Jeżeli...

Jeżeli...

if...

Gatunek	dramat
Data premiery	1968
Kraj produkcji	Wielka Brytania
Język	angielski
Czas trwania	111 min
Reżyseria	Lindsay Anderson
Scenariusz	David Sherwin, John Howlett
Muzyka	Marc Wilkinson
Zdjęcia	Miroslav Ondříček
Scenografia	Jocelyn Herbert
Kostiumy	Shura Cohen
Montaż	David Gladwell
Produkcja	Lindsay Anderson, Michael Medwin, Roy Baird
Wytwórnia	Memorial Enterprises
Dystrybucja	Paramount Pictures
Nagrody
Złota Palma na 22. MFF w Cannes

Jeżeli... (ang. if...) – brytyjski film fabularny z 1968 roku w reżyserii Lindsaya Andersona. Zdobywca Złotej Palmy na 22. MFF w Cannes w 1969.

Film kręcony był podczas rewolty studentów w maju 1968 w Paryżu, wokoło szkoły do której chodził Lindsay Anderson, reżyser dzieła. Jest pierwszą częścią trylogii złożonej z O Lucky Man! (1973) i z Britannia Hospital (1982). Anderson cytował Jeana Vigo jako jednego z inspiratorów dzieła.

Obsada

• Malcolm McDowell jako Mick Travis
• David Wood jako Johnny Knightley
• Richard Warwick jako Wallace
• Christine Noonan jako dziewczyna
• Rupert Webster jako Bobby Philips
• Robert Swann jako Rowntree
• Hugh Thomas jako Denson
• Michael Cadman jako Fortinbras
• Peter Sproule jako Barnes
• Peter Jeffrey jako nauczyciel
• Anthony Nicholls jako generał Denson
• Arthur Lowe jako pan Kemp
• Mona Washbourne jako Matron
• Mary MacLeod jako pani Kemp
• Geoffrey Chater jako kapelan

Treść

Spędziwszy lato w Londynie, jednej ze stolic kontrkultury i buntu, Mick Travis (Malcolm McDowell) wraca do swej szkoły, typowo brytyjskiej, z internatem i mundurkami. College House, miejsce w którym mieszka, jest instytucją o ostrych podziałach hierarchicznych i wszechobecnej przemocy wobec osób znajdujących się na niższych szczeblach hierarchii. Wraz z dwoma przyjaciółmi, Wallacem i Knightleym, Mick organizuje protest przeciwko istniejącemu systemowi – protest dość klasyczny, polegający na przemycaniu wódki, zakazanych wyjściach do miasta, itp. Spotyka ich za to kara, która ma stać się dla innych przykładem; kara ta (fizyczna) jest jednak niewspółmiernie wysoka w stosunku do występku. Trzej koledzy, wraz z kilkoma nowymi osobami, wypowiadają wtedy wojnę swym przełożonym, instytucji, i biernym kolegom.

Film kończy się w sposób takoż brutalny jak i surrealistyczny: strzelaniną i rzucaniem granatów. Instytucja umiera, a upadek jej przełożonych jest natomiast daleki od godnego.

Linki zewnętrzne

• Jeżeli... w bazie IMDb (ang.)