[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Język dobel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dobel
Obszar

Moluki, Indonezja

Liczba mówiących

5680 (2011)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 kvo
IETF kvo
Glottolog dobe1238
Ethnologue kvo
WALS dob
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język dobel (a. doibel), także kobro’or (a. kobroor, kobror)[1][2]język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez mieszkańców wysp Aru. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 5680 osób[1].

Jego użytkownicy zamieszkują wschodnią część wyspy Kobroor oraz trzy wsie na okolicznych wyspach[3]. Wiele osób zamieszkuje też miasta Dobo i Ambon[4].

Wyróżnia się cztery dialekty: śródlądowy, południowo-wschodni, północno-wschodni, koba[5]. Dialekt koba, używany w trzech wsiach na wyspach Baun i Fukarel, jest też opisywany jako odrębny język[3][5].

Ethnologue podaje, że jest używany przez wszystkich członków społeczności, w różnych sferach życia. Pozostałe znane języki to indonezyjski, lokalny malajski i manombai[1].

W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dobel, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. Hughes 1987 ↓, s. 99.
  3. a b Blust 2014 ↓, s. 38.
  4. Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 97. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-31]. (indonez.).
  5. a b Hughes 1995 ↓, s. 637.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]