Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Data i miejsce urodzenia
15 lipca 1993 Ponikve
Klub
SSK Ponikve
Debiut w PŚ
20 stycznia 2012 w Zakopanem (29. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ
20 stycznia 2012 w Zakopanem (29. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ
13 lutego 2013 w Klingenthal (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ
13 lutego 2013 w Klingenthal
Rekord życiowy
213,0 m na Letalnicy w Planicy (17 marca 2012)[1]
Dorobek medalowy
Inne nagrody
Jaka Hvala (ur. 15 lipca 1993 w Ponikve [1] ) – słoweński skoczek narciarski , reprezentant klubu SSK Ponikve . Medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2009) oraz mistrzostw świata juniorów (2010, 2012 i 2013).
Zwycięzca indywidualnego konkursu Pucharu Świata w sezonie 2012/2013 w Klingenthal . Tamtej zimy zajął też najwyższe miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w karierze – 16[2] .
W sierpniu 2008 w Predazzo zadebiutował w zawodach FIS Cup . Pierwsze punkty zdobył w nich 10 stycznia 2009 w Harrachovie , zajmując 6. miejsce. Dzień później był trzeci. Po kolejnych dwóch tygodniach zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym . W pierwszym konkursie w Kranju został zdyskwalifikowany, a dzień później zajął 4. pozycję[3] .
W sezonie 2009/2010 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów. W zawodach w Hinterzarten zajął 15. miejsce indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobył brązowy medal. Startował również w Pucharze Kontynentalnym – najwyżej był na czwartym miejscu[4] .
27 i 28 grudnia 2011 dwukrotnie zajął miejsca na podium Pucharu Kontynentalnego. W Engelbergu był kolejno drugi i trzeci[5] . 20 stycznia 2012 roku zadebiutował w konkursie Pucharu Świata w Zakopanem i jednocześnie zdobył pierwsze punkty, zajmując 29. miejsce po skokach na 122 i 104 metry[6] . W odbywających się w tureckim Erzurum zawodach mistrzostw świata juniorów Hvala zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym[7] . W zawodach drużynowych reprezentacja Słowenii z Hvalą w składzie była 4. W sezonie 2011/2012 Pucharu Świata dwukrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce: 4 marca 2012 był 9. w Lahti , a 11 marca 8. w Oslo [5] . 17 marca w Planicy , w drugiej serii konkursu drużynowego, ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku narciarskiego, uzyskując 213 metrów[8] .
Na początku sezonu 2012/2013 regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata. Był 8. w Lillehammer , 7. w Krasnej Polanie , 5. w Engelbergu [9] . W konkursie w Ruce po pierwszej serii Hvala prowadził po skoku na odległość 141 m, lecz po krótkim skoku w drugiej serii zajął 24. miejsce[10] . Zwyciężył w konkursie indywidualnym i drużynowym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu [11] [12] . 13 lutego 2013 po raz pierwszy w karierze wygrał konkurs Pucharu Świata. Stało się to na skoczni Vogtland Arena w Klingenthal [13]
W sierpniu 2020 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[14] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
22.
23 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
indywid.
97,0 m
95,0 m
222,3 pkt
30,6 pkt
Anders Bardal
8.
24 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż. miesz.[a]
95,5 m
92,0 m
920,0 pkt (225,7 pkt )
91,0 pkt
Japonia
25.
28 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
indywid.
122,0 m
125,0 m
259,8 pkt
36,0 pkt
Kamil Stoch
6.
2 marca
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
druż.[b]
117,5 m
122,0 m
1046,4 pkt (246,0 pkt )
89,5 pkt
Austria
Starty J. Hvali na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
15.
28 stycznia
2010
Hinterzarten
Adlerschanze
K-95
HS-108
indywid.
98,0 m
97,5 m
236,0 pkt
46,5 pkt
Michael Hayböck
3.
30 stycznia
2010
Hinterzarten
Adlerschanze
K-95
HS-108
druż.[c]
98,5 m
99,5 m
1006,5 pkt
24,0 pkt
Austria
2.
23 lutego
2012
Erzurum
Kiremitliktepe
K-95
HS-109
indywid.
110,5 m
105,5 m
280,5 pkt
6,0 pkt
Nejc Dežman
4.
25 lutego
2012
Erzurum
Kiremitliktepe
K-95
HS-109
druż.[d]
98,0 m
93,0 m
954,5 pkt
34,0 pkt
Norwegia
1.
24 stycznia
2013
Liberec
Ještěd
K-95
HS-100
indywid.
103,0 m
102,0 m
283,5 pkt
–
1.
26 stycznia
2013
Liberec
Ještěd
K-95
HS-100
druż.[e]
101,0 m
107,0 m
1086,5 pkt
–
Starty J. Hvali na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
11.
17 lutego
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
indywid.
93,0 m
99,5 m
229,5 pkt
40,0 pkt
Peter Prevc
1.
19 lutego
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[f]
97,5 m
104,0 m
967,5 pkt (251,0 pkt )
–
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
13 lutego
2013
Klingenthal
Vogtland Arena
K-125
HS-140
142,5 m
133,0 m
259,5 pkt
1.
–
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
24 stycznia
2016
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
139,5 m
127,0 m
278,7 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
27 grudnia
2011
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
135,0 m
131,5 m
261,7 pkt
2.
14,6 pkt
Kenneth Gangnes
2.
28 grudnia
2011
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
123,5 m
134,0 m
241,5 pkt
3.
1,4 pkt
Kenneth Gangnes i Wolfgang Loitzl
3.
25 stycznia
2015
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-139
124,0 m
–
119,8 pkt
2.
11,0 pkt
Klemens Murańka
4.
28 lutego
2015
Titisee-Neustadt
Hochfirstschanze
K-125
HS-142
127,0 m
135,0 m
250,5 pkt
2.
3,9 pkt
Kenneth Gangnes
5.
22 stycznia
2016
Sapporo
Miyanomori
K-90
HS-100
95,5 m
90,0 m
240,5 pkt
3.
5,5 pkt
Tomáš Vančura
6.
23 stycznia
2016
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
130,0 m
129,5 m
266,1 pkt
2.
1,5 pkt
Tom Hilde
7.
24 stycznia
2016
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
139,5 m
127,0 m
278,7 pkt
1.
–
8.
4 lutego
2017
Erzurum
Kiremitliktepe
K-125
HS-140
133,5 m
141,0 m
269,3 pkt
2.
0,4 pkt
Nejc Dežman
9.
5 lutego
2017
Erzurum
Kiremitliktepe
K-95
HS-109
98,5 m
106,5 m
260,7 pkt
2.
2,5 pkt
Nejc Dežman
10.
17 marca
2019
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
129,5 m
134,0 m
246,2 pkt
2.
13,4 pkt
Aleksander Zniszczoł
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
8 lipca
2012
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
104,5 m
108,0 m
253,5 pkt
3.
10,8 pkt
Peter Prevc
2.
7 lipca
2013
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
105,0 m
102,5 m
244,5 pkt
3.
9,5 pkt
Nejc Dežman
3.
2 lipca
2016
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
107,5 m
109,0 m
231,3 pkt
3.
20,3 pkt
Peter Prevc
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
11 stycznia
2009
Harrachov
Čerťák
K-90
HS-100
95,0 m
99,5 m
258,5 pkt
3.
3,5 pkt
Richard Freitag
2.
4 lutego
2012
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
108,0 m
110,0 m
257,4 pkt
1.
–
3.
13 stycznia
2019
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
135,0 m
134,5 m
264,7 pkt
2.
7,6 pkt
David Haagen
4.
19 stycznia
2019
Planica
Bloudkova velikanka
K-95
HS-102
96,5 m
96,0 m
236,2 pkt
3.
7,0 pkt
Cene Prevc
5.
20 stycznia
2019
Planica
Bloudkova velikanka
K-95
HS-102
96,5 m
100,0 m
261,2 pkt
2.
2,7 pkt
Cene Prevc
6.
22 grudnia
2019
Oberwiesenthal
Fichtelbergschanzen
K-95
HS-105
96,5 m
101,5 m
247,7 pkt
1.
–
↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj , Jaka Hvala, Špela Rogelj i Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Robert Kranjec , Jurij Tepeš , Jaka Hvala i Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Matic Kramaršič , Dejan Judež , Jaka Hvala i Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Rok Justin , Anže Lanišek , Jaka Hvala i Nejc Dežman
↑ a b Skład zespołu: Anže Semenič , Ernest Prišlič , Cene Prevc i Jaka Hvala
↑ a b Skład zespołu: Luka Leban , Jaka Hvala, Rok Justin i Peter Prevc
↑ a b Jaka HVALA - sylwetka . skijumping.pl. [dostęp 2024-04-20].
↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Adam Kwieciński: HVALA Jaka 1993.07.15 SLO . wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-20].
↑ HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2009 . fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang. ) .
↑ HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2010 . fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang. ) .
↑ a b HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2012 . fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang. ) .
↑ Wyniki Pucharu Świata, z dnia 2012-01-20 w Zakopane (HS 134), Polska . skijumping.pl. [dostęp 2012-01-21].
↑ Paweł Guzik: MŚJ w Erzurum: Dezman wygrywa, Zniszczoł wicemistrzem! . skijumping.pl, 2012-02-23. [dostęp 2013-01-30].
↑ Andrzej Mysiak: PŚ Planica: 34 rekordy życiowe i dwa rekordy krajów w Planicy . skokinarciarskie.pl, 2012-03-18. [dostęp 2013-01-30].
↑ HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2013 . fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang. ) .
↑ Paweł Guzik: PŚ w Kuusamo: Severin Freund wygrywa i obejmuje prowadzenie w PŚ . skijumping.pl, 2012-12-01. [dostęp 2013-01-30].
↑ Paweł Stawowczyk: MŚJ: Złoty Hvala, srebrny Murańka, Kłusek tuż za podium . skokinarciarskie.pl, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem! . skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
↑ Tadeusz Mieczyński: PŚ w Klingenthal: Jaka Hvala triumfuje, Żyła 6., Stoch zdyskwalifikowany! . skijumping.pl, 2013-02-13. [dostęp 2013-02-13].
↑ Adam Bucholz: Jaka Hvala zakończył karierę . skijumping.pl, 2020-08-11. [dostęp 2024-04-20].