Joshua Reynolds

Joshua Reynolds
	; Autoportret, 1748
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1723 ; Plympton Earl
Data i miejsce śmierci	23 lutego 1792 ; Londyn
Narodowość	angielska
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Sir Joshua Reynolds (ur. 16 lipca 1723 w Plympton Earl koło Plymouth, zm. 23 lutego 1792 w Londynie) – malarz angielski, portrecista, tworzył także obrazy historyczne, mitologiczne i pejzaże. Jeden z założycieli i pierwszy przewodniczący Królewskiej Akademii Sztuki (1768–1790).

Życiorys

Joshua Reynolds w wieku 17 lat został przyjęty na czteroletnią praktykę w Londynie do pracowni Thomasa Hudsona, malującego konwencjonalne portrety. Po trzech latach powrócił jednak w rodzinne strony. Jego ówczesne portrety marynarzy ujawniały brak doświadczenia. Młody artysta przeniósł się więc w 1744 ponownie do Londynu, aby przez kolejne dwa lata uczyć się z płócien starych mistrzów i kształcić swój indywidualny styl polegający na śmiałych pociągnięciach pędzla i użyciu impastów^[1]. Przykładem pracy z tego okresu twórczości jest portret kapitana Johna Hamiltona (ok. 1746).

Będąc znów w Devonie w 1746, rozpoczął malowanie grupowego portretu rodziny Eliot^[2]. Obraz ten wskazuje inspirację dużym portretem rodziny Pembroke (1634–35) autorstwa barokowego artysty, Antoona van Dycka, którego styl wpłynął znacząco na XVIII-wieczne angielskie malarstwo portretowe^[1].

Podczas dwuletniego pobytu w Rzymie Reynolds studiował starożytne rzeźby i malarstwo włoskie. Wiedza wyniesiona z owych studiów miała wpływ na całą jego późniejszą twórczość. Wracając do Anglii poprzez Florencję, Bolonię i Wenecję miał również okazję zapoznać się z płótnami renesansowych malarzy weneckich – Tycjana, Tintoretta i Veronese. Weneckie malarstwo skupiające uwagę na kolorze i efektach światłocieniowych także wywarło trwały ślad na jego stylu, chociaż ucząc młodych artystów kładł nacisk na rzeźbiarską definicję formy charakterystyczną dla szkoły florenckiej i rzymskiej^[1].

Od 1753 do końca życia Reynolds mieszkał i pracował w Londynie. Od początku swojego pobytu w stolicy otrzymywał wiele zamówień na portrety. Wkrótce musiał zatrudnić pracowników do swojej pracowni by móc uporać się z nawałem pracy. Obrazy z tego okresu miały w sobie dużo energii i naturalności, co widać np. w Portrecie Augustusa Keppela (1752–53)^[3]. Poza modela nawiązuje do układu ciała Apolla Belwederskiego, antycznej kopii hellenistycznego posągu. Jednakże ukazanie portretowanej osoby (oficera marynarki) kroczącej wzdłuż nadbrzeża wprowadza w nową tradycję do angielskiego malarstwa portretowego. W tych pierwszych latach w Londynie wpływy weneckie w twórczości Reynoldsa były najbardziej widoczne w takich obrazach, jak: Portret lorda Cathcarta (1753/54), czy Portret lorda Ludlowa (1755). Za urok i wnikliwą obserwację cenione są dzieła, jak: Portret Nelly O'Brien (1762–64) czy Georgiana, hrabianka Spencer, z córką (1761)^[1].

W latach 60. XVIII stulecia styl Reynoldsa stał się bardziej klasyczny i stracił na śmiałości. Artysta tworzył pod wpływem barokowego malarstwa XVII-wiecznej szkoły bolońskiej, a także interesował się grecko-rzymskim antykiem, podobnie jak znaczna część Europy w tym czasie. Pozy i ubrania modeli przybierały sztywno antyczny wzorzec, co prowadziło do utraty pewnej empatii i zdolności oddania uczuć modela widocznej we wcześniejszych obrazach^[1].

Wybrane dzieła

nr	tytuł	czas powstania	technika i wymiary	miejsce przechowywania	ilustracja
1.	Portret Augustusa Keppela	1752–53	olej na płótnie, 239 × 147,5 cm	National Maritime Museum, Greenwich^[3]
2.	Pułkownik Acland i lord Sydney: Łucznicy	1769	olej na płótnie, 236 × 236 cm	Tate Britain, Londyn
3.	Portret Nelly O'Brien	1762–64	olej na płótnie, 126 × 110 cm	Wallace Collection, Londyn^[4]
4.	Dziewczynka z truskawkami	lata 70. XVIII wieku	olej na płótnie, 76 × 63 cm	Wallace Collection, Londyn^[5]
5.	Lady Elizabeth Delma i jej dzieci	1777–79	olej na płótnie, 238,40 × 147,20 cm	National Gallery of Art, Waszyngton
6.	Portret Charlesa Jamesa Foxa	ok. 1783	olej na płótnie, 76 × 63,5 cm	Zamek Królewski na Wawelu, Kraków
7.	Portret lorda Heathfielda	1787	olej na płótnie, 142 × 113,5 cm	National Gallery, Londyn