnia 1945 gmina – wraz z pozostałym obszarem byłego Wolnego Miasta Gdańsk – weszła w skład nowo utworzonego woj. gdańskiego, po czym obszar powiatu nytyskiego przyłączono do powiatu gdańskiego[6][7].
1 stycznia 1949 roku gminę przeniesiono do powiatu malborskiego w tymże województwie[8]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 9 gromad: Cisy, Grobelno, Kałdowo, Kamienice, Kamionka, Kościeleczki, Kraśniewo, Stara Kościelnica i Stogi[9]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[10]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1945 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. gdańskiego
- ↑ Do 28 września 1954 roku
- ↑ Wstęp do inwentarza zespołów - Starostwo Powiatowe w Malborku, Nr.63
- ↑ Wojskowy Instytut Geograficzny (Sztab Generalny): Mapa Polski, stan na dzień 1.XII.1945. Warszawa. 1945
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 33, poz. 196
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 11, poz. 57
- ↑ Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 roku o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
- ↑ Dz.U. z 1949 r. nr 9, poz. 50
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312