[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jak zostać gwiazdą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jak zostać gwiazdą
American Dreamz
Gatunek

komedia

Rok produkcji

2005-2006

Data premiery

4 marca 2006

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Reżyseria

Paul Weitz

Scenariusz

Paul Weitz

Główne role

Hugh Grant
Dennis Quaid
Mandy Moore
Sam Golzari

Muzyka

Stephen Trask

Zdjęcia

Robert Elswit

Montaż

Myron Kerstein

Wytwórnia

Universal Pictures
Depth of Field

Dystrybucja

United International Pictures

Budżet

17 000 000 USD

Strona internetowa

Jak zostać gwiazdą (American Dreamz) – amerykański film komediowy z 2006 roku. Reżyserem i autorem scenariusza był Paul Weitz. Film stanowi satyrę na programy telewizyjne typu talent show, a zarazem na ówczesnego prezydenta USA George'a W. Busha i jego administrację. W postać wzorowaną na Bushu wcielił się Dennis Quaid. Z kolei Hugh Grant wystąpił w roli będącej parodią twórcy i słynnego jurora anglojęzycznych wersji m.in. Idola, Simona Cowella.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Film opowiada historię jednej z edycji popularnego programu telewizyjnego, w którym piosenkarze-amatorzy mają szansę zrobić ogólnokrajową karierę i zdobyć popularność. Przyglądamy się zwłaszcza dwóm uczestnikom. Jednym z nich jest kelnerka z prowincjonalnego miasteczka w Ohio, która jest gotowa zrobić dla kariery dosłownie wszystko. Jej rywalem jest były islamski bojownik z Bliskiego Wschodu, który w głębi serca zawsze był wielkim fanem amerykańskich musicali. Tymczasem w Białym Domu niezbyt inteligentny prezydent, kontrolowany we wszystkim przez swego szefa kancelarii, rozpoczyna właśnie drugą kadencję. Jego notowania spadają i aby przypodobać się wyborcom, ma zostać jurorem w programie.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

i inni

Produkcja i wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Film został wyprodukowany przez wytwórnię Universal Studios[1]. Zdjęcia w całości powstały na terenie Los Angeles[2]. Budżet filmu wyniósł ok. 17 mln dolarów. Łączny przychód z niego wyniósł ok. 16,5 mln dolarów, z czego aż 56,3% przyniosło wyświetlanie w kinach poza USA. Przedsięwzięcie zakończyło się więc stratami na poziomie ok. 500 tysięcy dolarów[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]